Sevgilinin iç çamaşırıyla sokakta gezinmesini de kıskanmamayı gerektirir. Eğer iç çamaşırla gezinmeyi kıskanıyorsa bunda bir dengesizlik vardır. Tabi kıskandığı tenin gözükmesi değil de iç çamaşırlarının gözükmesi değilse.
Ha tabi şu var, sokağa iç çamaşırıyla çıktığında herkesin gözü sana yönelir oysa plajda öyle değil, normal bir şey. Ben de çok primitive bir tepkiyle genelevde de orospuluk normal bir şey derim ama tabi bu lafa alınacak ilk tepki genelev benzetmesinin çok saçma olacağıdır ama asıl anlatılmaya çalışılanı biraz düşünen anlar.
Sevgilinin bikini giymesini kıskanmayan yarrak kafalı değildir demiyorum, sadece sevgilisinin bikini giymesini kıskanan bunu da bir nebze normal görmelidir diyorum.
Kıskanmak bir başka ham duygudur diyerek oturumu açıyorum. Öncelikle şunu sormak istiyorum: insanlar neden kıskanır? Sahiplendikleri şeyin belirledikleri koşullar dışında başka insanların kullanımına açılmasından diyebiliriz kabaca. İnsanlar sevgililerinde belirli şeyleri sahiplenirler: Sevgilisinin sadece kendisiyle sevişmesini isterler mesela ve sevgilisi başkasıyla "sadece sex" bile olsa böyle bir eylemi gerçekleştirecek olsa kendini aldatılmış sayar.
İşte bazılarında bu sahiplenme daha ileri seviyededir: bazıları sevgilisinin belirli yerlerini sadece kendisi görmek ister, başkaları tarafından göründüğünde en mahrem hazinelerinin ortalığa saçıldığını hisseder. Çok extreme bir benzetme ama sevgilinin orospu olduğunu öğrenmek gibidir; göğüs, bacaklar orospu olmuştur. Burada dikkat edilmesi gereken nokta, bikini giyen kız hakkında orospu gibi bir yargımızın olmayışıdır, kimse "oha bikini giydi diye orospu mu oldu" diye gülünç şeylerle gelmesin.
Ama kıskanılan şeyi gerçekleştirme açısından baktığımızda sevgilinin başkalarına verme işlemini kıskanıyoruz ve fütursuzca ve aldırmadan verince kaşar addediyoruz; aynı şekilde fütursuzca ve aldırmadan orasını burasını açtığında da o açıdan kaşarlaşmış olur. Tabi günümüzde bu açıdan kaşarlanma hiç bir kötü anlam ifade etmediği için hala bu şekilde kıskananlar "ilkel" ve "dar kafalı" olarak görülüyorlar. Halbuki, kendi sevgilisinin çırılçıplak gezmesini normal karşılamayacak bu bireyler de bazı afrikalı kabilelere göre "dar kafalı" olduklarının farkında değiller.
İnsan bir oturur düşünür değil mi, sevgilinin başkasıyla sevişmesine olan tepkiyi kabullenilebilir ve fakat açık saçık giyinmesine olan tepkiyi kabul edilemez kılan nedir? Kime göre neye göredir? Bunlardan birisi olup diğeri olmamak gerçekten "kötü" mü olmaktır, "hatalı" mı olmaktır? Bu soru öznel bir cevap arıyor. Ama şu da var ki modern dünyanın "tabularıyla" veya "norm"larıyla sınırlanmış kalmış kafalar gördüğüm kadarıyla ve bu o kadar başarılı bir şekilde yerleşmiş ki kafalara, katıksız hakikati buldum havasında insanlar.
Ha tabi şu var, sokağa iç çamaşırıyla çıktığında herkesin gözü sana yönelir oysa plajda öyle değil, normal bir şey. Ben de çok primitive bir tepkiyle genelevde de orospuluk normal bir şey derim ama tabi bu lafa alınacak ilk tepki genelev benzetmesinin çok saçma olacağıdır ama asıl anlatılmaya çalışılanı biraz düşünen anlar.
Sevgilinin bikini giymesini kıskanmayan yarrak kafalı değildir demiyorum, sadece sevgilisinin bikini giymesini kıskanan bunu da bir nebze normal görmelidir diyorum.
Kıskanmak bir başka ham duygudur diyerek oturumu açıyorum. Öncelikle şunu sormak istiyorum: insanlar neden kıskanır? Sahiplendikleri şeyin belirledikleri koşullar dışında başka insanların kullanımına açılmasından diyebiliriz kabaca. İnsanlar sevgililerinde belirli şeyleri sahiplenirler: Sevgilisinin sadece kendisiyle sevişmesini isterler mesela ve sevgilisi başkasıyla "sadece sex" bile olsa böyle bir eylemi gerçekleştirecek olsa kendini aldatılmış sayar.
İşte bazılarında bu sahiplenme daha ileri seviyededir: bazıları sevgilisinin belirli yerlerini sadece kendisi görmek ister, başkaları tarafından göründüğünde en mahrem hazinelerinin ortalığa saçıldığını hisseder. Çok extreme bir benzetme ama sevgilinin orospu olduğunu öğrenmek gibidir; göğüs, bacaklar orospu olmuştur. Burada dikkat edilmesi gereken nokta, bikini giyen kız hakkında orospu gibi bir yargımızın olmayışıdır, kimse "oha bikini giydi diye orospu mu oldu" diye gülünç şeylerle gelmesin.
Ama kıskanılan şeyi gerçekleştirme açısından baktığımızda sevgilinin başkalarına verme işlemini kıskanıyoruz ve fütursuzca ve aldırmadan verince kaşar addediyoruz; aynı şekilde fütursuzca ve aldırmadan orasını burasını açtığında da o açıdan kaşarlaşmış olur. Tabi günümüzde bu açıdan kaşarlanma hiç bir kötü anlam ifade etmediği için hala bu şekilde kıskananlar "ilkel" ve "dar kafalı" olarak görülüyorlar. Halbuki, kendi sevgilisinin çırılçıplak gezmesini normal karşılamayacak bu bireyler de bazı afrikalı kabilelere göre "dar kafalı" olduklarının farkında değiller.
İnsan bir oturur düşünür değil mi, sevgilinin başkasıyla sevişmesine olan tepkiyi kabullenilebilir ve fakat açık saçık giyinmesine olan tepkiyi kabul edilemez kılan nedir? Kime göre neye göredir? Bunlardan birisi olup diğeri olmamak gerçekten "kötü" mü olmaktır, "hatalı" mı olmaktır? Bu soru öznel bir cevap arıyor. Ama şu da var ki modern dünyanın "tabularıyla" veya "norm"larıyla sınırlanmış kalmış kafalar gördüğüm kadarıyla ve bu o kadar başarılı bir şekilde yerleşmiş ki kafalara, katıksız hakikati buldum havasında insanlar.