Susanne Langer

[bullvar_katip]

Susanne Katherina Langer ( ; née Knauth ; 20 Aralık 1895 - 17 Temmuz 1985) Amerikalı bir filozof, yazar ve eğitimcidir. Sanatın zihin üzerindeki etkilerine ilişkin teorileriyle tanınır. Amerikan tarihinde felsefe alanında akademik bir kariyere ulaşan ilk kadınlardan biri ve bir Amerikan filozofu olarak popüler ve profesyonel olarak tanınan ilk kadındır. Langer en çok 1942 yılındaki Yeni Anahtarda Felsefe kitabıyla tanınır, bunu 1953'teki Duygu ve Biçim: Sanat Teorisi kitabı takip eder. 1960 yılında Langer, Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi üyeliğine seçilmiştir. Hayatı Susanne Katherina Knauth olarak doğan Langer, Manhattan'ın Batı Yakası'nda New York'ta büyüdü. Her ikisi de Almanya göçmeni olan avukat Antonio Knauth ile Else Uhlich'in kızlarıdır. Amerikan doğumlu olmasına rağmen, Langer'in ana dili Almancadır, çünkü gençliği boyunca evinde bu dil konuşulmuştur. Alman aksanı tüm hayatı boyunca kalmıştır. Yaratıcılığa ve sanata, özellikle de müzik yoluyla, tamamen maruz kalmıştır. Kendisine çello ve piyano çalması öğretilmiş ve hayatının geri kalanında çello ile devam etmiştir. Langer büyük şairlerin eserlerini ve ayrıca geleneksel çocuk tekerlemelerini ve masallarını okumaktan zevk alırdı. Bu onun okuma ve yazma sevgisini körüklemiş ve küçük kardeşlerini eğlendirmek için sık sık kendi şiirlerini ve hikayelerini yazdı. Doğa sevgisi, ailesinin George Gölü'ndeki kulübelerinde geçirdiği yazlar sırasında başlamıştır. 1921'de Harvard'da bir öğrenci olan William Leonard Langer ile evlendi ve aynı yıl çalışmalarını Viyana, Avusturya'ya taşıdılar. İki oğulları oldu ve çift 1942'de boşanmadan önce Cambridge, Massachusetts'e geri döndüler. Susanne 17 Temmuz 1985'te hayatını kaybetti. Eğitimi İlk eğitimi, özel bir okul olan Veltin Kız Okulu'na devam ederken evden eğitim almayı da içeriyordu. 1916'da Langer, Radcliffe Koleji'ne kaydoldu. 1920'de lisans derecesini aldı ve 1924'te yüksek lisans diplomasını ve 1926'da doktorasını aldığı Harvard'da felsefe alanında yüksek lisans eğitimine devam etti. 1927'den 1942'ye kadar Radcliffe'de felsefe öğretmeniydi. Delaware Üniversitesi'nde bir yıl ve Columbia Üniversitesi'nde (1945-1950) beş yıl felsefe dersleri verdi. 1954'ten 1962'ye kadar Connecticut Koleji'nde ders verdi. Ayrıca Michigan Üniversitesi, New York Üniversitesi, Northwestern Üniversitesi, Ohio Üniversitesi, Smith Koleji, Vassar Koleji, Washington Üniversitesi ve Wellesley Koleji'nde felsefe dersleri verdi. Felsefe Susanne Langer'in bilinç ve estetik bağlantısı etrafındaki keşfedilmemiş tezi ve yazılarındaki alışılmadık bir dil kullanımı, nihayetinde onun diğer akademisyenler tarafından dikkatle incelenmesine yol açtı. Bununla birlikte, insan bilincinin karmaşıklığını ve doğasını daha fazla keşfetmesini sağladı. Langer'in felsefesi, bir şeyi başka bir şey cinsinden "görme" gücü aracılığıyla insan zihnindeki sürekli anlam oluşturma sürecini araştırdı. Langer'in ilk büyük eseri, Yeni Anahtarda Felsefedir. Bugün sıradan hale gelen bir fikri ortaya koyar: Sembolize etmek, anlamlar icat etmek ve kendi dünyasına anlamlar yüklemek için temel ve yaygın bir insan ihtiyacı var. Pozitivizm eleştirisiyle başlayan eser, insan düşünce süreçlerine dair; anlambilim kuramından müzik felsefesine doğru ilerleyen, tüm sanatlar için bir kuram taslağı çizen bir çalışmadır. Langer'e göre, insan zihni "kendisine gelen deneyimsel verilerin sembolik bir dönüşüm sürecini sürekli olarak sürdürür", bu da onun "neredeyse kendiliğinden fikirlerin gerçek bir çeşmesi" olmasına neden olur. Susanne Langer'in söylemsel ve sunumsal semboller arasındaki ayrımı, onun daha iyi bilinen kavramlarından biridir. Söylemsel simgeleştirme, kararlı ve bağlama göre değişmeyen anlamları olan öğeleri (kelime olmak zorunda değil) yeni bir