Roberto Bellarmino

[bullvar_katip]

Roberto Bellarmino, (4 Ekim 1542; Montepulciano - Toskana – 17 Eylül 1621; Roma), İtalyan teolog, Kardinal, Cizvit rahibi ve iman savunucusu (Apolojet). 20. yüzyılda kendisine büyük hayranlık duyan Papa XI. Pius, 1923'te onu kutsadı, 1930'da ise onu Aziz olarak ilan etti. 1931 yılında da Kilise Doktoru ilan etti. Yortusu 17 Eylül'de kutlanır. Cizvit Bellarmino Roberto Bellarmino, 1560 yılında Cizvit oldu. Aynı zamanda eğitimini tamamladığı, 1569 yılında Flanders’te bulunan Leuven Üniversitesi'ne gönderilmeden önce 1567-1568 yılları arasında Padova’da Tomist teoloji üzerine (Aziz Thomas Aquinas'a ait bir teoloji) çalıştı. Rahip olarak atanmadan önce bu üniversitede Tomist teoloji profesörü olarak çalıştı. Protestan reformlarıyla Katolik Kilisesi'ne hakaret ve kişisel saldırıların arttığı bir dönemde teolojik yeterliliği sayesinde tartışmalarda yer aldı, Katolik Kilisesi’nin en doğru ve nezaketli bir biçimde savunmasını gerçekleştirdi. 1586-1593 yılları arasında kendi deneyimlerini de aktardığı gerek dönemi gerek sonrası için değerli bir eser olarak kabul edilen tartışma (günümüzde müzakere, görüşme olarak da geçmekte) sanatının inceliklerine değinen “Disputationes de Contoversiis Christianae Fidei Adversus Hujus Temporis Haereticus” (Sapkınlara Karşı Hristiyan İnancı Üzerine Tartışmalar) isimli çalışması yayınlandı.sol|küçükresim|Bellarmino'nun Disputationes kitabı|166x166pik Bellarmino, 1588'de Roma Üniversitesi’nin, günümüzdeki Papalık Gregoryan Üniversitesi’nin Ruhani Direktörü, 1592'de ise üniversitenin Rektörü oldu. 1597 ve 1598'de çocuklar ve yetişkinler için küçük bir kateşizm yayınladı. Papa VIII. Clement, 1870’te organize edilen I. Vatikan Konsiline kadar birçok dile çevrilen ve yaygın olarak kullanılan her iki kılavuzu resmen onayladı. Kardinal Bellarmino 1597'de Papa VIII. Clement'in yakın danışmanı oldu ve yine onun tarafından 1599'da kardinalliğe getirildi. 1602'de piskopos olarak takdis edildi, ardından Capua Başpiskoposluğu, 1605'te ise Papa V. Pavlus tarafından Roma'ya geri çağrıldı. Galileo teorilerinin tartışıldığı görüşmelere katılan Giordano Bruno'nun 17 Şubat 1600'de infaz edildiği engizisyon duruşmasına katılım sağladı.küçükresim|Gregoriyan Üniversitesi|solKardinal Bellarmino, sonraki yıllarında Papalık otoritesinin altında özellikle ruhsal konularda, Kilise’nin otoritesini güçlendiren önemli hizmetlerde bulunarak geçirdi. Papa açısından entelektüel yönüyle önemli, fikirleri danışılan bir kişilik olarak görülmesinin yanı sıra, teolojik tartışmalarda yönlendirici bir etkiye sahipti. Bellarmino son yıllarda daha çok münzevi ve ruhani yaşam üzerine bahseden yazılar kaleme aldı. Birkaç kez Vatikan'dan ayrılmak istediğini bizzat Papa'ya bildirmiş ama bu istek reddedilmişti. Bu durumu Papa V. Pavlus şöyle özetliyordu: “Kilise o olmadan yapamazdı!” Yaşı tamamen ilerleyince hizmetinden emekli edildi ve son aylarını geçirdiği Cizvit Roma çıraklık evresinin geçirildiği evde, 17 Eylül 1621'de yaşamını yitirdi. Onun Kalıntıları, Sant'Ignazio kilisesinin şapellerinden birinde bulunur. Kaynakça Kategori:1542 doğumlular Kategori:1621 yılında ölenler Kategori:Roma'da defnedilenler Kategori:Rönesans'ta kişiler Kategori:Cizvitler Kategori:İtalyan Cizvitler Kategori:16. yüzyılda Cizvitler Kategori:17. yüzyılda Cizvitler Kategori:Kardinaller Kategori:İtalyan kardinaller Kategori:Kilise Doktoru Kategori:16. yüzyıl ilahiyatçıları Kategori:Leuven Üniversitesi öğretim üyeleri Kategori:İtalyan aziz ve azizeler Kategori:Hristiyan aziz ve azizeleri Kategori:Katolik aziz ve azizeleri Kategori:16. yüzyıl Hristiyan aziz ve azizeleri‎ Kategori:17. yüzyıl Hristiyan aziz ve azizeleri