[[Dosya:Wolf sheeps clothing barlow.jpg|küçükresim|İsa'nın sahte peygamberleri kuzu postuna bürünen yırtıcı kurtlara benzettiğine inanılır.]] Sahte peygamber veya yalancı peygamber, teolojide peygamber olduğunu iddia eden ancak o dinin veya aynı gelenekten gelen başka dinlerin inananları tarafından peygamberliği kabul edilmeyen kişileri tanımlamak için kullanılan bir kavram. Bu kavram zaman zaman Mesih olduğunu iddia eden kişiler için sahte Mesih şeklinde de kullanılır. Tarih boyunca başka dinlerin mensuplarınca sahte peygamber veya sahte Mesih addedilen kişiler kendilerine az veya çok taraftar bulmuşlardır. İbrahimî dinlerde Yahudilik bir Mesih beklentisi içinde olmakla beraber, Yahudilere göre İsa beklenen Mesih değildir; bu yüzden onun Mesihlik iddiası kabul edilmemiştir. Yine Yahudilerin kendi içlerinden çıkan ve değişik Mesihlik iddialarında bulunan David Alroy, Sabetay Sevi, Gazzeli Natan gibi şahsiyetler Mesih olarak görülmemişlerdir. İsa'nın geleceğini bildirdiği Paraklit bir kişi değil, Kutsal Ruh olduğundan Paraklit'i sahiplenen değişik isimlerin peygamberliği Hristiyanlarca reddedilmiştir. Gnostikler, Paraklit'i Mani için bir meşruiyet kaynağı olarak ileri sürmüştür. İsa kendisinden sonra sahte peygamberler geleceği ve onları meyvelerinden tanımak gerektiği ilkesine öğretileri arasında yer vermiştir. Hristiyanlar peygamberlik iddiasında bulunan öğretilerin kurucuları Mani (bkz. Maniheizm), Muhammed (bkz. İslam), Joseph Smith (bkz. Mormonluk) gibi kişileri peygamber olarak tanımamıştır. Kur'an'ın Ahzab Suresi'ne göre (ayet 40) son peygamber Muhammed'dir. Muhammed'den sonra peygamberlik iddiasında bulunan öğretilerin kurucuları Bahaullah (bkz. Bahailik), Wallace D. Fard (bkz. İslam Milleti) gibi kişiler Müslümanlarca peygamber olarak görülmezler. Kaynakça Kategori
inî kavramlar Kategori
eygamberler Kategoriağdaki Vaaz
inî kavramlar Kategorieygamberler Kategoriağdaki Vaaz