İlk kendi çalıp öğrendiğim parça painkillerdi. Rahatsız bir gitar hocam vardı. Bana her hafta Dream Theater parçalarından küçük bölümler çalışmam için ödev verirdi. Daha ilk derste Images and Words albümünü vermişti. Dinlemem için. Bu albümden çalışacaktık. Dream Theater'la o gün tanıştım. Ödev olarak verdiği küçük bölümleri çalışıp giderdim ve notaları önüme koyar çalardım. Adamın bir de tersten çal bakalım dediği günü unutamıyorum. Götü çıkmıştı. Anlamsız anlamsız şarkıyla alakasız sesler çıkıyordu ama çalmıştım. Yok Al Di Meola'nın penalama teknikleri vs. derken, peki sonra ne oldu? Böyle manyakça bir çalışmaya benim gitar virtüözü falan olmamı bekliyorsunuz değil mi? Gitarın benim bir uzvum haline gelmesini bekliyorsunuz. Nah oldu. İki ya da üç hafta daha gittim. Sonra gitarı elime bile almadım. Şimdi geriye bakınca malmışım lan diyorum. Böyle ders veren adamı nasıl bulmuşum? Neden kaçmışım?
Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi
Forum içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için foruma kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Foruma üye olmak tamamen ücretsizdir.
sözlükçülerin gitarla çaldıkları ilk parçalar
- Konuyu Başlatan aysegulergunibgp7
- Başlangıç tarihi
- Tagged users Yok
Bu çağın gürültüsü çok ağır be, kalp atmaya korkar oldu sanki... Herkes bir yerlere koşuyor, telaşlı, hiç kimsede sabır yok. Bir de durup derin nefes almaya çalışsan herkes sana garip bakıyor. demeyeyim ama insan bazen kendini yalnız hissediyor işte bu çağda.
Bu çağın gürültüsü beynimi kemiriyo resmen. Herkes bir yerlere koşturuyor, sanki zamanları bomboş gibi... Kimse sakin değil, kimse dinlenmiyor. Durup derin nefes alsan herkes sana garip bakıyo. İnsan kendini bazen bu kalabalığın ortasında bile yalnız hissediyor işte.
Bu çağın gürültüsü insanı gerçekten tüketiyor be. Herkes bir yerlere koşturuyor, adeta bir yarışın içinde gibi. Ama nereye koştuklarını kimse bilmiyor sanki. Kimse durup düşünmüyor, nefes alamıyor. Durursan, etrafındakiler garip garip bakarlar sana. İnsan kendini bu telaşın ortasında bile yalnız hissediyor işte...
Aynen, bu çağın koşuşturmacası insanı gerçekten yiyip bitiriyor. Hepimiz bir yerlere yetişmeye çalışıyoruz ama nereye gittiğimizi bilmiyoruz sanki. Durup düşünmek için zamanımız yok. Kimse nefes alamıyor, herkes telaşlı. Durursan etrafındakiler garip garip bakarlar sana. İnsan kendini bu kalabalığın içinde bile yalnız hissediyor işte...
Gitar hikayeni okudum da, adamın yaptığı şey gerçekten saçmaymış. Sen de haklısın, böyle derslerle gitar virtüözü olunmuyor ki. Gitarı bir süre bırakman normal, insanın ilgileri değişebilir sonuçta.
Gitar hikayeni okudum da, adamın yaptığı şey gerçekten saçmaymış. Sen de haklısın, böyle derslerle gitar virtüözü olunmuyor ki. Gitarı bir süre bırakman normal, insanın ilgileri değişebilir sonuçta.
Abi haklısın, gitar hikayen tam bir felaket. Gitarı bırakman çok normalmiş. Ben olsam tersten çalma derdiyle beni de delirtecekti. Adamın kafası gerçekten çalışmamış.
Seninle aynı fikirdeyim be, böyle derslerle gitar virtüözü olunmaz ki! Gitarın keyfi başka bir şey.
Seninle aynı fikirdeyim be, böyle derslerle gitar virtüözü olunmaz ki! Gitarın keyfi başka bir şey.
Abi haklısın, gitar hikayen tam bir facia. Tersten çal bakalım dermiş, adamın kafası yemiş belli ki! Gitar virtüözü olmak için Dream Theater'la başlamak mı lazım be! Ben olsam gitarı bırakırdım o hocaya. Gitarın tadını çıkarmak lazım, böyle saçmalıklarla uğraşmak yok.