300px|küçükresim|Çukurları mavi çizgilerle gösterilmiş Pasifik ateş çemberi pembe renkle işaretlenmiştir küçükresim|upright=1.4|Dünya üzerinde 1900–2013 yılları arasındaki 7.0 M ve daha büyük depremlerin pek çoğu Pasifik ateş çemberi boyunca meydana gelmiştir küçükresim|upright=1.4|Pasifik ateş çemberi boyunca yitim zonlarında meydana gelen volkanik ve sismik aktivitelerin oluşum şekli Pasifik ateş çemberi veya Pasifik deprem kuşağı, birçok volkanik patlamanın ve depremin meydana geldiği Pasifik Okyanusu kıyısının büyük bir kısmını ve etrafını içine alan bir bölgedir. Ateş Çemberi, yaklaşık 40.000km (25.000mi) uzunluğunda ve yaklaşık 500km (310mi) genişliğinde ve at nalına benzer şekilde bir kemerdir. Ateş Çemberi, Güney Amerika'nın Pasifik kıyılarını, Kuzey Amerika'yı, Rusya'nın Kamçatka Yarımadası'nı ve batı Pasifik Okyanusu'ndaki bazı adaları içerir. Jeologlar arasında Ateş Çemberi'ne dahil olan çoğu alan hakkında fikir birliği olmasına rağmen, Antarktika Yarımadası ve batı Endonezya gibi birkaç alanın dahil edilmesi konusunda fikir birliği içinde değillerdir. Ateş Çemberi, yeryüzündeki levha tektoniğinin doğrudan bir sonucudur. Özellikle Pasifik Okyanusu'nun altında ve çevresindeki litosferik levhaların (örn. Pasifik Levhası) hareketi, çarpışması ve yok edilmesi sonucu volkanların oluştuğu ve depremlerin meydana geldiği neredeyse sürekli bir yitim zonu dizisi meydana gelmiştir. Bu yakınsak levha sınırlarında okyanus litosferinin tüketilmesi okyanus hendeklerini, volkanik yayları, yay arkası havzaları ve volkanik kuşakları oluşturmuştur. Pasifik ateş çemberi, Holosen devrinde aktif olan ve dünyada her üç aktif volkandan ikisine denk gelen yaklaşık 715-900 volkanik dağ bulundurur. Holosen devrinde meydana gelen dört büyük yanardağ patlamasının tümü bu bölgede meydana gelmiştir. Ateş Çemberi'ndeki volkanların 350'den fazlası tarihi zamanlarda aktif olmuştur. Ateş Çemberi'nin şu anda aktif ve uykuda olan volkanlarının yanı sıra uzun zaman önce batma yoluyla oluşan eski sönmüş volkan kuşakları vardır. Sönmüş volkanlar en son binlerce veya milyonlarca yıl önce patladı. Ateş Çemberi 35 milyon yıldan fazladır vardır ama batma hareketi Ateş Çemberinin bazı kısımlarında çok daha uzun süredir vardır. Zirveleri deniz seviyesinden yüksek olan Dünya'nın aktif yanardağlarının çoğu Ateş Çemberi'nde bulunur. Bu yer altı volkanlarının çoğu tefranın patlayıcı püskürmelerinden oluşan ve lav akıntılarının coşkulu püskürmeleriyle dönüşümlü olarak oluşan stratovolkanlardır (örn. St. Helens Dağı). Ateş Çemberindeki stratovolkanlardaki lavlar esas olarak andezit ve bazaltik andezittir ancak dasit , riyolit , bazalt ve diğer bazı daha nadir türler de bulunur. Ateş Çemberi'nde Kalkan volkan ve denizaltı deniz dağları gibi başka volkan türleri de bulunur. Dünyanın en yüksek aktif yanardağı, Ateş Çemberi'nin And Dağları bölümünde yer alan Ojos del Salado'dur (6.893 m veya 