Tamam Shud vakası

bullvar_katip · 28 Mayıs 2024

Somerton Adamı Gizemi olarak da bilinen Tamám Shud davası, 1 Aralık 1948, Adelaide Güney Avustralya'nın hemen güneyinde Somerton Park plajında saat 6.30'da ölü bulunan kimliği belirsiz bir adamın çözülememiş vakasıdır. Dava, aylar sonra adamın pantolonunun fob cebinde bulunan bir kâğıt parçasına basılan "bitmiş" anlamına gelen Farsça tamám shud ifadesinden sonra adlandırılmıştır. Kâğıt, 12. yüzyıl şairlerinden olan Ömer Hayyam tarafından yazılan Rubaiyatın bir kopyasının son sayfasından yırtılmıştır. Tamam birçok resmî raporlarda geçmiş olmasına rağmen Taman olarak yanlış yazılmıştır ve bu hata genellikle medyada isim hakkında karışıklığa yol açmaya devam ettirilmiştir. Polisin halka açıkladığı detayda sayfanın yırtıldığı kitap yer aldı. İç arka kapakta, dedektifler el yazısından gelen girintileri - yerel bir telefon numarasını, başka bir tanımlanmamış numarayı ve şifrelenmiş bir mesaja benzeyen bir metni okuyabildiler. Metin, davadaki yetkilileri tatmin edecek şekilde deşifre edilmemiş veya yorumlanamamıştır. Dava, polis soruşturmasının ilk aşamalarından beri "Avustralya'nın en derin gizemlerinden biri" olarak değerlendirildi. O zamandan beri kurbanın kimliği, ölümünün nedeni ve ona yol açan olaylar hakkında yoğun spekülasyonlara sebep oldu. Kamuoyunun davaya ilgisi birkaç nedenden ötürü önemini korumaktadır: Ölüm, Soğuk Savaş'ın başlamasının ardından uluslararası gerilimlerin arttığı bir zamanda meydana gelmiştir; gizli bir kodun görünür şekilde dahil edilmesi; tespit edilemeyen bir zehirin olası kullanımı; ve yetkililerin ölü adamı tanımlayamamaları gibi bir sürü spekülasyonlara sebep oldu. Tamám Shud davası, 1940'ların sonunda ve 1950'lerin başında Avustralya'da yoğun bir kamuoyu ilgisine ek olarak uluslararası ilgi de çekti. Güney Avustralya Polisi yurt dışındaki meslektaşlarına danıştı ve onu tanımlamak için uluslararası olarak ölü adam hakkında bilgiler dağıttı. Ölü adamın fotoğrafının uluslararası dolaşımı ve parmak izlerinin detayları olumlu bir kimlik tespiti vermedi. Örneğin, Birleşik Devletler'de FBI ölü adamın parmak izini yerli suçluların dosyalarından alınan parmak izleriyle eşleştiremedi. Scotland Yard'dan da davaya yardımcı olması istendi, ancak orası da herhangi bir öneri sunamadı. Son yıllarda Somerton Man'ı bir HC Reynolds olarak tanımlayan eski bir kimlik kartı ve alçı büstünde bulunan saç köklerinin devam eden DNA analizi de dâhil olmak üzere yeni kanıtlar ortaya çıkmıştır. Cesedin Bulunması küçükresim|Cesedin bulunduğu Somerton plajında yer, 'X' ile işaretlenmiş 1 Aralık 1948'de sabah 6:30 sıralarında, Glenelg yakınlarındaki Somerton sahilinde bir adamın cesedi keşfedildikten sonra polisle temasa geçildi, yaklaşık 11 km Adelaide, Güney Avustralya bölgesinin güneybatısında. Adam, Esplanade ve Bickford Terrace'in köşesindeki Engelli Çocuk Yuvasının karşısındaki kumda uzanmış olarak bulundu. Başı deniz duvarına yaslanmış, bacakları uzatılmış ve ayakları çapraz olarak uzanıyordu. Uyurken öldüğüne inanılıyordu. Ceketinin sağ yakasında sigara vardı. Ceplerinde yapılan bir aramada Adelaide'den Henley Plajı'na kadar kullanılmayan ikinci sınıf bir tren bileti, şehri belirsiz bir otobüs bileti, küçük alüminyum Amerikan tarağı, yarısı boş bir Juicy Fruit sakız paketi ortaya çıktı. Farklı bir markanın yedi sigarasını içeren bir Army Club sigara paketi ve çeyrek dolu bir kutu Bryant & May kibritleri bulundu. Öne çıkan tanıklar, 30 Kasım akşamı, cesedin daha sonra bulunduğu Engelli Çocuk Yuvasının yakınında aynı yerde ve pozisyonda sırtüstü yatan ölü adama benzeyen bir birey gördüklerini söyledi. Onu yaklaşık akşam 7 civarında gören bir çift, sağ kolunu sonuna kadar uzattığını gördüklerini ve sonra da onu zor bir şekilde düşürdüklerini kaydetti. Onu 7.30'da gören başka bir çift akşam 8 sıralarında, sokak ışıklarının yandığını, görüşte