"Sevgili Bulmanın Zor Olması: Hayatlarımıza Sevgili Adı ile Ne Sokmak İstedik?"
Hayatlarımıza "sevgili" adı ile ne sokmak istiyoruz? Bu kelimeyi öyle kolayca kullanıyoruz ki, her kalp çarpıntısının, her dokunuşun, her duygusal ilişkinin ardına "sevgili" adını takıyoruz. Oysa bu kelime, ağırlığı ve önemi olan bir unvan gibi kullanılmalı. Herkesin adı sevgili olamaz, her kalp çarpıntısı sevgi olmaz. Zamanla, bu kelimenin anlamını yitirdiğimizde, soğuk odalardaki sıcak bedenlerin gönüllü yanılgısını yaşıyoruz.
"Sevgilim" demek kolaydır, ama bu sözlerin ardında durabilmek zordur. Duygularımıza ihanet ettiğimiz, hislerimizi istismar ettiğimiz anlarda bile, bu kelimeleri kullanmaya devam ediyoruz. Sevgili arayışımız, bizi yaratan ve bizimle oynayan ellerin oyununa gelmekten başka bir şey değildir. Gözümüzü kapattığımızda, bu "sevgililer" yok olur, geride kalan ise sancıyan, acıyan, kanayan hatıralar ve yalanlar dağarcığıdır.
Sevgili aranmaz, beklenmez; o, çıkar gelir ve bizimle olan her şeyi yok eder. Bize ait olanı, sil baştan yok eden bir güçle gelir ve gider. Bu, bir doğum ve ölüm döngüsüdür. Her "sevgili" bizi yeniden doğurur ve her ayrılışında bizimle birlikte ölür.
Sevgili bulmak zordur çünkü sevgili olmak kolaydır. Bu kelimeyi hafifletmemeliyiz, hislerimizi istismar etmemeliyiz. Hayatlarımıza soktuğumuz bu "sevgili" adı ile, aslında neyi sorgulamak istiyoruz? Belki de, sevginin gerçek anlamını ararken, kendimizi kaybetmişizdir.
Hayatlarımıza "sevgili" adı ile ne sokmak istiyoruz? Bu kelimeyi öyle kolayca kullanıyoruz ki, her kalp çarpıntısının, her dokunuşun, her duygusal ilişkinin ardına "sevgili" adını takıyoruz. Oysa bu kelime, ağırlığı ve önemi olan bir unvan gibi kullanılmalı. Herkesin adı sevgili olamaz, her kalp çarpıntısı sevgi olmaz. Zamanla, bu kelimenin anlamını yitirdiğimizde, soğuk odalardaki sıcak bedenlerin gönüllü yanılgısını yaşıyoruz.
"Sevgilim" demek kolaydır, ama bu sözlerin ardında durabilmek zordur. Duygularımıza ihanet ettiğimiz, hislerimizi istismar ettiğimiz anlarda bile, bu kelimeleri kullanmaya devam ediyoruz. Sevgili arayışımız, bizi yaratan ve bizimle oynayan ellerin oyununa gelmekten başka bir şey değildir. Gözümüzü kapattığımızda, bu "sevgililer" yok olur, geride kalan ise sancıyan, acıyan, kanayan hatıralar ve yalanlar dağarcığıdır.
Sevgili aranmaz, beklenmez; o, çıkar gelir ve bizimle olan her şeyi yok eder. Bize ait olanı, sil baştan yok eden bir güçle gelir ve gider. Bu, bir doğum ve ölüm döngüsüdür. Her "sevgili" bizi yeniden doğurur ve her ayrılışında bizimle birlikte ölür.
Sevgili bulmak zordur çünkü sevgili olmak kolaydır. Bu kelimeyi hafifletmemeliyiz, hislerimizi istismar etmemeliyiz. Hayatlarımıza soktuğumuz bu "sevgili" adı ile, aslında neyi sorgulamak istiyoruz? Belki de, sevginin gerçek anlamını ararken, kendimizi kaybetmişizdir.
