[[Dosya
opepiusix.jpg|küçükresim|247x247px|Papa IX. Pius (1846-1878), papalık döneminde papalığın yanılmazlığı öğretisi Birinci Vatikan Konsili tarafından dogmatik olarak tanımlanmıştır.]] Papalığın yanılmazlığı, Katolik Kilisesi'nin bir öğretisidir ve İsa'nın Aziz Petrus'a verdiği söze dayanarak Papa'nın ex cathedra konuşması sırasında "başlangıçta apostolik Kilise'ye verilmiş ve Kutsal metin ve gelenekle aktarılmış" öğreti konusunda hata yapma ihtimalinden korunduğunu ifade eder. 1869-1870 Birinci Vatikan Konsili'nde Pastor aeternus belgesinde dogmatik olarak tanımlanan bu öğretinin, Orta Çağ ilâhiyatında var olduğu ve Karşı-Reformasyon zamanında çoğunluk görüşü olduğu iddia edilmektedir. Yanılmazlık öğretisi Katolik dogmasının temel taşlarından biri olan papalığın egemenliği ilkesine dayanır, bu ilkeye göre Katolik Kilisesi'nde resmi inançlar olarak kabul edilen konularda Papa'nın otoritesi belirleyicidir. Bu yetkinin kullanımı ex cathedra konuşması olarak adlandırılır. "Papa tarafından Aziz Petrus'un halefi sıfatıyla, Evrensel Kilise'nin [Ecclesia Catolica] papazı ve öğretmeni olarak, Roma'daki piskoposluk makamından yayınlanan ve 'evrensel kilise tarafından' inanılması amaçlanan herhangi bir 'inanç veya ahlak' öğretisi, ex cathedra bildirisinin özel statüsüne sahiptir. Birinci Vatikan Konsili 1870 yılında bu tür ex cathedra öğretilerinin mutlak yanılmazlık niteliği taşıdığını ilan etmiştir." Öğreti Yanılmazlığın doğası Kilise, yanılmazlığın Mesih tarafından tüm kiliseye emanet edilen bir karizma olduğuna ve Papa'nın "Piskopos Koleji'nin başı" olarak papalık yanılmazlığına sahip olduğunu öğretir. Bu karizma Mesih'in ilahî otoritesine iştirak etmenin en üst derecesidir ve Yeni Antlaşma'da imanlıları sapmaktan korumak ve imanda sebat etmeyi garanti altına almak için imanlıların hakikate bağlı kalmalarını sağlar. Kilise ayrıca, Papa'ya olağan Magisterium'unu kullanırken de ilahi gücün yardım ettiğini öğretir. Kaynakça Kategoriapa IX. Pius Kategori:Katoliklik Kategori:Kutsal Makam Kategori:Katolik ilahiyatı ve doktrinleri
opepiusix.jpg|küçükresim|247x247px|Papa IX. Pius (1846-1878), papalık döneminde papalığın yanılmazlığı öğretisi Birinci Vatikan Konsili tarafından dogmatik olarak tanımlanmıştır.]] Papalığın yanılmazlığı, Katolik Kilisesi'nin bir öğretisidir ve İsa'nın Aziz Petrus'a verdiği söze dayanarak Papa'nın ex cathedra konuşması sırasında "başlangıçta apostolik Kilise'ye verilmiş ve Kutsal metin ve gelenekle aktarılmış" öğreti konusunda hata yapma ihtimalinden korunduğunu ifade eder. 1869-1870 Birinci Vatikan Konsili'nde Pastor aeternus belgesinde dogmatik olarak tanımlanan bu öğretinin, Orta Çağ ilâhiyatında var olduğu ve Karşı-Reformasyon zamanında çoğunluk görüşü olduğu iddia edilmektedir. Yanılmazlık öğretisi Katolik dogmasının temel taşlarından biri olan papalığın egemenliği ilkesine dayanır, bu ilkeye göre Katolik Kilisesi'nde resmi inançlar olarak kabul edilen konularda Papa'nın otoritesi belirleyicidir. Bu yetkinin kullanımı ex cathedra konuşması olarak adlandırılır. "Papa tarafından Aziz Petrus'un halefi sıfatıyla, Evrensel Kilise'nin [Ecclesia Catolica] papazı ve öğretmeni olarak, Roma'daki piskoposluk makamından yayınlanan ve 'evrensel kilise tarafından' inanılması amaçlanan herhangi bir 'inanç veya ahlak' öğretisi, ex cathedra bildirisinin özel statüsüne sahiptir. Birinci Vatikan Konsili 1870 yılında bu tür ex cathedra öğretilerinin mutlak yanılmazlık niteliği taşıdığını ilan etmiştir." Öğreti Yanılmazlığın doğası Kilise, yanılmazlığın Mesih tarafından tüm kiliseye emanet edilen bir karizma olduğuna ve Papa'nın "Piskopos Koleji'nin başı" olarak papalık yanılmazlığına sahip olduğunu öğretir. Bu karizma Mesih'in ilahî otoritesine iştirak etmenin en üst derecesidir ve Yeni Antlaşma'da imanlıları sapmaktan korumak ve imanda sebat etmeyi garanti altına almak için imanlıların hakikate bağlı kalmalarını sağlar. Kilise ayrıca, Papa'ya olağan Magisterium'unu kullanırken de ilahi gücün yardım ettiğini öğretir. Kaynakça Kategoriapa IX. Pius Kategori:Katoliklik Kategori:Kutsal Makam Kategori:Katolik ilahiyatı ve doktrinleri