olduğu yarım saat boyunca hareket ettiğini görmediklerini, ancak konumunun değiştiği izlenimine sahip olduklarını söyledi. Her ne kadar kendi aralarında sivrisineklere tepki vermemesinin garip olduğunu söylemelerine rağmen, sarhoş veya uykuda olduğunu daha fazla düşünmüşlerdi ve bu yüzden daha fazla araştırma yapmadılar. Tanıklardan biri polise, sahile giden adımların arkasında başka bir adamın tepesinden baktığını söyledi. Tanıklar, polisin gördüğü zamanla cesedin aynı pozisyonda olduğunu söyledi. Başka bir tanık 1959'da ortaya çıktı ve polise, kendisinin ve diğer üç kişinin ceset bulunmadan önceki gece Somerton Plajı boyunca omuzlarında başka bir adam taşıyan iyi giyimli bir adam gördüklerini bildirdi. Dedektif Don O'Doherty tarafından bir polis raporu hazırlandı. Patolog John Burton Cleland'a göre, adam "İngiliz" gibi bir görünüme sahipti ve yaklaşık 40-45 yaşlarında olduğu düşünülüyordu; "en iyi fiziksel durumda" idi. "180 santimetre boyunda, gri gözlü, zencefil renkli saçlara sahip, Şakakları hafif gri, geniş omuzlu ve ince belli, çalışma belirtisi göstermeyen el ve tırnaklar, büyük ve bir dansçı ya da sivri burunlu bot giyen biri gibi kama şeklinde buluşan küçük ayak parmakları; ve düzenli olarak yüksek topuklu ayakkabılar veya ayakkabılar giyen ya da bale yapan insanlarla tutarlı yüksek baldır kasları." Beyaz bir gömlek giymişti; kırmızı, beyaz ve mavi kravat; Kahverengi pantolon; çorap ve ayakkabılar; kahverengi örgü kazak, "Amerikan" stili moda gri ve kahverengi kruvaze ceket. Giysilerindeki tüm etiketler çıkarılmıştı, ve şapkası (1948 için olağandışı) ya da cüzdanı yoktu. Temiz ve tıraşlıydı. Ayrıca hiçbir kimlik taşımıyordu, bu da polisin intihar ettiğini düşünmesine yol açtı. Son olarak, diş kayıtları diye bilinen herhangi bir kişiyle eşleştirilemedi. Otopsi yapıldı ve patolog ölüm zamanını 1 Aralık sabah 2 civarında tahmin etti. Kalp normal büyüklükteydi ve her yönden normaldi. Beyinde yaygın olarak gözlemlenen küçük damarlar tıkanıklıkla kolayca fark edilebilirdi. Farinks tıkanıklığı vardı ve gırtlak, mukozanın yüzeysel tabakalarının ortasında bir ülserasyon yaması ile beyazlatılmasıyla kaplandı. Mide çok sıkışmıştı. Oniki parmak bağırsağının ikinci yarısında tıkanıklık vardı. Midede yiyecekle karıştırılmış kan vardı. Her iki böbrek tıkanmış ve karaciğer damarlarında çok fazla kan içeriyordu. Dalak çarpıcı şekilde büyüktü. Normal boyutun yaklaşık 3 katı. Mikroskop altında ortaya çıkan karaciğer lobüllerinin merkezi tahrip olmuştu. Akut gastrit kanaması, karaciğer ve dalağın geniş tıkanıklığı ve beyine tıkanıklık gözlemlendi. Otopsi ayrıca, adamın son yemeğinin ölümden üç ila dört saat önce yenen bir etli börek olduğunu da gösterdi ancak testler vücuttaki herhangi bir yabancı madde ortaya koyamadı. Patolog Dr. Dwyer, “Ölümün doğal olamayacağına ikna oldum. Önerdiğim zehir Barbitürat veya çözünür hipnotikti”. Zehirlenmenin başlıca şüphe olmasına rağmen, etli pidenin zehirin kaynağı olduğuna inanılmadı. Bunun dışında, adli kişi, kimliğinin, ölüm nedeninin veya 30 Kasım akşamı Somerton Plajı'nda canlı olarak görülen adamın aynı kişi olup olmadığı konusunda bir sonuca varamadı. Ceset, 10 Aralık 1948'de polisin olumlu bir kimlik alamamasından sonra mumyalandı. Polis ilk kez böyle bir eyleme ihtiyaç olduğunu söyledi. Bavulun Bulunması sağ|küçükresim|201x201pik| Bavul ve içeriği, Adelaide tren istasyonunda bulundu. Soldan sağa dedektifler Dave Bartlett, Lionel Leane ve Len Brown 14 Ocak 1949'da Adelaide tren istasyonundaki personel, etiketi sökülmemiş kahverengi bir bavul keşfetti ve saat 11'den sonra istasyon vestiyerinde kontrol edildi. 