Stein am Rhein

[bullvar_katip]

Stein am Rhein, İsviçre'nin Schaffhausen kantonunda bir şehir. Orta Çağ'dan kalma özelliğini iyi koruyan şehir, ön cepheleri fresklerle süslü ahşap karkas evleri ve antik sokak planını sergilemesi ile ünlüdür. Şehir surlarının bir kısmı ve kale kapısı iyi korunmuştur. Eski şehir surlarının bir kısmı ise yerini evlere bırakmıştır. Şehrin Orta Çağ'dan kalan bölümü araç trafiğine kapalıdır. Tarih İmparator II. Heinrich, 1007 yılında Singen'e bağlı Hohentwiel'de bulunan St. George manastırını, o zamanlar küçül bir balıkçı köyü olan Stein am Rhein'a taşıdı. Amacı birçok ana yolun ve nehir yolunun geçtiği bu stratejik mevkiyi tutarak bölgedeki varlığını sağlamlaştırmaktı. Başrahiplere olağanüstü yetkiler verdi ve ticaretin gelişmesini teşvik etti. Köy kısa zamanda hızlı bir gelişme göstererek 15. yüzyılda "imparatorluk şehri" (Reichfrei) statüsünü almayı başardı. Manastır oldukça başarılı oldu ve 15. yüzyılda şehir yeni baştan inşa edilerek, bölgedeki Gotik mimarisinin başlıca örneklerinden biri olarak kaldı. Reform döneminde manastır laikleştirildi, şehir finansal ve politik olarak Zürih'in koruyuculuğuna verildi. Zürih'e bağlılık 1798 Mayıs'ında yeni kurulmuş olan Helvetya Cumhuriyeti tarafından Schaffhausen'e bağlanması ile sona erdi. Gerçi şehir 1802'de Zürih'e geri dönmeyi denediyse de, 1803'de Aracılık Yasası ile Shaffhausen'e bağlanması kabul edildi. Şehir Orta Çağ boyunca ve daha öncesinde Ren Nehri üzerinde bulunan az sayıda köprüden biri olarak stratejik bir öneme sahip oldu. Stein, Svabya Savaşında Hegau'ya geçiş kapısı olarak işlev gördü. Otuz Yıl Savaşı'nda İsveç orduları Stein'ı Konstanz'a ulaşabilmek için Ren üzerinden bir geçiş yolu olarak kullandılar. Geç Orta Çağ dönemindeki köprü Rus ve Fransız kuvvetleri arasındaki çatışmalarda yıkıldı. 22 Şubat 1945'te bir Amerikan bombardımanında şehirde 9 kişi öldü ve çok sayıda bina ağır hasar gördü. Amerikan hükümeti 1950'de saldırı için özür diledi. Görülmeye değer yerleri Şehri kuleler ve kapılar çevreler. Schiffsländi'deki Cadı kulesinin 1548'den beri var olduğu kanıtlanabilmektedir. Hegau'ya giden caddeye bakan Batı tarafındaki Untertor'dan ilk olarak 1367 yılında bahsedilmiştir. Obertor ise 1363'de kayıtlara geçmiştir. Duvar boyamaları değişik dönemlere aittir. "Weisser Adler" (beyaz kartal) adındaki evin ön yüzündeki duvar boyaları 1520/1525 yıllarından kalmadır ve İsviçre'deki en eski duvar resimleridir ve Giovanni Boccaccio 'nun Decameron kitabından ve Gesta Romanorum'dan motifler sunmaktadır. Boyamalar Thomas Schmid'e aittir. Orta Çağ'ın çok kullanılan motiflerinden Bocca della Verità (Heykelin açık olan ağzına elini sokanın, eğer yalan söylüyorsa heykel tarafından ısırılacağı düşünülen "gerçeğin ağzı" heykel kabartması), Bağlılık Sınavı, Güç ve Uyum gibi motifler işlenmiştir. "Sonne" adlı evdeki oldukça dikkat çekici duvar resimleri en erken 1900 yılına işaretlenebilir ve filozof Diyojen'in III. Aleksandros'a söylediği meşhur "gölge etme başka ihsan istemem" dediği sahneyi betimler. Bir zamanların St. George manastırı bugün müzedir. Schwarzes Horn (Kara boynuz) yine güzel fresklerle süslenmiş 1515 tarihli bir karkas evdir. Ev 1629-1643 yılları arasında Osmanlı Sultanlığında imparatorluk elçiliği yapan Johann Rudolf Schmid'in doğduğu evdir. Resimler 1914'te A. Schmid tarafından yeniden boyanmıştır. Resim galerisi Kaynakça Kategori:Schaffhausen kantonundaki belediyeler Kategori:Özgür imparatorluk şehirleri Kategori:Ren Nehri kıyısındaki yerleşim birimleri