S-400

bullvar_katip · 27 Mayıs 2024

S-400 Triumph (, NATO kod adı: SA-21 Growler), orta menzilli hava ve füze savunma sistemi S-300'den geliştirilmiş yeni nesil Rusya yapımı bir kısa-orta-uzun menzilli hava savunma füze sistemidir. S-400, 1979'da S-300'ün ortaya çıkmasından hemen sonra 1980'lerin başında, o zamanki adıyla Almaz Merkezi Tasarım Bürosu tarafından (günümüzde Almaz Bilimsel Endüstriyel Şirketi) Sovyetler Birliği'nde geliştirilmeye başlanmış ve gelişim süreci SSCB'nin dağılması nedeniyle uzun bir döneme yayılmıştır. S-400'ün S-300 sistemlerinden en önemli farkı, daha fazla hedefi aynı anda takip edebilmesi ve gelişmiş elektronik karşı tedbirlere sahip olmasıdır. S-400'de kullanılan radarlar hafif radar izine sahip olan ve hayalet uçak tabir edilen hedefleri takip edebilme yeteneğine sahiptir. S-400 sistemine şu ana kadar pek çok devlet ilgi göstermiş olmasına rağmen Çin ve Türkiye haricinde yabancı bir ülkeye satış gerçekleşmemiştir. 2017'de S-400, İngiliz The Economist gazetesi tarafından bir yazısında, "şu anda yapılan en iyi hava savunma sistemlerinden biri" olarak tanımlandı. SIPRI Kıdemli Araştırmacısı Siemon Wezeman'a göre S-400, "mevcut en gelişmiş hava savunma sistemleri arasında yer almaktadır" demiştir. 2007'den beri Rusya Silahlı Kuvvetleri tarafından kullanılmaktadır. Geliştirme S-400 sisteminin geliştirilmesi Sovyetler Birliği döneminde 1980'lerin sonunda başladı ve sistem 1993 Ocak ayında Rusya Hava Kuvvetleri tarafından duyuruldu. 12 Şubat 1999'da Astrakhan'daki Kapustin Yar'da bildirildiğine göre, ilk başarılı testler yapıldı ve S400, 2001 yılında Rusya Silahlı Kuvvetleri tarafından ilgili savunma birimlerine konuşlandırılmak üzere takvime alındı. 2003 yılında, sistemin dağıtım için hazır olmadığı ortaya çıktı. Ağustos ayında, iki üst düzey askeri yetkili, "S-400'ün, S-300P sisteminden kalan "eskimiş" önleyicilerle test edildiğinden endişe duyduğunu" ve "dağıtım için hazır olmadığı sonucuna vardıklarını" belirtmiştir. Projenin tamamlanmasının ardından Şubat 2004'te yapılan bir açıklamada ve Nisan ayında yükseltilen 48N6DM füzesinin testinde balistik bir füzenin başarıyla vurulduğu onaylanmıştır. 2007 yılında sistem, hizmete giriş için onaylandı. İç savunma sektöründeki bir kaynağın TASS haber ajansına Ekim 2018'de verdiği bir habere göre, S-400 Hava Savunma Sistemi için 40N6 adlı uzun menzilli füzeyi Rusya hizmete kabul etti. Buna göre S-400 Triumf ve Pantsir füze sistemi iki katmanlı bir savunma sistemine entegre edileceği ifade edilmektedir. Yapısı küçükresim|PBU 55K6E Kumanda Merkezi 30K6E, sekiz ayrı birimi (tabur) yöneten bir yönetim sistemidir. 55K6E, Ural-532301 aracını temel alan bir kumanda ve kontrol merkezidir. 91N6E, bir MZKT-7930 (Belarus kuruluşu MZKT üretimi 8×8 çekici) taşıyıcısı üzerine eklenmiş, parazite karşı korumalı, geniş bakış açılı bir radar algılama sistemidir (menzili 600km). S bantta sistem 300 hedefi birden izleyebilir. 98ZH6E (bağımsız bir savaş yönetim sistemli füze) yüzeyden havaya füze sistemlerinin altı taburu, 40 kilometrelik (25mi) bir menzil içindeyse, ek bir iki tabur ile kendi başlarına en fazla altı hedefi takip edebilir. 