Poicephalus meyeri

[bullvar_katip]

Poicephalus meyeri, Afrika'ya özgü bir papağan türüdür. P. meyerinin siyah tüyleri, turkuaz göbeği, mavi kıçı ve kanatların karpal ekleminde parlak sarı işaretleri vardır. Çoğu alt türün başının üstünde sarı tüyler de vardır. Forshaw (1989), P. meyeri'nin baş ve kanatlardaki sarı işaretlerin kapsamı ve göbek ve kıç üzerindeki turkuaz işaretlerin yoğunluğu da dahil olmak üzere, yaşadığı bölge, boyutu ve işaretlerine göre altı alt türü belirtir. Taksonomi Alman doktor ve ornitolog Philipp Jakob Cretzschmar, Poicephalus meyeri türünü 1827'de tanımladı. Epitet adı Alman ornitolog Bernhard Meyer'den gelmektedir. Altı alt tür: P. m. meyeri - Güney Çad'dan batı Etiyopya'ya P. m. saturatus - Uganda ve batı Kenya'dan batı Tanzanya'ya P. m. matschiei - Orta Tanzanya, güneydoğu Kongo, Zambiya ve kuzey Malavi P. m. reichenowi - Orta Angola'dan güney Kongo'ya P. m. damarensis - Kuzey Namibya, güney Angola ve kuzeybatı Botsvana P. m. transvaalensis - Botsvana, Zimbabve ve kuzey Güney Afrika Alt türler P. m. damarensis ve P. m. Reichenowi'nin kafasında sarı işaretler yoktur, P. m. transvaalensisin kafasında sarı veya çok az sarı olabilir. Göbek ve kıç renkleri alt türe göre turkuazdan maviye değişir. Dağılım ve yaşam alanı P. meyeri Sahra altı Afrika'nın plato ormanlıklarına miombo, savan ormanlık alanları, ormanlık çayırlar ve su yolları veya tarım arazilerini çevreleyen ormanlar da dahil olmak üzere çeşitli ormanlık bölgelere özgüdür. Botsvana'nın Okavango Deltası bölgesinde yüksek yoğunluklarda bulunurlar. Güney ve Orta Afrika'da (Çad, Sudan, Güney Sudan, Etiyopya, Kongo, Angola, Tanzanya, Zambiya, Zimbabve, Mozambik ve Namibya) da bulunurlar. Davranış Gıda ve beslenme Yabani diyetleri meyve, tohum, kabuklu yemiş, çilek ve ekili bitkileri içerir. Afrika ormanlık alanlarındaki çeşitli baklagillerin tohumlarını özellikle tercih ederler, bazı bölgelerde temel gıdalarını bunlardan sağlarlar. Normalde çiftler veya küçük sürüler halinde seyahat etseler de, vahşi Poicephalus meyeri yiyeceklerin bol olduğu yerlerde çok daha fazla sayıda toplanabilir. Kuraklık yıllarında yiyecek bulmak için dolaşırlar. Üreme P. meyeri ağaç boşluklarında yuva yapar. Yumurtalar beyazdır ve genellikle bir batında üç veya dört tane vardır. Dişi yumurtaları yaklaşık 28 gün kuluçkada yatarlar ve civcivler yumurtadan çıktıktan yaklaşık 60 gün sonra yuvadan ayrılırlar. Koruma durumu [[Dosyaoicephalus_meyeri_damarensis_1.jpg|sağ|küçükresim| P. m. damarensis çifti Etosha Milli Parkı'nda ]] [[Dosyaoicephalus_meyeri_-Serengeti_National_Park,_Tanzania-8.jpg|sağ|küçükresim| P. m. saturatus Serengeti'de ]] P. meyeri vahşi doğada hala yaygındır, ancak ormanlık alanların yok edilmesinden sonra yerel olarak sayılar azalmıştır. Genel olarak risk altında olduğu düşünülmemektedir, büyük nüfusu, ticaret ve avcılıktan kaynaklanan sınırlı baskı ve 6.000.000km2 yaşam alanı, bu kuşların yakın gelecekte yok olma ihtimalini ortadan kaldırır. Kuşçuluk amacıyla yetiştirilen bu tür papağanın ticaret yasaldır. P. meyeri, Nesli Tükenmekte Olan Yabani Flora ve Fauna Türlerinde Uluslararası Ticaret Sözleşmesinin Ek II'sinde listelenmiştir. Ek II listesi, türün vahşi hayvanlardan da alınabileceği ve 'sınırlı' sayılarda alınıp satılabileceği anlamına gelir. Kuşçuluk Bu tür papağan evcil hayvan ticareti için yaygın olarak yetiştirilir. Nispeten sessiz ve küçüktürler ve onlarca kelime öğrenebilirler. Kaynakça Forshaw, Joseph M. and William T. Cooper. 1989. Parrots of the World. Third (Revised) Edition. Landsdowne Editions, Melbourne. Jordan, Rick and Jean Pattison. 1999. African Parrots. Hancock House, Blaine, WA. Wirminghaus, J.O., Meyer's Parrot. In: The atlas of southern African birds. Vol. 1: Non-passerines. 1997. . Dış bağlantılar Güney Afrika Kuşları Atlası'nda Türler metni - Poicephalus meyeri Kategori:Sahra Altı Afrika kuşları Kategorioicephalus Kategori:Asgari endişe altındaki türler