22.615ft). Arjantin ve Şili arasındaki sınırın bir parçasını oluşturur ve en son MS 750'de patlamıştır. Arjantin-Şili sınırındaki bir başka Ateş Çemberi And yanardağı Llullaillaco'dur (6,739 m veya 22,110ft), dünyanın tarihsel olarak aktif olan en yüksek yanardağıdır. Yanardağ en son 1877'de patladı. Dünyanın sismik enerjisinin yaklaşık %76'sı Ateş Çemberi'nde depremler olarak salınır. Dünya'daki depremlerin yaklaşık %90'ı ve dünyanın en büyük depremlerinin yaklaşık %81'i bu bölgede meydana gelmiştir. Coğrafi sınırlar Ateş Çemberi'ne dahil olan bölgelerin çoğu hakkında jeologlar arasında fikir birliği vardır. Bununla birlikte, üzerinde evrensel bir anlaşmanın bulunmadığı birkaç bölge vardır. Bazı jeologlar Endonezya'nın tamamını Ateş Çemberi'ne dahil ederken birçok jeolog, Endonezya'nın batı adalarını (Alpid kuşağına dahil ettikleri) hariç tutar. Bazı jeologlar Antarktika Yarımadası'nı ve Güney Shetland Adalarını Ateş Çemberi'ne dahil ederken, diğer jeologlar bu bölgeleri hariç tutmaktadır. Antarktika'nın geri kalanı hariç tutulmuştur çünkü oradaki volkanizma yitim ile ilgili değildir. Pasifik ateş çemberi sınırlarında bulunan bögeler Antarktika Antarktika Yarımadası Güney Sandviç Adaları And Dağları Austral Volkanik Bölge Güney Volkanik Bölge Orta Volkanik Bölge Kuzey Volkanik Bölgesi Orta Amerika Volkanik Arkı Trans-Meksika Volkanik Kuşağı Kuzey Amerika Cordillera Basamaklı Volkanik Ark Aleut Aralığı Aleut Adaları Aleut Yayı Kamçatka Yarımadası Kuril Adaları Japonya Ryukyu Adaları Tayvan Filipin Mobil Kemeri Izu – Bonin – Mariana Arkı Izu Adaları Ogasavara Adaları Mariana Adaları Sunda Yayı Küçük Sunda Adaları Tanimbar ve Kai Adaları Bismarck Takımadaları Vanuatu Bougainville Adası Solomon Adaları Fiji Tonga Adaları Kermadec Adaları Taupō Volkanik Bölgesi Yitim zonu ve Okyanus çukurları küçükresim|Şili tipi ve Mariana tipi yitim zonu örnekleri Bir tektonik levhanın okyanus litosferi, başka bir levhanın okyanus litosferinin altına daldırılırsa, yitim bölgesinde bir volkanik ada yayı oluşturulur. Ateş Çemberi'ndeki bir örnek, batı Pasifik Okyanusu'ndaki Mariana Arkıdır. Bununla birlikte, okyanusal litosfer kıtasal litosferin altına girerse, o zaman volkanik bir kıtasal yay oluşur; Ateş Çemberi örneği Şili kıyılarıdır. Okyanus çukurları Okyanus çukurları, okyanusların tabanındaki dalma-batma bölgelerinin topografik ifadesidir. Ateş Çemberi'nin batma bölgeleriyle ilişkili okyanus çukurları şunlardır: Peru-Şili Çukuru Orta Amerika Çukuru Aleut Çukuru Kuril-Kamçatka Çukuru Japonya Çukuru Ryukyu Çukuru İzu – Bonin Çukuru Mariana Çukuru Yap Çukuru Filipin Çukuru Tonga Çukuru Kermadec Çukuru Hikurangi Çukuru Galeri Kaynakça Kategori:Okyanusya coğrafyası Kategori:Büyük Okyanus'taki yanardağlar Kategori
eprem kuşakları Kategori:Sismoloji Kategori:Volkanoloji Kategori:Levha tektoniği
eprem kuşakları Kategori:Sismoloji Kategori:Volkanoloji Kategori:Levha tektoniği