92N6E (veya 92N2E; sayısal sinyal yönlendirme özellikli çok işlevli faz dizili çekici üzerine eklenmiş füze atış ve yöngüdüm radarı), 100 hedefi izleyebilen 400 kilometrelik (250mi) bir menzile sahip çok işlevli bir radardır. 5P85TE2 fırlatıcısı ve bir çekili dorsedeki 5P85SE2 (12 fırlatıcıya kadar), fırlatma için kullanılır. 48N6E, 48N6E2, 48N6E3, 48N6DM, 9M96E, 9M96E2 ve ultra uzun menzilli 40N6E füzeleri, bir Rusya başkanlık kararnamesi ile yetkilendirilmiştir. Rusya hükûmetine göre, S-400, AESA radarı kullanmaktadır. küçükresim|alt=Truck-mounted radar|S-400 92N2 radarı ve 5P85T2 S-400'ün (98ZH6E) isteğe bağlı elemanları, 30K6E füzelerinin kapsamasının ötesinde, 30, 60 ve 90km'lik koruma alanı olan 15I6ME–98ZH6E'yi de içerir. 96L6E, 300 kilometrelik (190mi) bir algılama aralığına sahiptir. 40B6M, 92N6E veya 96L6E radarı için bir muhafazadır. Protivnik-GE, 400 kilometre (250mi) menzilli gizli bir UHF radarıdır. Moskova-1 pasif sensörü, Protivnik'ten 2 ila 250 kat daha etkilidir; 400 kilometrelik (250mi) menzilli bir hedef hava savunma sistemi için Orion ile Avtobaza-M (yer tabanlı ESM/ELINT sistemi, pasif sensör (konumlandırıcı)) ve Orion+ Avtobaza yüksek hassasiyetli algılama sağlar (girişim/parazit önleme için kullanılır). 1RL220BE sürümlerinin parazit yayını (jamming) için kullanıldığı bildirilmiştir. 400 kilometrelik (250mi) menzilli S-200D Dubna (SA-5c) füzeleri ve S-300 P-ailesi radar sistemleri, ek komuta ve kontrol merkezleri olmadan kullanılabilir. S-300 (SA-20A, SA-20B) füzeleri de yönlendirilebilir. A-50 ve A-50U uçakları erken uyarı ve komuta ve kontrolle hedef belirlemesi sağlar. 30К6Е kontrol sistemi S-400 Triumph 98ZH6E sistemi ile bütünleştirilebilir; S-300PMU2 (83М6Е2 kontrol sistemi aracılığıyla); S-300PMU1 (83М6Е kontrol sistemi aracılığıyla); Tor-M1, Ranzhir-M batarya komuta merkezi; Pantsir-S1 ana batarya aracı sayesinde eklemlenir. 92H6E radar sistemi ile bütünleşen Protivnik-GE ve Gamma-DE radarları, Baykal-E üst komuta direkleri ve benzeri tiplerle her batarya arasında iletişim sağlar; yakındaki 30К6Е, 83М6Е ve 83М6Е2 yönetim sistemleri; Polyana-D4М1 komuta merkezi; avcı uçağı komuta merkezi ve seyyar uzun menzilli radarlar ile bütünleşik olabilir. Sistemin VHF bileşeni, hassas izleme yeteneği sağlayan X ve L bandı bileşenleriyle alan odaklı arama ve izleme yapar. Radarların tehdit eksenine göre iyi yerleştirilmesi, L ve X bandı bileşenlerinin gelen hedefi, hedef RCS değerinin uygun olan düşük açılardan belirginleştirilmesini sağlar. RLM-S ve RLM-D, RLM-M'den daha iyi bir yükseklik izleme doğruluğuna sahiptir ve Nebo M radar kompleksi, modern yüzeyden havaya füzelerin orta alan rehberliği ve eski yüzeyden havaya füzelerin yörünge kılavuzları için uygun yüksek kaliteli iz üretme yeteneğine sahip olmaktadır. Gamma-C1E SHF seyyar radar istasyonu, 300 kilometrelik (190mi) bir algılama aralığına sahiptir. Nebo VHF seyyar radar istasyonu ve Resonance-NE radar istasyonu, 500 metre (1,600ft) yüksekliğe kadar, 1,200 kilometre (750mi) ve 65 kilometre (40mi) arası bir algılama menziline sahiptir. Tüm Nebo ailesi yer belirleyicileri ordu hava savunması için iki katına çıkarılmıştır. 