20 küsur yıl azılı bir Dumbledorecu olduktan sonra birkaç yıl önce Wizarding World'deki Sorting Hat testinde Slytherin çıkarak dumur olmuş ve depresyona girmiştim. Şimdi proud Slytherin'im ^^ Bütün hayatım "farklı" olduğum için dışlanarak ve zorbalığa uğrayarak geçtiği için ister istemez karanlık bir yanım var ve ben artık barıştım bu karanlık, depresif yanımla. Bu böyleyken Slytherin, ömrü boyunca "farklılığı" yüzünden "normal" insanlar tarafından zorbalığa uğramış ve hatta cadı diye yakılmış bir grup insanın sonunda kendilerinin de zorbaya dönüşebilecekleri ve o "normal" denen dünyayı yakıp yıkabilecekleri karanlığını çok güzel yansıtıyor bence. 20 yıl Voldemort'a tü kaka dedik, gene kendisi benim zevkime göre fazla şiddet yanlısı ama örneğin Grindelwald'ın fikirleri gerçekten aşırı mantıklı. --- spoiler --- Hele hele Dumbledore'un kendi kızkardeşini Mugglelar delirttikten sonra bu kadar Muggle aşık olması saçmalık ötesi aslında --- spoiler --- Zaten genel olarak büyücülerin saklanması ve hayatlarını Mugglemiş gibi yaşamaya çalışmaları aşırı saçma. Ki Dumbledore da bu düzeni devam ettirmek istiyor resmen. Üniversiteye kadar aşırı yalnız ve zorbalık dolu bir hayatım oldu ve Harry Potter kitapları yıllar boyunca karanlıktaki tek ışıktı benim için. O yüzden hayatımdaki yerini kelimelerle anlatamam. Ne yalan söyleyeyim yıllar boyu en büyük hayalim bana da bir mektup gelmesi ve kendim gibi insanların olduğu bir yere gitmekti Mektup epey geç geldi, 29 yaşımda (bkz: dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu) tanısı aldım. Ama sonunda kendim gibi insanları buldum Slytherin demişken iki über karakteri anmasak olmazdıbkz: Severus Snape)(bkz: Regulus Black)