Pietro Grimani

[bullvar_katip]

. küçükresim|200px|Grimani Sülalesi arması Pietro Grimani) (d. 5 Ekim 1677, Venedik - ö. 7 Mart 1752, Venedik). 30 Haziran 1741 – 7 Mart 1752 döneminde Venedik Cumhuriyeti "Doçe" unvanı ile devlet başkanlığı yapan 115'inci dükadır. Doçe Alvise Pisani'nun ölümünden sonra yapılan seçimden sonra 30 Haziran 1741'da tahta çıktı. 10 yıl 8 ay 6 gün süren Venedik Cumhuriyeti "Doçe"'lik saltanatından sonra 7 Mart 1752'de 78 yaşında Venedik'te öldü. Doçe olduğu 18. yüzyılda genel olarak Venedik uluslararası çevrede eski politik ve stratejik önemini kaybetmiş ve Venedik Cumhuriyeti hiç ödünsüz bir tarafsızlık politikası uygulayarak bir düşme dönemi içine girmişti. Bu nedenle Pietro Grimanı'nın 10 yıldan biraz daha uzun doçelik döneminde Venedik için önemli olaylar olmamıştır. Hayatı Doçe olmadan önce Pietro Grimani 5 Ekim 1677de Venedik'te Pietro Grimani ve Caterina Morosini'nin bes oğlundan ikincisi olarak doğdu. Doçelik dönemi 17 Haziran 1741'de önce Doçe olan Alvise Pisani ölünce Venedik Cumhuriyeti "Doçe Seçmenler Konseyi" yeni doçe seçmek için toplandı. Gayet zengin olup çoğunluk sağlayacak kadar sayıda konsey seçmenleri hediyeler ve nakit rüşvetler ile satın alan Pietro Grimani karşısındaki rakipler önemsiz kalmıştı. Bu nedenle 30 Haziran 1741'de "Doçe Seçmenler Konseyi"nde yapılan ilk oylamada 41 tane olan seçmenden 26 oy alıp Doçe seçilmek için gerekli çoğunluk oylarını toplayıp "doçe" olarak seçildi ve Venedik Cumhuriyeti doçesi olarak taç giydi. Takriben 11 yıl süren Doçelik döneminde Venedik sakin ve barışçıl bir dönem yaşadı. Devletin verdiği sübvansiyonlar ve sanat ve bilime çok yakın ilişkili olan Doçe'nin koruması nedeni ile Venedik'in artistik ruhu bu dönemde iyice gelişti. Doçelik döneminde 1740-1748 arasında diğer Avrupa ülkeleri arasında devamlı şiddetli ve gayet kırıcı yıkıcı savaş olan Avusturya Veraset Savaşı ve bunun çeşitli kısımları (üç {{Silezya Savaşları|Silezya Savaşı]], Karayıplerde 1739-1748 İspanya-İngiltere Savaşları, Hindistan'da İngiltere-Fransa savaşları, İtalya'da 1741-1747 İspanya Krallığı ve Napoli Krallığı savaş kampanyaları, 1746-1748 İngiltere ve Hollanda ittifakı ile Fransa savaşları) yapıldı ve bu savaşlar 1748 Aix-la-Chapelle Antlaşması ile son buldu. Doçe Pietro Grimaldi'nin barışçıl stratejisine uygun olarak bu savaşa Venedik Cumhuriyeti iştirak etmedi ve tarafsızlığını korudu. Pietro Grimaldi'nin doçelik döneminde diğer bir dış politika sorunu 1751'de Papalık Devleti'nin antik tarihi olan ve Venedik'e bağlı yarı otonom ama Kutsal Roma İmpartorluğu'na da başlı olab Friuli arazidi yöneticisi olan Aquileia Patrikliği'ni ortadan kaldırması kararından ortaya çıktı. Doçe'ni yaptığı tüm diplomatik uğraşlar Papa XV. Bendiçtus'u bu kararından caydıramadı ve 4 Temmuz 1751de bu patrikliğe son verildi. Pietro