Suud bin Abdülaziz el-Suud

[bullvar_katip]

küçükresim|Suud bin Abdülaziz el-Suud Suud bin Abdülaziz (, d. 12 Ocak 1902, Riyad - ö. 23 Şubat 1969, Atina), Suudi Arabistan Kralı, 9 Kasım 1953'ten 2 Kasım 1964'e kadar tahtta kalmıştır. Abdülaziz el-Suud'un büyük oğluydu; annesiyse Vazha bint Muhammed idi. Uzun yıllar boyunca kardeşi Faysal bin Abdül Aziz ile babasının ülkesini dolaştı ve çeşitli mücadelelerde bulundu. 11 Mayıs 1933 tarihinde babasının Kral oluşundan faydalanarak ülkenin veliaht-prensi oldu. 1953 yılında babasının ölümünün ardından ikinci Suudi Arabistan Kralı oldu. Tahta geçtikten sonra ilk iş olarak Kral Suud Üniversitesi'nin kurulmasını sağladı. Bu üniversite günümüzde de Riyad Üniversitesi olarak varlığını sürdürmektedir. Tahta geçmesiyle birlikte, aile içi çatışmalarda baş göstermeye başladı. Kral'ın babasının ondan başka 45 oğlu ve 50 tane de kızı vardı. Suud, iç karışıklıkları önlemek için güçlü bir hükûmet kurarak bir baskı politikası izledi. Ama bu sefer de kendi çocukları arasındaki rekabetin ortasında kaldı. Kral Suud'un tahtta kaldığı süre zarfında Mısır ile kendi ülkesi arasında derin bir nefret bağı oluşmuştu. Irak ve Ürdün gibi Haşimi krallıkları ise ona sürekli karşı oldular. Arap dünyasının liderliğini elde etmek isteyen kendi ülkesi ile Mısırlılar arasındaki rekabet, Cemal Abdünnasır'ın pan-Arabist politikaları nedeniyle kontrolden çıktı. Tüm bu olaylar neticesinde, Kral Suud 4 Mart 1964 tarihinde kendi ailesinin hazırladığı bir darbeyle tahttan indirildi. Yerine üvey kardeşi Faysal bin Abdülaziz tahta geçirildi. Suud yurt dışına sürgüne yollanarak İsviçre'nin Cenevre kentine yerleşti. Yaşamının sonuna kadar sürgünde kalan Suud, 23 Şubat 1969'da Yunanistan'ın Atina kentinde hayatını kaybetti. Kaynakça Kategori:1902 doğumlular Kategori:1969 yılında ölenler Kategori:Suudi Arabistan kralları Kategori:Suud Hanedanı Kategori:Atina'da ölenler Kategori:Kuveyt doğumlular Kategori:Suudi Arabistan başbakanları Kategori:İbn Suud'un oğulları Kategori:Suudi antikomünistler Kategori:Suudi Arabistan veliaht prensleri