Yaklaşık 70.000 nüfusa sahip Yalta'dan 600.000 nüfuslu Simferopol'e, 2 saatlik bir minibüs yolculuğuyla ulaşmıştım. 3 Mayıs 2024'te, saat 13:20'de Yalta Otogarı'ndan 322 Ruble karşılığında (1 Dolar 90 Ruble) aldığım minibüse binmiştim. Minibüs Simferopol Otogarı'nı geçerek şehir merkezinin dış mahallelerine kadar ilerliyordu ve ben Simferopol şehir merkezinde indim.
Yalta, Simferopol, Sivastopol... Bu şehirler arası 2 saatlik minibüs yolculuğu oldukça yoğun bir hat. Ben ise bu hatları sıkça kullanmayanlardanım. Yalta'dan Simferopol'e giden minibüste başlangıçta 3 kişi vardık. Üçümüz de gişeden 322 Ruble karşılığında bilet almıştık. Otogardan çıktıktan sonra biraz ileride 5 kişi daha bindi ve 300 Ruble ödedi. Daha sonra bir başka 5 kişi daha 300 Ruble vererek bindi ve minibüs dolmuştu. Bu paraların nereye gittiğini kim bilir... Yalta'dan Simferopol'e gitmek için troleybüs seçeneği de vardı ama ücretini hatırlamıyorum.
Yalta'dan ayrılırken, her seferinde olduğu gibi hüzünlüydüm. Bu şehirde uzun bir süre kalmayı çok isterdim. Ancak işler farklı gelişti ve yolculuğumuza devam ettik. Yalta'dan sonra kısa bir süre daha Karadeniz kıyısında seyahat ettik, ardından iç kısımlara doğru ilerleyerek Karadeniz'e veda ettik. Karadeniz kıyılarında, alışık olduğumuz gibi fantastik ve sıra dışı kayalıklar gördüm. Mesela, sadece ağaçlardan oluşmuş dev bir yumurta şeklinde adacık gibi ilginç ve benzersiz manzaralarla karşılaştık. Daha sonra iç kesimlere doğru yol aldık.
Simferopol ve Bursa'nın denize uzaklıkları aynı, yani aynı karasallık iklimine sahipler. Simferopol'de bulunurken doğduğum yeri hatırlatan izlerle karşılaştım. Her iki şehrin de dağları ve rüzgarlarının etkilerini hissettim. Bursa'nın liman şehri olmaması, Gemlik, Mudanya gibi kıyı ilçeleriyle ilgili önemli bir detay. Bursa'nın atmosferi ve suyu Uludağ'dan gelir. Bursa'da denizden gelen sıcak hava, Uludağ'a kadar yükselir ve burada soğuk hava ile karşılaşarak çeşitli rüzgar hareketlerine neden olabilir. Simferopol gibi...
Simferopol'de olduğumda, Karadeniz'in getirdiği ılıman havayla birlikte dağları gördükçe daha da soğuyacağını anlamıştım. Gün içinde hava sıcaktı ancak Simferopol'de akşamları çok soğuk bir rüzgar esiyordu. Bu nedenle sokaklarda dolaşırken içlik ve mont giymek zorunda kaldım.
Simferopol şehir merkezine geldiğimde, bir hostelde konaklama teklifi aldım. Ancak fiyatı yüksek bulup başka bir hostele yerleştim. Odama yerleştiğimde kapının kapanmadığını ve gıcırdadığını fark ettim. Kilitli dolap olmamasına rağmen, iki katlı hostel geniş ve yüksek tavanlıydı. Odamın ikinci katından arka tarafı görmek harikaydı. Hostelin yarısı askerlerle doluydu.
Simferopol'ün en işlek yerlerinden biri olan Kirova Caddesi ve Karl Marks Caddesi'nin buluştuğu noktada, şehrin meydanı ve Lenin heykeli yer alıyordu. Salgır Nehri'nin kıyısındaki parklar da oldukça güzeldi. Karl Marks ve Puşkin Caddesi'nin araç trafiğine kapalı bölgesinde ise çarlık ve SSCB dönemlerinden kalma mimariler dikkat çekiyordu. Simferopol'ün bu bölgesinde sanat merkezleri ve heykellerle süslenmiş binalar bulunuyordu.
Simferopol'de dolaşırken yerel bir yiyecek olan cantık satan işletmelerle karşılaştım. Cantık, Bursa'nın yöresel bir lezzeti olup kökeni Kırım'a dayanmaktadır. Bursa'da da cantıkçıların bulunduğu mahalleler vardır ve yerel halk genellikle bu lezzeti tercih eder. Cantık, lahmacun ve pizza gibi görünse de farklılıkları bulunmaktadır. Cantık genellikle daha yerel bir tat olarak nitelendirilir.