Grimaldi'nin docelik döneminde Papalık Devleti ile Venedik arasında çıkan bir diğer sorun bu iki devletin Po Nehri deltasındaki nehrin delatasıyı doldurması ile sınırın değişmesi ve sinir hattının nerede olacağı hakkında idi. Bu anlaşmazlık 1752de yapılan müzakereler sonunda bir sonuca bağlandı. --> Zaten 1736'dan itibaren gösteren Venedik Cumhuriyeti ekonomisi, docelik döneminde diğer Avrupa ülkeleri arasında devamlı şiddetli ve gayet kırıcı yıkıcı savaşlar yapılmakta iken buna karşılık Venedik'in tarafsızlık politikası uygulaması nedeni ile güç kazandı ve ülke bir refah dönemi içine girdi. Bu uluslararası durum, docelik döneminde Venedik'in içinde ve uluslararası çevrede ticaret faaliyetlerinin gelişmesine yol açtı. Ama buna rağmen Venedik ekonomisi 16. yüzyılda ve hatta 17. yüzyılda yetişmiş olduğu yüksek iç ve dış ticaret seviyelerine yetişemedi. küçükresim|sol|150px|Pallestrina'da Murazzi mendireği [[Dosya:Fonteghetto_della_farina,_Canaletto,_circa_1730.jpg|küçükresim|sol|150px|Fonteghetto della Farina binası. Ressam:Caneletto (yak. 1730)]] Doçelik döneminde Venedik adasını deniz yükselmesinden korumak için mühendis Bernardino Zendrini tasarımına göre Murazzi mendireğinin yapılmasına 24 Nisan 1744'te başlandı. Yine bu dönem içinde 24 Eylül 1750de Vallaresso Sokağı üzerinde bulunan "Fonteghetto della Farina" binasında Venedik "Resim ve Heykel Akademisi" açıldı. Grimani halk tarafından pek sevilmemkte idi. Çünkü halk onu çok para hırslı ve gayet "şair ruhlu" bir idareci olarak görmekte ve olağandan değişik durumlarda geniş halk kitlesinin menfaatlerine uygun reaksiyonlar göstereceğinden şüphe etmekte idiler. Pietro Grimanı 7 Mart 1752'de 78 yaşında iken öldü. "Madonna dell'Orto Kilisesi"'nde bulunmakta ve mezarı başında üzerinde arması ve bir kitabe olan büyük bir mermer taş bulunmaktadır. Ayrıca bakınız Venedik Cumhuriyeti Venedik doçeleri listesi Kaynakça Bu madde kısmen İtalyanca Wikipedia "Pietro Grimani" maddesi kaynaklıdır: /wiki/ Pietro_Grimani Dış kaynaklar Norwich, John Julius (1999) A History of Venice. New York: Vintage Books, ISBN 0-679-72197-5 da Mosto, Andrea (1983), Dogi di Venezia nella vita pubblica e privata. Floransa:A. Martello ISBN 88-09-02881-3 (İtalyanca) Rendina, Claudio (2003) I dogi. Storia e segreti. Roma:Newton & Compton, , ISBN 88-8289-656-0 (İtalyanca) Dumler, Helmut (2001), Venedig und die Dogen. Düsseldorf:Artemis & Winkler ISBN 978-3538071162 (Almanca) Dış bağlantılar Gullino Giuseppe (2002) "Grimani, Pietro" maddesi, Dizionario Biografico degli Italiani Cilt:59 Yayıncı:Treccani la Cultura Italiana, Online: Kategori:1677 doğumlular Kategori:1752 yılında ölenler Kategori:18. yüzyılda Venedik doçeleri Kategori:17. yüzyılda İtalyanlar Kategori:18. yüzyılda İtalyanlar Kategori:Venedik Cumhuriyeti askerî tarihi Kategori:Royal Society üyeleri