Sıfat-fiil

[bullvar_katip]

Sıfat-fiil, ortaç veya partisip; bir fiilin cümlede sıfat görevinde kullanılan hâli. Türkçedeki üç fiilimsi grubundan biridir. Fiillerin sonuna sıfat-fiil ekleri olan -en, -esi, -mez, -ar, -di(k), -di(ği), -ecek ve -miş getirilerek oluşturulur ve kısaca anası mezar dikecekmiş şeklinde formülize edilir. Sıfat-fiiller kendinden sonraki kelimelerle birlikte sıfat tamlaması oluşturur. yerleri "toprak" diyerek geçme, tanı! (Mehmet Akif Ersoy) yıl işe başlayacak. Haşladıktan sonra, suyu iyice sebzeleri kâseye boşaltıyoruz. Okuldan sonra adım yanıma geldi. Polisler kazaları önlemek için kontrolü sağlıyorlardı. Salonda hep yüzler vardı. Bunların haricinde bazı ağızlarda kullanılan ve -meli eki ile yapılan sıfat-fiiller de vardır. güzel (övülecek güzel) Bazı fiillerle birlikte -mekli hâlinde kullanılan ek de -meli ekinin değişikliğe uğramış hâlidir: çocuk Adlaşma Adlaşma, aslen isim olmayan bir kelimenin cümlede isim görevinde kullanılmasıdır. Sıfat-fiiller, arkalarından bir isim gelmediğinde -tıpkı sıfatlar gibi- adlaşırlar: Sinirli her hâlinden anlaşılıyor. Toplantıya biliyordum. Yoldan gözlüyordu. Bazı sıfat-fiiller kalıcı olarak isme dönüşür. Bu durum "yaygın" olarak isim hâlinde kullanılmalarından ve sözlüklerde yer almalarından anlaşılabilir. Eve gelirken bir rastladım. yaşanan olaylardan ders almalıyız. insanlar hiçbir cihaz kullanmadan haberleşebilecekler. Ne güzel yaratmış seni . (Neşet Ertaş) Kaynakça Literatür Ergin, Muharrem. Üniversiteler İçin Türk Dili. İstanbul: Bayrak Yayım, 2009. Kategori:Fiilimsiler