Şarlman (, Almanca: Karl I. der Große, Latince: Carolus Magnus veya Karolus Magnus) (d. yaklaşık 2 Nisan 748 – ö. 28 Ocak 814, Aachen), Frank ve Lombard kralıdır. Karolenj Devleti'ni imparatorluk statüsüne yükselten hükümdardır. Hayatı Şarlman'ın doğum tarihi ve yeri tartışmalıdır. 742 yılı civarında bugünkü Belçika'nın Liège şehrine yakın bir yerde veya Prüm'de ya da Aachen'de doğduğu tahmin edilmektedir. Şarlman'ın babası Kısa Pepin Frank kralıydı. Öldüğünde krallığın topraklarını iki oğlu arasında paylaştırdı. Şarlman, kardeşi Carloman'ın ölümü üzerine tek başına Frankların kralı oldu. Ayrıca Lombardiya ve Saksonya'yı da topraklarına kattı. Batıda Endülüslerle doğuda Avar ve Macarlarla çarpıştı. Şarlman büyük savaşlar kazandı ve birçok prensliği, dükalığı ve derebeyliği fethetti ya da yağmaladı. İlk önce Köln'e giderek kendini Alsace-Lorraine, Akitanya, Bretenya ve Cenova Kralı ve Bohemya Prensi ilan etti. Daha sonra yeni fetihler yaparak Aachen'de kendini Amsterdam, Rotterdam, Frizye, Gelderland, Frankfurt ve Münih Kralı ilan etti. Şarlman birçok Krallık ve Devleti egemenliğine aldı. Sonunda Papa III. Leo'ya başvuru yaptı. Papa tarafından 25 Aralık 800 Roma'da Aziz Petrus Bazilikası'nda taç giydirilerek Şarlman Kutsal Roma İmparatoru ve kurduğu devlet de Batı Roma İmparatorluğu'nun varisi sayıldı. Kutsal Roma İmparatoru olan Şarlman bugünkü Almanya'yı fethetti. Lombardlar'ı püskürttü, ardından Sakson, Anglo, Cermen ve Got kabilelerinden askerler toplayarak orta büyüklükteki bir orduyla Fransa ve Avusturya'yı fethetti. Böylece Şarlman Roma İmparatoru, Sakson, Frank, Lombard, Anglo, Cermen, Got ve Slav Kralı oldu. Hristiyanlık dinini kılıç ve ateşle Saksonya'ya kabul ettirdi. Şarlman'ın iki büyük rüyası vardı: 1. Sezarların imparatorluk yönetimini yeniden kurmak. 2. Aziz Augustinus'un Tanrı Kent'ini yeryüzünde inşa etmek. Bir süre için, din dışı güçlerle Papalık arasında yeni bir iş birliği gelişti. Kilise'den bağımsız bir yargı isteyen Şarlman bunun için İngiliz filozof Alcuin'i ülkesine çağırdı. Alcuin burada: sapkınlara karşı risaleler yazdı, imparatora methiyeler düzdü ve kutsal kitabı yorumladı. Şarlman'ın ölümünden sonra Kilise ile Sezar taklitleri arasındaki mücadele ve savaşlar tekrar başladı. İtalya seferleri Lombard krallığının fethi 772 yılında, Papa I. Hadrianus Lombard kralı Desiderius'tan eski Ravenna bölgesindeki bazı şehirlerin iadesini talep etti. Bunun yerine Desiderius, bazı papalık şehirlerini ele geçirdi ve Pentapolis'i işgal ederek Roma'ya yöneldi. Hadrianus, babası Pepin'in politikalarını uygulamasını talep etmek için sonbaharda Şarlman'a büyükelçiler gönderdi. Desiderius, papanın suçlamalarını reddeden kendi büyük elçilerini gönderdi. Büyükelçiler Thionville'de bir araya geldi ve Şarlman papanın tarafını tuttu. Şarlman, papanın isteğini talep etti, ancak Desiderius asla itaat etmeyeceğine yemin etti. Şarlman ve amcası Bernard, 773'te Alpleri geçtiler ve Lombardları Pavia'ya kadar kovaladılar ve daha sonra orayı kuşattılar. Şarlman, Verona'da bir ordu kuran Desiderius'un oğlu Adelgis ile başa çıkmak için kuşatmayı geçici olarak terk etti. Genç prens, Adriyatik kıyısına kadar kovalandı ve Bulgaristan ile savaşan V. Konstantin'den yardım istemek için Konstantinopolis'e kaçtı. Kuşatma, Şarlman'ın Roma'da papayı ziyaret ettiği 774 baharına kadar sürdü. Orada, babasının toprak bağışlarını doğruladı, daha sonraki bazı vakayinameler, onları Toskana, Emilia, Venedik ve Korsika'yı da vererek genişlettiğini yanlış bir şekilde iddia etti. Papa ona soylu unvanını verdi. Daha sonra Lombardların teslim olma eşiğinde olduğu Pavia'ya döndü. Lombardlar hayatlarının karşılığında teslim oldular ve yaz başlarında kapıları açtılar. Desiderius, Corbie manastırına gönderildi ve bir soylu olan oğlu Adelgis, Konstantinopolis'te öldü. Şarlman, alışılmadık bir şekilde, kendisini Demir Taç ile taçlandırdı ve Lombardiya'nın soylularının Pavia'da ona saygı göstermesini sağladı. Yalnızca Benevento Dükü II. Arechis boyun eğmeyi reddetti ve bağımsızlığını ilan etti. Şarlman o zamanlar Lombardların kralı olarak İtalya'nın efendisiydi. Aynı yıl Pavia'dan bir garnizon ve birkaç Frank kontuyla İtalya'dan ayrıldı. İtalya'da istikrarsızlık devam etti. 776'da Friuli Dükü Hrodgaud ve Spoleto'lu Hildeprand isyan etti. Şarlman, Saksonya'dan geri döndü ve Friuli dükünü savaşta yenip öldürdü. Spoleto dükü ile bir antlaşma imzaladı. İşbirlikçileri II. Arechis boyun eğdirilmedi ve Bizans'taki adayları Adelgis şehri asla terk etmedi. Kuzey İtalya'da düzen sağlandı. Ayrıca bakınız Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu Kaynakça Dış bağlantılar Şarlman'in Kılıcı (myArmoury.com makalesi) Şarlman tarafından St. Emeram Manastırı'na verilen berat. İmparatorun mührünü ihtiva eder. Marburg Üniversitesi koleksiyonu Kategori:742 doğumlular Kategori:814 yılında ölenler Kategori:8. yüzyılda Fransızlar Kategori:9. yüzyılda Fransızlar Kategori:8. yüzyıl liderleri Kategori:9. yüzyıl liderleri Kategori:8. yüzyılda Hristiyanlar Kategori:9. yüzyılda Hristiyanlar Kategori:Kutsal Roma imparatorları Kategori:Karolenj Hanedanı Kategori:Frank kralları Kategori:Lombard kralları Kategori:Burgonya kralları Kategori:Fransız Roma Katolikleri Kategoriestan karakterleri Kategori:Orta Çağ'da Fransa Kategori:Orta Çağ'da Almanya Kategori:Lombardiya tarihi Kategori:Bavyera tarihi Kategori:Kurucu hükümdarlar