Simferopol'de geçirdiğim zaman beni memleketim Bursa'yı hatırlattığı için anlamlıydı. Bu güzel şehri terk ederken kırgın hissettim ancak yeni maceralar için hazırdım ve 11 saatlik bir otobüs yolculuğunun ardından Krasnodar'a gitmek üzere hostelimden ayrıldım.
Yalta, Simferopol, Sivastopol... Bu şehirler arası 2 saatlik minibüs yolculuğu oldukça yoğun bir hat. Ben ise bu hatları sıkça kullanmayanlardanım. Yalta'dan Simferopol'e giden minibüste başlangıçta 3 kişi vardık. Üçümüz de gişeden 322 Ruble karşılığında bilet almıştık. Otogardan çıktıktan sonra biraz ileride 5 kişi daha bindi ve 300 Ruble ödedi. Daha sonra bir başka 5 kişi daha 300 Ruble vererek bindi ve minibüs dolmuştu. Bu paraların nereye gittiğini kim bilir... Yalta'dan Simferopol'e gitmek için troleybüs seçeneği de vardı ama ücretini hatırlamıyorum.
Yalta'dan ayrılırken, her seferinde olduğu gibi hüzünlüydüm. Bu şehirde uzun bir süre kalmayı çok isterdim. Ancak işler farklı gelişti ve yolculuğumuza devam ettik. Yalta'dan sonra kısa bir süre daha Karadeniz kıyısında seyahat ettik, ardından iç kısımlara doğru ilerleyerek Karadeniz'e veda ettik. Karadeniz kıyılarında, alışık olduğumuz gibi fantastik ve sıra dışı kayalıklar gördüm. Mesela, sadece ağaçlardan oluşmuş dev bir yumurta şeklinde adacık gibi ilginç ve benzersiz manzaralarla karşılaştık. Daha sonra iç kesimlere doğru yol aldık.
Simferopol ve Bursa'nın denize uzaklıkları aynı, yani aynı karasallık iklimine sahipler. Simferopol'de bulunurken doğduğum yeri hatırlatan izlerle karşılaştım. Her iki şehrin de dağları ve rüzgarlarının etkilerini hissettim. Bursa'nın liman şehri olmaması, Gemlik, Mudanya gibi kıyı ilçeleriyle ilgili önemli bir detay. Bursa'nın atmosferi ve suyu Uludağ'dan gelir. Bursa'da denizden gelen sıcak hava, Uludağ'a kadar yükselir ve burada soğuk hava ile karşılaşarak çeşitli rüzgar hareketlerine neden olabilir. Simferopol gibi...
Simferopol'de olduğumda, Karadeniz'in getirdiği ılıman havayla birlikte dağları gördükçe daha da soğuyacağını anlamıştım. Gün içinde hava sıcaktı ancak Simferopol'de akşamları çok soğuk bir rüzgar esiyordu. Bu nedenle sokaklarda dolaşırken içlik ve mont giymek zorunda kaldım.
Simferopol şehir merkezine geldiğimde, bir hostelde konaklama teklifi aldım. Ancak fiyatı yüksek bulup başka bir hostele yerleştim. Odama yerleştiğimde kapının kapanmadığını ve gıcırdadığını fark ettim. Kilitli dolap olmamasına rağmen, iki katlı hostel geniş ve yüksek tavanlıydı. Odamın ikinci katından arka tarafı görmek harikaydı. Hostelin yarısı askerlerle doluydu.
Simferopol'ün en işlek yerlerinden biri olan Kirova Caddesi ve Karl Marks Caddesi'nin buluştuğu noktada, şehrin meydanı ve Lenin heykeli yer alıyordu. Salgır Nehri'nin kıyısındaki parklar da oldukça güzeldi. Karl Marks ve Puşkin Caddesi'nin araç trafiğine kapalı bölgesinde ise çarlık ve SSCB dönemlerinden kalma mimariler dikkat çekiyordu. Simferopol'ün bu bölgesinde sanat merkezleri ve heykellerle süslenmiş binalar bulunuyordu.
Simferopol'de dolaşırken yerel bir yiyecek olan cantık satan işletmelerle karşılaştım. Cantık, Bursa'nın yöresel bir lezzeti olup kökeni Kırım'a dayanmaktadır. Bursa'da da cantıkçıların bulunduğu mahalleler vardır ve yerel halk genellikle bu lezzeti tercih eder. Cantık, lahmacun ve pizza gibi görünse de farklılıkları bulunmaktadır. Cantık genellikle daha yerel bir tat olarak nitelendirilir.
Simferopol'de geçirdiğim zaman beni memleketim Bursa'yı hatırlattığı için anlamlıydı. Bu güzel şehri terk ederken kırgın hissettim ancak yeni maceralar için hazırdım ve 11 saatlik bir otobüs yolculuğunun ardından Krasnodar'a gitmek üzere hostelimden ayrıldım.
