küçükresim|sağ|San Isidro Çayırı (1788) San Isidro Festivali (İspanyolca: ), İspanyol ressam Francisco de Goya'nın 1819 yılında aldığı, Sağırın Beşi (Quinta del Sordo) olarak bilinen, evinin duvarlarına dekorasyon amaçlı çizdiği Kara Resimler'den biri. Goya'nın bu çalışması evin zemin katında, kapı girişinin sağ tarafında yer alıyordu. Eser, diğer Kara Resimler ile birlikte 1873 yılında Frédéric Émile d’Erlanger emriyle, Salvador Martínez Cubells tarafından tuvale aktarıldı. d’Erlanger Belçikalı bir bankerdi. Aktarılan resimleri 1878 yılında Paris'te açılan "Evrensel Sergi"'de satmak istiyordu. Fakat, bankerin planları gerçekleşmedi, resimler alıcıların ilgisini çekmedi ve satış yapamadı. Bütün resimler elinde kalınca onları 1876 yılında Prado Müzesi'ne bağışladı. Analiz Goya, bu çalışmasında Madrid'deki San Isidro Manastırı'ndaki keşişleri resmetti. Tablo, ressamın yirmi sene önce çizdiği San Isidro Çayırı isimli eserinin zıddı gibidir. San Isidro Çayırında Madridliler'in sıradan bir tatil günlerini geleneksel bir şekilde anlatan ressam, bu tabloya, şehrin huzurlu ve sakin manzarasını da eklemişti. Prenseslerin odası için çizdiği bu tablonun aksine kendi evi için yarattığı San Isidro Festivalinde, geceleyin, muhtemelen sarhoş olan çirkin bir grubun şarkı söylemesini çizdi. Eserde, sarhoşların gözlerinin beyazları belli olmaktadır ve ağızlarını geniş bir biçimde açmışlardır. İnsanları ağızları açık bir şekilde çizmek o günlerde sanatta bir tabuydu ve Goya haricinde bunu yapan da olmadı. Hem San Isidro Festivalinde hem de bu resmin tam karşı duvarında yer alan El Aquelarre isimli eserde, ressam, kalabalığın duygusallığının, bireyin rasyonel düşüncelerinin yerini almasını anlattı. Kaynakça Kategori:Romantik tablolar Kategori:Kara Resimler Kategori
rado Müzesi'ndeki tablolar Kategori:1820'ler tabloları
rado Müzesi'ndeki tablolar Kategori:1820'ler tabloları