1970'lerde, uzun menzilli seyyar UHF 5H87 ve SHF 5H69 düşük irtifa konumlandırıcıları kullanılmıştı. 1980'lerde hedef, 40km (25 mil) mesafede 10 metre (33ft) yükseklikte tespit edildi. Elbrus-90 bilgisayarı sistemi kontrol etmek için kullanılır. Yabancı müşterilere ihracata yönelik, mevcut müşteri hava savunma sistemlerini bütünleştirmek amacıyla, anti-kets ile bilgi teknolojisi eşleştirmesi için 30K6E komuta sisteminin geliştirilmesi üzerine ek çalışmalar devam etmektedir. Bileşenleri 91N6E Görünmez hedefsavar menzil 150km En yüksek hedefleme menzili (algılama yarıçapı daha geniştir) Balistik bir hedef için (4800m/s hız ve 0.4 metrekarelik bir radar kesiti): 230km 4 metrekare RCS ile bir hedef için: 390km Stratejik bombardıman uçağı büyüklüğünde hedef türleri için: 570km [[Dosya:96L6E radar radar - 100th Anniversary VVS-R -01.jpg|küçükresim|96L6 yüksek irtifa radarı]] 96L6 yüksek irtifa radarı Yüksek İrtifa Bulucusu (TSBS) 96L6E radar ve teçhizatları ayrı ayrı çalışır (100 metre), 96L6E2 ihracat sürümü en çok 100 hedefi takip etme yeteneğine sahiptir. Dağlık arazide sistem yanlış dalga dönüşlerine veya yığılmaya karşı dayanıklıdır. Sistem düşük seviyeli radar hedefleri belirleme ve radar sektör incelemesi yapmak üzere radar değiştirir. Düşük gözlemlenebilirler (balistik füzelere karşı değil) dahil olmak üzere tüm uçak türlerini tespit etmek için çok yönlüdür. S-300 (SA20/20A/20B) veya S-400 taburları için bir komuta bölümü işlevlerini yerine getirebilir. 96L6-1 radarı, S-400 ve S-500 içindir. Hedefin tespiti için en fazla yükseklik her yönden ve 100km uzaklıkta olabilir. 966AA14 adlı özel bir anten kulesi kullanabilir. Seyir füzelerine ve gizli hedeflere karşı algılama yeteneği vardır. Taburlar için komuta merkezi olarak görev yapabilir. Faz dizi radarlı ve çok yolludur. PBU 55K6E Komuta Merkezi küçükresim|S-400 için 92N6A radarı Otomatik işleyişlidir, tüm sistem için komuta merkezi olarak görev yapar (tüm taburlar ve edilgenler dâhil tüm dış kaynaklar). Kumanda merkezi ile 98ZH6E'nin taburu arasında vericilerin yeniden kullanımıyla birlikte azami mesafe 100km'ye kadardır. 5P85TE2 lançerleri ve/veya 5P85SE2 çekilileri (lançer) BAZ-64022 veya MAZ-543M çekili dorsesi ile birlikte dorsedeki 5P85TE2 lançerleri ve/veya 5P85SE2 lançerleri. 2014 yılında, sistemin hareketliliğini artıran yeni bir taşıyıcı tipi üretildi. Yakıt tüketimi %35 oranında azaltıldı. Fırlatıcı toplam maliyeti aslında %25 düşmüştür (2014 yılında taşıyıcıların maliyeti 8,7 milyon ruble idi (yaklaşık 240 bin dolar). Füzeler S-400'ün kullandığı füzeler Rusya Hava Kuvvetleri'nin mevcut hava savunma sistemlerini azaltma programına paralel olarak kısa, orta ve uzun menzillerde aynı anda kullanılabilecek değişik füzelerden seçilmiştir. Orta menzilli 9M96 füzesi aktif radar güdümlü bir füze olup 120km menzile sahiptir ve hedefi vurma kabiliyeti uçaklara karşı 1 üzerinden 0.9 ve insansız uçaklara karşı 0.8 olarak