[[Dosya
rotesto_pró-Bolsonaro_em_Londres.jpg|alt=refer to caption|küçükresim| Brezilya'da Bolsonaro yanlısı protestocular siyaseti eleştiren pankartlar taşıyor]] Siyaset karşıtlığı veya anti-politika, geleneksel siyasete karşı çıkma veya güvensizlik durumunu tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Bu, anti-establishment duygusu ve resmi siyasetten kamuoyunun uzak durmasıyla yakından ilişkilidir. Sosyal bilimde, anti-politika, politik tartışmayı halk alanından çıkarmayı amaçlayan uygulamaları ve aktörleri ifade edebilir ve bu durumda terim, politik apatiye neden olan bir durumu ifade eder; bu şekilde kullanıldığında terim apolitikleşme ile benzerlik gösterir. Eğer siyaset, tüm toplumsal kurumları ve güç ilişkilerini kapsayan bir şekilde anlaşılıyorsa, anti-politika, politik yabancılaşmadan kaynaklanan politik faaliyeti ve "alışılagelmiş siyaseti" reddetmeyi ifade edebilir. Anti-politika genellikle sivil toplum örgütleri, medya ve vatandaşlar tarafından siyasetçilere ve siyasi elitlere yönelik olumsuz değerlendirmelere odaklanırken, politik yabancılaşma siyasi sistemdeki diğer unsurlarla, örneğin seçim sistemi veya parti sistemiyle ilgili hoşnutsuzluğu içerebilir. 2000'lerden bu yana, demokrasiye duyulan artan memnuniyetsizlik Amerika ve Avrupa'da bilimsel çalışmaların bir teması olmuş ve bazı siyaset bilimciler yüksek düzeyde siyasi antipatinin demokratik konsolidasyonu tehlikeye atabilecek bir 'kriz' olarak tanımlamıştır. Anti-politika, liberal demokrasilerde siyasi işlev bozukluğu anlatılarında önemli bir kavram haline gelmiş olup genellikle siyasete duyulan memnuniyetsizlik ve siyasetçilere duyulan güvensizliği ifade eder. Anti-politika duygusunun olası nedenleri, depolitizasyon süreçleriyle ilişkilendirilen özellikle teknokratik yönetim biçimlerinde artış, beceriksiz yönetim algısı ve siyasetçilerin kötü performansı olarak kabul edilebilir. Siyasi güvensizlik, sol ve sağ siyasi pozisyonları ve bu pozisyonların aşırı uçlarını da içeren çeşitli siyasi ideolojilerin desteklenmesine ve yayılmasına kaynaklık edebilir. Siyasete duyulan sağlıklı düzeyde güvensizlik, genellikle meşru bir şüphecilik olarak görülür ve demokratik işleyiş için faydalı kabul edilir. Yüksek düzeyde güvensizlik, politika yapıcılar (siyasetçiler veya siyasi kurumlar) ile vatandaşlar arasındaki ayrımı artırabilir ve popülist retoriğe olanak sağlar. Anti-politika genellikle "halk" çağrılarıyla ifade edilir ve bu nedenle özellikle sağ popülizmle ilişkilendirilir, ancak yalnızca onunla sınırlı değildir. Ayrıca bakınız Siyasi ilgisizlik - siyasete ilgi eksikliği Popülizm - "halkı" "elit" ile yan yana getiren siyasi duruşlar Apolitizm - siyasi ideolojinin veya bağlantıların felsefi reddi Kaynakça Alıntılar Kategori:Siyaset Kategoriopülizm Kategori:Siyasi kavramlar Kategori:Siyaset bilimi
rotesto_pró-Bolsonaro_em_Londres.jpg|alt=refer to caption|küçükresim| Brezilya'da Bolsonaro yanlısı protestocular siyaseti eleştiren pankartlar taşıyor]] Siyaset karşıtlığı veya anti-politika, geleneksel siyasete karşı çıkma veya güvensizlik durumunu tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Bu, anti-establishment duygusu ve resmi siyasetten kamuoyunun uzak durmasıyla yakından ilişkilidir. Sosyal bilimde, anti-politika, politik tartışmayı halk alanından çıkarmayı amaçlayan uygulamaları ve aktörleri ifade edebilir ve bu durumda terim, politik apatiye neden olan bir durumu ifade eder; bu şekilde kullanıldığında terim apolitikleşme ile benzerlik gösterir. Eğer siyaset, tüm toplumsal kurumları ve güç ilişkilerini kapsayan bir şekilde anlaşılıyorsa, anti-politika, politik yabancılaşmadan kaynaklanan politik faaliyeti ve "alışılagelmiş siyaseti" reddetmeyi ifade edebilir. Anti-politika genellikle sivil toplum örgütleri, medya ve vatandaşlar tarafından siyasetçilere ve siyasi elitlere yönelik olumsuz değerlendirmelere odaklanırken, politik yabancılaşma siyasi sistemdeki diğer unsurlarla, örneğin seçim sistemi veya parti sistemiyle ilgili hoşnutsuzluğu içerebilir. 2000'lerden bu yana, demokrasiye duyulan artan memnuniyetsizlik Amerika ve Avrupa'da bilimsel çalışmaların bir teması olmuş ve bazı siyaset bilimciler yüksek düzeyde siyasi antipatinin demokratik konsolidasyonu tehlikeye atabilecek bir 'kriz' olarak tanımlamıştır. Anti-politika, liberal demokrasilerde siyasi işlev bozukluğu anlatılarında önemli bir kavram haline gelmiş olup genellikle siyasete duyulan memnuniyetsizlik ve siyasetçilere duyulan güvensizliği ifade eder. Anti-politika duygusunun olası nedenleri, depolitizasyon süreçleriyle ilişkilendirilen özellikle teknokratik yönetim biçimlerinde artış, beceriksiz yönetim algısı ve siyasetçilerin kötü performansı olarak kabul edilebilir. Siyasi güvensizlik, sol ve sağ siyasi pozisyonları ve bu pozisyonların aşırı uçlarını da içeren çeşitli siyasi ideolojilerin desteklenmesine ve yayılmasına kaynaklık edebilir. Siyasete duyulan sağlıklı düzeyde güvensizlik, genellikle meşru bir şüphecilik olarak görülür ve demokratik işleyiş için faydalı kabul edilir. Yüksek düzeyde güvensizlik, politika yapıcılar (siyasetçiler veya siyasi kurumlar) ile vatandaşlar arasındaki ayrımı artırabilir ve popülist retoriğe olanak sağlar. Anti-politika genellikle "halk" çağrılarıyla ifade edilir ve bu nedenle özellikle sağ popülizmle ilişkilendirilir, ancak yalnızca onunla sınırlı değildir. Ayrıca bakınız Siyasi ilgisizlik - siyasete ilgi eksikliği Popülizm - "halkı" "elit" ile yan yana getiren siyasi duruşlar Apolitizm - siyasi ideolojinin veya bağlantıların felsefi reddi Kaynakça Alıntılar Kategori:Siyaset Kategoriopülizm Kategori:Siyasi kavramlar Kategori:Siyaset bilimi