SNR B0525-66.1 (LHA 120-N 49 veya kısaca N49) Kılıçbalığı takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 170.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir süpernova kalıntısıdır. Büyük Macellan Bulutu içinde yer alan ve yaşı 5.000 yıl olarak tahmin edilen bulutsu, δ Doradus yıldızının 2 derece batısında yer alır. Patlama enerjisinin ortalama bir süpernova patlamasının hemen hemen iki katı olduğu tahmin edilmektedir. N49, bir H-alfa salma bulutsusu olarak 1956 yılında Karl G. Henize tarafından keşfedilmiş ve kataloğa eklenmiştir. 1973 yılında bir süpernova kalıntısı olarak tanımlanmıştır. Chandra X-ışını Gözlemevi ile yapılan yeni ve uzun gözlemlerde, patlayan yıldızdan kalıntı bölgesinin dışına doğru fırlatılmış olan ve mermiyi andıran bir yapının kanıtları tespit edilmiştir. Silikon, sülfür ve neon bakımından zengin olan bu mermi, saatte 8 milyon km gibi yüksek bir hızla kaynağından uzaklaşmaktadır. Bu merminin belirlenmesi, patlamanın yıldızı asimetrik bir şekilde yok ettiğini göstermektedir. Bu parlak kaynak, ani parlamalar şeklinde gama ışını ve x-ışını salmaları yapan ve yumuşak gama ışını yineleyicisi olarak tanımlanan SGR 0526-66 olabilir. Bu kaynakla ilgili başlıca düşünce, onun oldukça güçlü manyetik alana sahip bir nötron yıldızı (magnetar) olduğu yönündedir. Kaynakça Kategori:Kılıçbalığı takımyıldızı Kategori:Büyük Macellan Bulutu Kategori:Süpernova kalıntıları