Plantar siğil

[bullvar_katip]

Bir alanda bir veya birden fazla siğil oluşabilir. Bu siğiler, basınca bağlı olarak ağrıya neden olabilir ve yürümeyi zor hale getirebilir. Siğillere insan papillom virüsü (HPV) neden olur. Enfeksiyon oluşması için deride bir açıklık olması gerekir. Plantar siğil riskini arttıran etmenler arasında toplu duş kullanımı, önceden siğil oluşması ve zayıf bağışıklık sistemi bulunur. Tanı, genellikle semptomlara dayanarak yapılır. Bu siğiller için tedavi uygulamak, sadece semptomlara neden oldukları zaman gereklidir. Tedavi seçenekleri; salisilik asit, kriyoterapi, kemoterapi temelli florourasil veya bleomisin ve ameliyatla çıkarma seçeneklerini içerir. Lezyonun üzerindeki derinin tedaviden önce genellikle alınması gerekir. Vakaların üçte biriyle üçte ikisi arası, herhangi bir tedavi olmadan ortadan kalkabilir ancak bu birkaç yıl alır. Plantar siğiller, yaygındır. En sık çocuklar ve genç yetişkinler etkilenir. Belirtiler ve semptomlar Bu siğillerin renkleri, genellikle yakındaki derinin rengine benzer. Bu siğillerin yüzeylerinde küçük, siyah noktalar oluşabilir. Bir alanda bir veya birden fazla siğil oluşabilir. Bu siğiler, basınca bağlı olarak ağrıya neden olabilir ve yürümeyi zor hale getirebilir. Nedenler Plantar siğiller, benign epitel tümörlerdir; bu lezyonlara genellikle insan papillom virüsü tipleri 1, 2, 4, 60 veya 63 neden olur ancak bazı vakalarda insan papillom vürüsü tipleri 57, 65, 66 ve 156 görülür. HPV tipleri, klinik olarak (görünür semptomlara göre) sınıflandırılır. Virüs, zayıf deriye doğrudan temasla, muhtemelen (derinin en dış katmanı) stratum corneum'daki ufak kesikler ve sıyrıklardan girerek, saldırır. Enfeksiyondan sonra siğiller birkaç hafta veya ay boyunca görünür hale gelmeyebilir. Ayak topuğu veya parmaklarının maruz kaldığı basınç, siğilleri içeri iter ve siğilin üzerinde sert bit deri katmanı oluşur. Plantar siğiller, tedavi edilmezse ağrılı olabilir. Siğiller, otoinokülasyon, yakındaki derinin enfeksiyonu veya enfekte yüzeylerin üzerinde yürüme sonucunda yayılabilir. Bu siğiller, birleşebilir veya mozaik siğil olarak bilinen kümelere dönüşebilir. Tanı Plantar siğil, derinin yüzeyinin üzerinde görülen küçük bir lezyondur ve merkezinde ufak siyah peteşiler (derinin altındaki ufak kanamalar) bulunmakla birlikte karnabahar şekline benzer bir şekle sahiptir. Bu lezyonlar kazındığı zaman noktasal kanamalar olabilir. Plantar siğiller, ayak tabanlarında ve parmaklarında oluşur. Bu siğiller, ayakta dururken veya yürürken ağrıya neden olabilir. Plantar siğiller genel olarak nasırlara benzer ancak derieki çizgilerin yakından incelenmesiyle nasırlardan ayırt edilebilir. Ayaklar, ayaklardaki parmak izlerine benzeyen sürtünme çıkıntılarıyla kaplıdır. Plantar siğiller, sürtünme çıkıntılarının yapısını bozar; lezyon plantar siğil değilse bu çizgiler derinin en üst katmanı boyunca devam eder. Plantar siğiller, doğrudan basınç uygulandığında ağrıya neden olan nasırların aksine her iki yandan basınç uygulandığında ağrıya neden olur. Engelleme HPV, enfeksiyonu kapmış bir kişiyle doğrudan ve dolaylı temasla bulaşır. Toplu soyunma odaları ve, duş zeminleri ve oturakları gibi enfekte yüzeylerden kaçınmak, ayakkabı ve çorap paylaşmaktan kaçınmak ve vücudun diğer bölgelerindeki ve diğer insanların vücudundaki siğillere temastan kaçınmak, enfeksiyonun yayılmasını azaltmaya yardımcı olabilir. Bu enfeksiyon, yetişkenlerde çocuklara kıyasla daha nadir görülür. Tüm siğiller bulaşıcı olduğu için bu enfeksiyonun yayılmasını engellemek için önlemler alınmalıdır. Bu önlemler, şunları içerir: Yüzmeden önce siğillerin üzerini yapışkan bandajla kapatmak Lateks yüzme çorapları giymek Toplu duşları kullanırken parmak arası terlik kullanmak Başkalarıyla havlu paylaşmamak Plantar siğiller, HPV aşısı yapılarak engellenemez çünkü siğillere başka HPV tipleri neden olur. Gardasil HPV 6. 