anlama göre düzenler. Sunum simgeleştirmesi, sabit anlamları olan öğelerden bağımsız olarak çalışır. Sunum, ayrı ayrı bölümlerinin anlamını aşamalı olarak birleştirerek anlaşılamaz. Bir bütün olarak anlaşılmalıdır. Örneğin, bir resimde kullanılan bir öğe, başka bir resimde tamamen farklı bir anlamı ifade etmek için kullanılabilir. Aynı ilke, bir müzik aranjmanındaki nota için de geçerlidir - bu tür öğelerin, tüm sunum bağlamları dışında bağımsız olarak sabit bir anlamı yoktur. Langer'in bir sanat eseri içindeki bu içsel bağlamsallaştırmaya ilişkin analizi, onu, "biçimin mantıksal olarak içerikten soyutlanabileceğini" düşünmenin "saçma" olduğunu iddia etmeye yöneltti. Langer, sembolizmin, tüm insan bilme ve anlamasının temelini oluşturması sebebiyle, felsefenin temel ilgi alanı olduğuna inanıyordu. Ernst Cassirer gibi Langer de, insanları hayvanlardan ayıran şeyin sembolleri kullanma kapasitesi olduğuna inanıyordu. Tüm hayvan yaşamını duygular yönlendiriyorken, insan duygusuna kavramlar, semboller ve dil aracılık eder. Hayvanlar işaretlere tepki verir, ancak bir işaretten gelen uyaran insanlar için belirgin ölçüde daha karmaşıktır. Langer, "sanal deneyim" teriminin erken kullanımı da dahil olmak üzere sanal kavramına yakın ilgi gösteren en eski filozoflardan biridir. Henri Bergson'un madde ve bellek kavramlarından esinlenerek sanatı sanal kavramıyla ilişkilendirmiştir. Ona göre, yaratıcısı tarafından bir sanat eserinin alanını bulmak, sanal bir dünya inşa etmekten daha azı değildir. Sanallığı "algılanmak için yaratılan her şeyin niteliği" olarak tanımlamaktadır. Ona göre sanal, yalnızca bir bilinç meselesi değil, insan zihninin dışında bir düşünce alanı olarak, kasıtlı olarak yaratılan ve maddi olarak var olan dışsal bir şeydir. Langer, sanallığı, sanatçı tarafından yaratılan, örneğin bir resim veya bir bina gibi, "çevrenin bir parçası olarak değil de kendi içinde önemli" olan fiziksel bir alan olarak görür. Özellikle mimarlığı, bir varlık mekanının gerçekleştirilmesi olarak değil, algılanması için kavramsal olarak sanallığa tercümesi olarak görmektedir: "Mimar, kısacası, yaratılmış bir alanla, sanal bir varlıkla ilgilenir." Langer için Bergson'un tersine, sanallık somuttur ve insanlarla makine arasında düşünceye dayalı bir etkileşime neden olabilir. Daha sonraki yıllarda Langer, çalışmalarının belirgin görevinin süreç felsefesi geleneklerini kullanarak bilim ve psikoloji temelli bir "zihnin yaşamı" teorisi oluşturmak olduğuna inanmaya başladı. Langer'in son çalışması Mind: An Essay on Human Feeling, ilgili hümanist ve bilimsel metinlerin kapsamlı bir setinin üç ciltlik bir araştırmasına dayanarak estetik deneyimin felsefi ve bilimsel temelini oluşturma girişiminin sonucudur. Önemli Yayınları Küçük Kepçe'nin Yolculuğu ve Diğer Masallar (1924, Helen Sewall tarafından resmedilmiştir) Felsefenin Pratiği (1930, Alfred North Whitehead'in önsözü) Sembolik Mantığa Giriş (1937), Yeni Anahtarda Felsefe: Akıl, Ayin ve Sanatın Sembolizminde Bir Çalışma (1942), Dil ve Mit (1946), çevirmen, Ernst Cassirer'in Sprache und Mythos'tan (1925), Duygu ve Biçim: Bir Sanat Teorisi (1953) Sanatın Sorunları: On Felsefi Ders, 1957 Sanat Üzerine Düşünceler (1961) (editör) Felsefi Eskizler (1962), Akıl: İnsan Duygusu Üzerine Bir Deneme, üç cilt (1967, 1972 ve 1982) Kaynakça Kategori:20. yüzyıl Amerikalı kadın yazarlar Kategori:20. yüzyıl kurgusal olmayan eserler veren Amerikalı yazarları Kategori:Amerikan Bilim ve Sanat Akademisi üyeleri Kategori:Radcliffe College'da öğrenim görenler Kategori:Columbia Üniversitesi öğretim üyeleri Kategori:20. yüzyıl Amerikalı filozofları Kategori:Alman asıllı Amerikalılar Kategori:New York (eyalet) doğumlu filozoflar Kategori:Zihin felsefecileri Kategori:Sanat felsefecileri Kategori:1985 yılında ölenler Kategori:1895 doğumlular