johhny'nin ''yaşadığımız yerlerde, düzlüklerde, çorak topraklarda, her şey hep aynı gibi görünür. herkes birbiriyle ilintilidir. herkes aynı kaygılar içinde boğuşur. bazen işlerin zorlaştığı olur. yorgun düşersiniz. her zaman yapacağınız bir şeyler olur. terk etmesi zor bir yerdir. çünkü başka bir dünya tanımamışsınızdır. kız kardeşim jashuan bu yeri çok seviyor. benim görmediğim şeyler görüyor. iyi bir kız o. ne zaman fırtına yaklaşsa eskiler bize bulutları gözlemlememizi öğütlerdi. rüzgar sert esmeye başladığındaysa, bizi uçurup götürmesin diye ona yaslanmamız gerektiğini bilirdik.'' diyerek konuşuyor. film, sakin bir şekilde bu monoloğa son veriyor. "insan memleketini niye sever? başka çaresi yoktur da ondan. ama biz biliriz ki bir yerde mutlu mesut olmanın ilk şartı orayı sevmektir. burayı seversen, burası dünyanın en güzel yeridir. ama dünyanın en güzel yerini sevmezsen, orası dünyanın en güzel yeri değildir...”