11, 16 ve 18 tiplerine karşı koruma sağlarken Cervavix HPV 16 ve 18 tiplerine karşı koruma sağlar, ancak plantar siğillere HPV 1, 2, 4 ve 63 tipleri neden olur. Tedavi küçükresim|Plantar siğile pamuk çubuğuyla uygulanan kriyoterapi Birkaç tane tedavi yönteminin işe yaradığı keşfedilmiştir. Başka bir sağlık sorunu olmayan hastalardaki deri siğilleri için uygualanan farklı tedaviler için 2012'de yapılan bir incelemede, salisilik asit tedavisinin biraz faydası olduğu ve kriyoterapinin salisilik asit terapisine benzer sonucuna varılmıştır. İlaçlar Salisilik asit, siğillerin keratolizle tedavisini sağlar, yüzeydeki ölü deri hücrelerinin salisilik asit veya tirkloroasetik asit gibi keratolitik kimyasallarla soyulması şeklinde uygulanır. Bu ilaçlar, reçetesiz ürünler veya bir doktor tarafından reçete edilmesi gereken daha yüksek konsentrasyonlarda mevcuttur. 12 haftalık günlük salisilik asit tedavisinin, vakaların 10-15%'inde siğillerin tamamen ortadan kalkmasını sağladığı gösterilmiştir. Formik asit, topikal olarak uygulanır, plantar siğiller için yaygın bir tedavi yöntemidir. Bu ilaç, uzun bir süre boyunca uygulanarak vücudun siğili reddetmesini sağlar. Florourasil kremi, bazen deri kanserini tedavi etmek için kullanılan bir kemoterapi ajanıdır, özellikle dirençli siğillerde kullanılabilir; viral DNA ve RNA üretimini ve tamirini engeller. Bleomisin, daha etkili bir kemoterapi ilacı, derin yaralara enjekte edilebilir ve, viral DNA veya RNA'yı ortadan kaldırabilir. Bleomisin, ABD'deki FDA (Gıda ve İİaç İdaresi) tarafından bu kullanım şekli için onay almamıştır. Bu ilacın muhtemel yan etkileri parmakların nekrozu, tırnak kaybı ve Raynaud sendromudur. Bu ilacın yaygın uygulanma şekli, bir veya iki enjeksiyondur. İmmünoterapi, lezyon içine antijen (kabakulak, candida veya trichophytin antijenler) enjeksiyonu olarak uygulanır, siğil virüsüne karşı bir bağışıklık tepkisi oluşmasını sağlayarak siğilin ortadan kalkmasını sağlayan bir siğil tedavisidir. Bu tedavi, artık ikinci bir tedavi seçeneği olarak önerilmektedir. Cerrahi sol|küçükresim|Diğer tedavi yöntemleri başarısız olduktan sonra ayak topuğundan ameliyatla alınan 7 mm'lik bir plantar siğil Sıvı azot ve benzer kriyocerrahi yöntemleri, yaygın cerrahi tedavilerdir; bu tedaviler, siğillerin hücre dışı yapısını dondurarak canlı dokuyu öldürür. Elektrodesikasyon ve ameliyatla çıkarma, yara doku oluşumuna neden olabilir. Lazer cerrahisi, pahalı ve ağrılı olduğu için genellikle son tedavi yöntemi olarak kullanılır, ancak büyük, tedavi etmesi zor siğillerin tedavisi için gerekli olabilir. Koterizasyon, uzun süreli bir tedavi olarak işe yarayabilir. Lezyon tabanının anezteziyle koterize edilmesi, kısa süreli bir tedavi olarak etkili olabilir ancak bu yöntemde yara doku veya keloit oluşma riski vardır. Lezyon, gerekli durumlarda bu işlem sonrasında cerrahi olarak alınabilir ancak bu işlemde de keloit ve/veya operasyon bölgesinde yara doku oluşumu riski vardır. Kaynakça Dış bağlantılar Plantarwarts at the Mayo Clinic website Warts at Merck Manual Kategori:Kısa açıklamalı maddeler Kategori:Ayak hastalıkları Kategori:Virüsle ilişkili kutanöz durumlar