Pratt & Whitney PW1120 turbofan, F100 turbofan'ın bir türevidir. Tek bir F-4E savaş uçağının bir modifikasyonu olarak kuruldu ve iptal edilen IAI Lavi'ye güç sağladı. Geliştirme PW1120'nin İsrail Hava Kuvvetleri (IDF / AF) spesifikasyonlarına göre geliştirilmesi Haziran 1980'de başladı. Yalnızca küçük değişikliklerle F100 dijital elektronik kontrolün yanı sıra F100 ana modül şanzıman yakıt pompası ileri kanallarını korudu. Benzersiz PW1120 bileşenleri arasında geniş akorlu düşük basınçlı (LP) kompresör tek aşamalı soğutmasız düşük basınçlı (LP) türbin basitleştirilmiş tek akışlı artırıcı ve hafif bir yakınsak / ıraksak nozul bulunmaktadır. Tam ölçekli testler Haziran 1982'de başlatıldı ve PW1120'nin uçuş izni Ağustos 1984'te test edildi. PW1120, F100 ile yüzde 70 benzerliğe sahipti, bu nedenle IDF / AF'nin yedek parçalar için özel bir tesise ihtiyacı olmayacaktı. İsrail'deki Bet-Shemesh Engines Limited lisansı altında inşa edilecek. IAI, Kurnass 2000 olarak bilinen F-4E'nin bir yükseltme programı için uçak gövdesi / motor kombinasyonunu keşfetmek için IDF / AF'nin (334 / 66-0327 Numaralı) F-4E-32-MC'sinin sancak yatağına bir PW1120 kurdu. ("Ağır Çekiç") veya Süper Hayalet ve Lavi için bir motor test yatağı görevi görür. Motor, normalde F-4E'ye takılan General Electric J79-GE-17 turbojetten daha güçlü ve yakıt açısından daha verimli idi. Yapısal değişiklikler arasında hava giriş kanallarının modifiye edilmesi, yeni güç santrali bağlantı noktaları yeni veya modifiye edilmiş güç ünitesi yuva kapıları, entegre tahrik jeneratörleri ve otomatik gaz kelebeği sistemi ile yeni gövdeye monte dişli kutusu bulunuyordu. Ayrıca değiştirilmiş bir sızdırma yönetimi ve klima kanal sistemi, değiştirilmiş yakıt ve hidrolik sistemler ve bir güç santrali kontrol / uçak gövdesi arayüzü içeriyordu. İlk olarak 30 Temmuz 1986'da uçtu. Aynı F-4E'ye iki PW1120 santrali kuruldu ve ilk kez 24 Nisan 1987'de uçuruldu. Bu, Kurnass 2000'in art yakıcılar olmadan Mach 1'i aşmasına ve 1.04'lük bir savaş itme / ağırlık oranına sahip olmasına izin vererek çok başarılı olduğunu kanıtladı. Bu, sürekli dönüş oranını yüzde 15, tırmanma oranını yüzde 36, orta seviye hızlanmayı yüzde 27 ve düşük seviye hızı 18 bomba ile 1.046km / s'den 1.120km / s'ye (654 - 700mph) iyileştirdi. veya 565 kn ila 605 kn). 1987'de Paris Air Show'da gösterildi. Kaynakça Elodie Roux. Turbofan ve Turbojet Motorları: Veritabanı El Kitabı. Elodie Roux, 2007 s. 364 Kategori
ratt & Whitney uçak motorları
ratt & Whitney uçak motorları