hesaplanmıştır. Bu füzenin bir üst türevi olan 48N6DM füzesi 30 Nisan 2004 tarihinde Kapustin Yar test merkezinde test edilmiştir. Uzun menzilli yeni bir füze olan 40N6 füzesi 400km menzile sahiptir (MIM-104 Patriot ve S-300'ün iki katı) ve yarı aktif - aktif güdümle hedefe yönlendirilebilir. Bu füzenin hedefleri AWACS erken uyarı uçakları, sinyal karıştırıcı uçaklar ve balistik füzelerdir. Füzenin hızı olan 4.8km/saniye (17280km/saat) aynı hızda hareket eden hedefleri vurmasını sağlar. Sekiz bölümden (tabur) oluşan bir sistem, en çok 384 füze (250km'den (160 mil) daha az menzilli füzeler dahil) ile 72 fırlatıcıyı kontrol edebilir. Füzeler, roket motoru ateşlenmeden önce fırlatma tüplerinden havaya 30 metreye kadar bir gaz sistemi ile ateşlenir, bu da en uzun seviyeyi arttırır ve en düşük mesafeleri azaltır. Nisan 2015'te, füzenin başarılı bir şekilde ateşlenmesi, 400km (250 mil) menzilli bir mesafeden gerçekleştirilmiş; uzun menzilli 40N6 füzesini taşıyan DFT'ler (dikey fırlatıcılı taşıyıcı), büyüklüğü nedeniyle tipik dört yerine sadece iki füze barındırabilir. Bir başka denemede, etkin bir radar güdümlü başlık kullanılarak 9M96 füzesi ile kaydedildi ve 56km yüksekliğe ulaştı. Tüm füzeler, hedeflerin tam imha olasılığını artıran yönlendirilmiş patlayıcılı savaş başlığı ile donatılmıştır. 2016 yılında, Rusya uçaksavar füze birlikleri, S-300 ve S-400 savunma sistemleri için yeni güdümlü füzeler teslim aldı. Uçaklar, seyir füzesi ve balistik füzeleri yok etmek için tasarlanmış uçaksavar füze sistemi, yer hedeflerine karşı da kullanılabilir. S-400, düşük irtifa uçuş seyrinden dolayı, seyir füzelerini yaklaşık 40km mesafeden durdurabilir. S-400 sisteminin ABF yetenekleri (şu anda geçersiz olan) Anti-Balistik Füze Antlaşması kapsamında izin verilen en üst değere yakındır. 2014 yılında hizmete girecek olan yeni anti-balistik füzeler 77N6-N ve 77N6-N1, sözde sisteme atıl/kinetik anti-balistik yetenek katar. Aynı füzeler, açıkça belirtilmiş bir anti-ICBM rolü olan S-500 sistemi tarafından da kullanılacaktır. S-300 sistem soy ağacı = Radarlar S-400'ün radarları S-300 sisteminde kullanılan 64N6 ve 76N6 radarlarının gelişmiş bir türevi olan 96L6'dır. S-400 komuta merkezi aynı anda 6 bataryaya komut verebilir ve her batarya 12 fırlatma aracına komuta eden bir 96L6 adlı radara sahiptir. Bu radarlar hayalet uçak tabir edilen hedefleri izleme ve bu hedeflere kilitlenme yeteneğine sahiptir. Gelecekte 96L6 radarların daha da geliştirilmesiyle 500-600 kilometreye kadar etkili olacakları düşünülmektedir. Morpheus savunma sistemi Ayrı bir bağımsız hava savunma sistemi olan 42S6 Morfey (Morpheus) halen geliştirilmektedir. Bu sistem, S-400'ü terminal aşamada çeşitli tehditlerden korumak için kısa mesafeli bir hava savunma sistemi olarak belirlenmiştir ve S-350E ile birlikte S-400'ün bir takviyesi olarak da hareket edecek şekilde kullanılacaktır. Birlikte, bu sistemler Hava ve Uzay Savunma Kuvvetleri'nin bir parçasını oluşturur. Morfey'in geliştirilmesi 2007'de başlamıştı ve 2013'te tanıtılması planlanmıştı, ancak en az 2015 yılına kadar