[[Dosya:Izzet 09.png|küçükresim|sağ|300px|Mehmed İzzet Efendi'den (1841–1904) bir Sülüs tarzında talebelerin ilk öğrendiği hat yazısı]] [[Dosyaapyrus9-10jhdtaegypten.jpg|küçükresim|sağ|300px|İbn Mukle zamanından kalma bir Sülüs tarzı yazı]] Sülüs, (Arapça: ثلث, "bir-üç") Arap alfabesiyle yazılan bir tür süslü yazı veya Hicrî IV. yüzyıl sonlarında ortaya çıkan, nesihe benzer, kalınca bir yazı türüne verilen ad olarak tanımlanır. Orta Çağ'da camilerde iç mimaride süsleme olarak çok kullanılmıştır. Osmanlı mimarisinde de camilerde, kervansaray ve medrese kitabelerinde sülüs yazı türünün celîsi (büyük yazılanı) yaygındır. Günümüzde evlerde, işyerlerinde ve camilerin duvarlarını süsleyen ve küçük ve büyük levhalarda, kitabelerde ve birçok mezar taşlarında sülüs yazı görülür. Sülüs'ün en önemli yazı türü hareke tarzıdır. Gelişim aşamaları En büyük katkıları Sülüs el yazısı evrimine, Osmanlı İmparatorluğu zamanında, Osmanlı hat sanatçıları yapmıştır. İlk devrim 15. yüzyılda oluştu ve Şeyh Hamdullah (1436 – 1520) tarafından başlatıldı. İkinci devrim 17. yüzyılda oluştu, bir Osmanlı hattatı olan Hâfız Osman (1642-1698) tarafından başlatıldı. Sonunda, Mehmed Şevki Efendi 19. yüzyılın sonlarında, el yazısına bugünkü biçimini verdi. Ünlü hattatlar İbn Mukle (Abu Ali Muhammad ibn ali ibn Mokla Şirazî) (886-940) Şeyh Hamdullah (1436–1520) Ahmed Karahisari (1468-1556) Hâfız Osman (1642-1698), Yedikuleli Abdullah (1670-1731) Mustafa Rakım Efendi (1757 - 1826), Türk İslam hat sanatının en büyük ismidir. Mustafa İzzet Efendi (1801-1876) Mehmed Şevkı Efendi (1829-1887) Sami Efendi (1838-1912) Mehmed İzzet Efendi (1841-1903) Hamit Aytaç Ayrıca bakınız Hat sanatı Hattat Hat çeşitleri Kaynakça Kategori:Hüsn-i hat