Ne zaman kendime bile anlatamadığım şeyleri paylaştım, huzur buldum. Bir şeyler saklayıp gerçek problemleri paylaşmadıktan sonra psikoloğa gitmenin hiçbir anlamı yok. Gerçekleri konuşmayıp yalanlarda boğulduktan sonra da psikoloğa gitmenin hiçbir anlamı yok. Anlatırken utandığım şeyler oldu mu? Pişman olduğum şeyleri anlattığım oldu mu? Olmaz mı. İşte o an rahatladım. Çünkü içime ata ata delirecek seviyeye geldim. Çünkü ben çok düşünüp hayatı kendine zehir eden bir insanım. Düşünmekten ölenlere hayat ne de zor.