tanıtımı ertelenmiştir. Füze sistemi çok yönlü 29YA6 radarı, kızılötesi algılayıcıları ve 36 füzeden oluşur. Füzeler 10km menzile ve 3500m'ye kadar bir irtifaya sahiptir. Dış hedef göstergesi bağımsız RLS'ye sahip olan "Niobium"'dur. Hareketlilik durumuna geçişi 5 dakika sürer. Frekans bandı S bandı ve UHF'dir. 600km'lik algılama menziline (Radar kesiti 1 metrekare ile 430km'ye kadardır), 8000km/s hedef hızı, 4791 mil, Mach6.35'dir. Algılama için, konum sahibi hedefleme öğelerinin komutunu aktarır (bu uygulamada, sistemlerde en yüksek hız astları büyür). Tasarımcısı "NNIIRT"'dir. İstatistik Hedef tipleri: B-1, B-2, FB-111 ve B-52H gibi stratejik bombardıman uçakları EF-111A ve EA-6 gibi elektronik önleme savaş uçakları TR-1 gibi keşif uçakları E-3A ve E-2C gibi erken uyarı radar uçakları F-15, F-16, F-35 ve F-22 gibi savaş uçakları Tomahawk gibi stratejik seyir füzeleri Balistik füzeler (3.500 km'ye kadar) Çok amaçlı en yüksek radyal hız, saniyede 4.8 kilometredir (170.000km/h; 110.000mph; Mach 140); mutlak limit saniyede 5 kilometre (18.000km/h; 11.000mph; Mach 15), en düşük sıfırdır. Sistem yanıt süresi 9–10 saniyedir. Araçlar, 25km/s hıza kadar yollarda (60km/h) ve arazide (karada) hareket edebilir. Pravda gazetesinin bir makalesine göre, bir taburun (yaklaşık 7-8 fırlatıcı) fiyatı 200milyon dolardır. Uygulanabilir başarı olasılığı %83.3 (1 füze için, 2 değil). Bir günde 1500km üstündeki, işgal bölgesinde, 10 hedef yok edildi, 12 füze kulanılarak. Hedefler çok yüksek ve çok düşük irtifalarda idi. Güçlü girişim koşullarında ve en uzun mesafeden (250km) küçük bir hedef (Çin) imha edildi, hedef hızı 3km/s (balistik füze) idi. Kullanıldığı yerler S-400 sistemi ilk olarak 2007 yılında başkent Moskova'ya yerleştirildi. 2009 senesi itibarıyla iki tabur (bir S-400 taburu minimum 8 fırlatıcı ve 32 füzeden oluşur) konuşlandırıldı. 2011 yılında Moskova'nın kuzeyine iki tabur daha yerleştirilmiştir. Suriye İç Savaşı'nın ardından 2015 yılında Tartus kentinde bulunan Rusya'nın kontrolünde olan hava üssüne yerleştirildi. Kasım 2016'da Kaliningrad'a füze savunma sistemi ve İskender füzeleri konuşlandırdı. Rusya'nın Kırım'ı ilhakı sonrası Kırım'a S-400 füze savunma sistemi kuruldu. Rusya'nın uzak doğusunda ve Japonya'nın kuzeyindeki Kuril Adaları bölgesine S-400 sistemleri yerleştirileceği açıklanmıştır. Kullanıcılar : 19 alay, 39 tabur (328 fırlatıcı) : 6 tabur : 2 tabur (bedelsiz olarak Rusya tarafından hibe edildi). : 2 tabur (Türkiye 2020 Ekim'de ilk S400 testini gerçekleştirdi). Gelecekteki kullanıcılar 5 tabur için anlaşma imzalandı. Teslimatlar 2020'de yapılacağı söylenilip herhangi bir sonuca varılamadı. Kaynakça ‎Dış bağlantılar Kategori:Rusya füzeleri Kategori:Karadan havaya füzeler

Ara

Ara

Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi

S-400

bullvar_katip

Administrator

Benzer konular

Tema özelleştirme sistemi

Tam ekran yada dar ekran

Izgara yada normal mod

Forum arkaplan resimleri

Sidebar blogunu kapat/aç

Yapışkan sidebar kapat/aç

Radius aç/kapat

Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi