Mavi Dönem (İspanyolca: Período Azul) İspanyol ressam Pablo Picasso'nun 1901-1904 yılları arasında ürettiği eserleri tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Bu dönemde Picasso mavi ve mavi-yeşil tonlarında esasen tek renkli resimler yaptı, yalnızca ara sıra diğer renklerle ısındı. İspanya'dan esinlenilen ve Barselona ile Paris'te yapılan bu kasvetli eserler, o zamanlar satmakta güçlük çekmesine rağmen günümüzde Picasso'nun en popüler eserlerinden bazılarıdır. Bu dönemin başlangıç noktası belirsizdir; İspanya'da 1901 baharında veya Paris'te, yılın ikinci yarısında başlamış olabilir. Picasso sert bir renk ve bazen kasvetli konular (fahişeler, dilenciler ve sarhoşlar gibi) seçerken İspanya'daki bir geziden ve 17 Şubat 1901 yılında Fransa'da L’Hippodrome Café in Paris'de kendini vurarak öldüren arkadaşı Carles Casagemas'ın intiharından etkilendi. Picasso daha sonraları "Casagemas'ın ölümünü öğrendiğimde mavi boyamaya başladım" diye hatırlasa da, sanat tarihçisi Hélène Seckel şöyle yazmıştır: "Bu psikolojik gerekçelendirmeyi sürdürmekte haklı olsak da, olayların kronolojisini gözden kaçırmamalıyız: Casagemas Paris'te intihar ettiğinde Picasso orada değildi... Picasso Mayıs'ta Paris'e döndüğünde, ölen arkadaşının stüdyosunda kaldı ve Vollard için yaptığı sergiyi hazırlamak için birkaç hafta daha çalıştı." Picasso'nun o yaz Ambroise Vollard'ın galerisindeki sergisi için yaptığı resimler genellikle "göz kamaştırıcı bir palet ve coşkulu bir konu" olarak nitelendirildi. Picasso'nun psikolojik durumu, 1901 yılı devam ederken kötüleşti. Picasso 1901'den 1903'e kadar Casagemas'ın birkaç tane ölüm sonrası portresini yaptı, 1903'te boyadığı ve şimdi Cleveland Sanat Müzesi'nde sergilenen kasvetli alegorik resim La Vie ile doruğa ulaştı. Aynı ruh hali, her ikisi de bir deri bir kemik kalmış, neredeyse boş bir masada oturan kör bir adamı ve görebilen bir kadını tasvir eden meşhur The Frugal Repast (1904) gravüründe de hakimdir. Körlük, Picasso'nun bu döneme ait eserlerinde tekrarlanan bir temadır ve aynı zamanda The Blindman's Meal (1903, Metropolitan Museum of Art) ve Celestina (1903) resimlerinde de betimlenmiştir. Picasso'nun 1901 tarihli The Blue Room tablosunun kızılötesi görüntüleri, resmin yüzeyinin altında başka bir resmin daha olduğu ortaya çıkardı. Diğer sık karşılaşılan konular arasında kadın çıplaklığı ve çocuklu anneler bulunur. Tek kişilik figürler onun Mavi Dönem çalışmalarını domine eder. Yalnızlık, yoksulluk ve çaresizlik temaları da çalışmalarında vardır. Muhtemelen bu dönemdeki en tanınmış eseri Yaşlı Gitarist'tir. Diğer önemli eserler arasında Portrait of Soler (1903) ve Las dos hermanas (1904) bulunmaktadır. Picasso'nun Mavi Dönemi'ni Picasso'nun Pembe Dönemi izledi. Picasso'nun depresyon nöbeti yavaş yavaş sona erdi ve psikolojik durumu düzeldikçe daha neşeli daha canlı işlere yöneldi. Ruh halindeki ve konu seçimindeki değişimi ifade etmek için pembe (Fransızca "rose") ve diğer sıcak tonların kullanımı üzerinde durdu. Bu dönemin son eserlerinden biri olan Suzanne Bloch'un Portresi (1904) 20 Aralık 2007'de São Paulo Sanat Müzesi'nden (MASP) çalındı, ancak 8 Ocak 2008'de kurtarıldı. Kaynakça Kategori
epresyon ile ilgili eserler Kategori
ablo Picasso
epresyon ile ilgili eserler Kategoriablo Picasso