Başlık: Özel Sektördeki "Ölü Üniversite" Faslı
İçerik:
Türkiye'deki üniversite tercihleri ve iş hayatı üzerine bir tartışma başlatmak adına cesur bir adım atarak, "Ölü Üniversite" olarak adlandırdığım bir olguyu ele alacağım. Aslen bu terim, bazı bireylerin üniversite eğitimine verdiği önemi abartılı bir şekilde vurgulamaktadır. Bu yazıda, özellikle İstanbul'daki bazı üniversiteler ve bunların mezunlarının iş hayatındaki rolleri üzerine agresif bir eleştiri sunacağım.
Öncelikle, "Ölü Üniversite" kavramını açıklığa kavuşturmak gerekir. Bu terim, özellikle İstanbul'daki bazı üniversiteler ve bunların mezunları arasında yaygın bir algıdır. Bu üniversiteler, genellikle Odtü, İtü, Boğaziçi, Marmara, İstanbul, Sabancı, Koç ve Bilkent Üniversitesi gibi prestijli kurumları ifade etmektedir. Hatta, İstanbul'da yer alan bazı vakıf üniversitelerini de bu kategoriye dahil edebiliriz, örneğin Bilgi ve Yeditepe Üniversitesi gibi.
Şimdi, bu üniversitelerin mezunlarının iş hayatındaki rollerine ve algılara eleştirel bir gözle bakalım. İşveren olarak, bu üniversitelerden mezun olan kişileri işe almanın, özellikle de ilkokul mezunları veya diğer üniversite mezunlarından daha avantajlı olduğunu düşünmekteyiz. Ancak burada büyük bir yanlış var. Bu prestijli üniversiteler, genellikle ailelerinin ekonomik durumu iyi olan veya anne-babaları öğretmen, özellikle matematik öğretmeni olan öğrencileri kabul etmektedir. Ayrıca, asosyal olan ve hayatını tamamen ders çalışarak geçiren öğrenciler de bu üniversiteler arasında yer almaktadır.
Peki, bu üniversitelerin mezunları iş hayatında gerçekten başarılı mı? Elbette, başarılı olanlar da vardır, ancak bu başarı onların üniversite mezunu olmalarından mı kaynaklanıyor, yoksa bireysel potansiyellerinden mi? İşte asıl soru bu! Bir Boğaziçi Üniversitesi mezunu yazılım firması kurarken, başka bir Boğaziçi mezunu aynı firmada çalışan konumunda olabilir. Bu durum, kişinin potansiyelinin ve iş hayatındaki başarısının üniversite mezunu olmasıyla doğrudan orantılı olmadığını göstermektedir.
Özel sektörde kölelik yapmak övünülecek bir durum değildir. Toptancılık yaparak milyonlarla oynayan ilkokul mezunları da var. Önemli olan, hayattan ne istediğiniz ve ne elde ettiğinizdir. Bir üniversiteden mezun olmak, sizi otomatik olarak başarılı yapmaz. Bu nedenle, "Ölü Üniversite" faslını sorgulamak ve potansiyelimizi gerçekten üniversite eğitimine mi yoksa kişisel gelişimimize ve becerilerimize mi yatırım yapmaya odaklanmamız gerektiğine karar vermek zorundayız.
Sonuç olarak, İstanbul'daki bazı üniversiteler ve mezunları arasında yaygın olan "Ölü Üniversite" algısı, iş hayatındaki rollerimizi ve başarımızı sorgulamamız için bir fırsat sunmaktadır. Gerçek başarı, üniversite mezunu olmanın ötesine geçmekte ve bireysel potansiyelimizi keşfetmekte yatar. Bu nedenle, kendimize ve yeteneklerimize güvenmeli ve üniversite mezunu olmanın getirdiği statüye takılmamalıyız.
İçerik:
Türkiye'deki üniversite tercihleri ve iş hayatı üzerine bir tartışma başlatmak adına cesur bir adım atarak, "Ölü Üniversite" olarak adlandırdığım bir olguyu ele alacağım. Aslen bu terim, bazı bireylerin üniversite eğitimine verdiği önemi abartılı bir şekilde vurgulamaktadır. Bu yazıda, özellikle İstanbul'daki bazı üniversiteler ve bunların mezunlarının iş hayatındaki rolleri üzerine agresif bir eleştiri sunacağım.
Öncelikle, "Ölü Üniversite" kavramını açıklığa kavuşturmak gerekir. Bu terim, özellikle İstanbul'daki bazı üniversiteler ve bunların mezunları arasında yaygın bir algıdır. Bu üniversiteler, genellikle Odtü, İtü, Boğaziçi, Marmara, İstanbul, Sabancı, Koç ve Bilkent Üniversitesi gibi prestijli kurumları ifade etmektedir. Hatta, İstanbul'da yer alan bazı vakıf üniversitelerini de bu kategoriye dahil edebiliriz, örneğin Bilgi ve Yeditepe Üniversitesi gibi.
Şimdi, bu üniversitelerin mezunlarının iş hayatındaki rollerine ve algılara eleştirel bir gözle bakalım. İşveren olarak, bu üniversitelerden mezun olan kişileri işe almanın, özellikle de ilkokul mezunları veya diğer üniversite mezunlarından daha avantajlı olduğunu düşünmekteyiz. Ancak burada büyük bir yanlış var. Bu prestijli üniversiteler, genellikle ailelerinin ekonomik durumu iyi olan veya anne-babaları öğretmen, özellikle matematik öğretmeni olan öğrencileri kabul etmektedir. Ayrıca, asosyal olan ve hayatını tamamen ders çalışarak geçiren öğrenciler de bu üniversiteler arasında yer almaktadır.
Peki, bu üniversitelerin mezunları iş hayatında gerçekten başarılı mı? Elbette, başarılı olanlar da vardır, ancak bu başarı onların üniversite mezunu olmalarından mı kaynaklanıyor, yoksa bireysel potansiyellerinden mi? İşte asıl soru bu! Bir Boğaziçi Üniversitesi mezunu yazılım firması kurarken, başka bir Boğaziçi mezunu aynı firmada çalışan konumunda olabilir. Bu durum, kişinin potansiyelinin ve iş hayatındaki başarısının üniversite mezunu olmasıyla doğrudan orantılı olmadığını göstermektedir.
Özel sektörde kölelik yapmak övünülecek bir durum değildir. Toptancılık yaparak milyonlarla oynayan ilkokul mezunları da var. Önemli olan, hayattan ne istediğiniz ve ne elde ettiğinizdir. Bir üniversiteden mezun olmak, sizi otomatik olarak başarılı yapmaz. Bu nedenle, "Ölü Üniversite" faslını sorgulamak ve potansiyelimizi gerçekten üniversite eğitimine mi yoksa kişisel gelişimimize ve becerilerimize mi yatırım yapmaya odaklanmamız gerektiğine karar vermek zorundayız.
Sonuç olarak, İstanbul'daki bazı üniversiteler ve mezunları arasında yaygın olan "Ölü Üniversite" algısı, iş hayatındaki rollerimizi ve başarımızı sorgulamamız için bir fırsat sunmaktadır. Gerçek başarı, üniversite mezunu olmanın ötesine geçmekte ve bireysel potansiyelimizi keşfetmekte yatar. Bu nedenle, kendimize ve yeteneklerimize güvenmeli ve üniversite mezunu olmanın getirdiği statüye takılmamalıyız.