30 Kasım 1948. Bavulun sahilde bulunan adamın sahibi olduğuna inanılıyordu. Bavulda kırmızı ekose desenli bir sabahlık vardı; yedi numara, kırmızı keçe çifti terlik; dört çift külot; pijama; tıraş ürünleri; küçük cep bölümünde bulunan açık kum rengi kahverengi bir pantolon; elektrikçi tornavidası; kısa keskin bir aletle kesilmiş bir masa bıçağı; keskin noktaları olan bir çift makas; bıçak ve makas için koruyucu bir kılıf olarak kullanıldığı düşünülen küçük bir çinko kare ve bir şablon fırça bulundu. Ayrıca bavulda Avustralya'da bulunmayan "sıra dışı tipte" bir Barbour marka turuncu mumlu iplikten oluşan bir iplik kartı vardı - ölü adamın giydiği pantolon cebinde astarı onarmak için kullanılanla aynıydı. Giysilerdeki tüm işaretlere bakıldı, ancak polis üç kuru temizleme ile birlikte bir kravatta "T. Keane", yazan, çamaşır torbasında ise "Keane" ve tekli üzerinde "Kean" (son e olmadan) yazan adını buldu. Polis, giysi etiketlerini bulmasını sağlayanın gözden kaçmak için yaptığını veya kasten "Keane" etiketlerini giysi üzerinde bıraktığına, Keane'in ölü adamın adı olmadığını biliyorlardı. Savaş zamanı tanımlaması zorlanırken, o zaman kıyafetleri elde etmek de zordu. İsim etiketlerini kullanmak çok yaygın bir uygulama olmasına rağmen, önceki sahiplerin etiketlerini kaldırmak ikinci el kıyafet satın alırken de yaygındı. Olağandışı olan şey, polisin kurşun kalem ve kullanılmayan mektup kırtasiye bulmasına rağmen, davada yedek çorap bulunmaması ve yazışma bulamamış olmamasıydı. Yapılan bir araştırmada, İngilizce konuşulan herhangi bir ülkede hiçbir T. Keane isimli birinin kayıp olmadığı sonucuna varıldı ve kuru temizleme şirketlerinin ülke çapında dolaşımı da sonuçsuz kaldı. Aslında, bavuldan alınabilecek tek bilgi, ceketin ön köşebentinin ve tüy dikişinin ABD'de üretildiğiydi. Ceket ithal edilmemişti, bu da adamın Amerika Birleşik Devletleri'ne gittiğini ya da ceketini benzer büyüklükteki birinden aldığını gösteriyor. Polis gelen tren kayıtlarını kontrol etti ve adamın Melbourne, Sydney veya Port Augusta'dan bir gece treniyle Adelaide tren istasyonuna geldiğine inanıyordu. 10:50 için bilet satın almak için tren istasyonuna dönmeden önce bitişik Şehir Banyolarında (cesette banyo bileti yoktu) duş aldığını ve traş olduğunu tahmin ettiler. İstasyondan ayrılmadan ve Glenelg'e bir şehir otobüsü yakalayamadan önce bavulunu istasyon pelerin odasında kontrol etti. "Şehir Banyoları" olarak adlandırılsa da, merkez bir hamam tesisi değil, bir halka açık yüzme havuzuydu. Tren istasyonu banyo tesisleri, istasyonun kuzey terasına güney çıkışına bitişik olan istasyon pelerin odasına bitişikti. Kral William St. üzerindeki Şehir Banyolarına istasyonun kuzey çıkışından şeritli bir yolla ulaşılırdı. İstasyonun banyo tesislerinin, geldiği gün kullanılamadığına dair bir kayıt bulunmamaktadır. Tahkikat Adli tıp uzmanı Thomas Erskine Cleland tarafından yürütülen ölüm soruşturması, cesedin bulunmasından birkaç gün sonra başlamış ancak 17 Haziran 1949'a kadar ertelenmiştir. Araştırmacı patolog John Burton Cleland vücudu yeniden inceledi ve bir dizi keşif yaptı. Cleland, erkek ayakkabılarının, görünüşte bütün gün Glenelg çevresinde dolaşan bir adamın ayakkabılarından beklenen durumda olmak yerine, son derece temiz ve son zamanlarda cilalanmış gibi göründüğünü belirtti. Bu delilin, insanın ölümünden sonra bedenin Somerton plajına getirilmiş olabileceği teorisine uyduğunu ve zehirin iki ana fizyolojik reaksiyonu olan kusma ve konvülsiyon kanıtlarının eksikliğini açıkladığını ekledi. Thomas Cleland, tanıkların hiçbiri bir önceki gece gördükleri adamı ertesi sabah keşfedilen kişi olarak olumlu bir şekilde tanımlayamadığı için, adamın başka bir yerde ölme ve terk edilmiş olma olasılığı olduğunu ileri sürüldü. Tüm tanıkların, bedenin aynı yerde olduğu ve aynı ayırt edici pozisyonda yattığı için "kesinlikle aynı kişi" olduğuna inandığı için bunun tamamen spekülasyon olduğunu vurguladı. Ayrıca ölen kişinin kim olduğuna dair hiçbir kanıt bulunmadığını tespit etti. Adelaide Üniversitesi fizyoloji ve farmakoloji profesörü Cedric Stanton Hicks, bir grup ilaçtan, "1 numara" olarak adlandırdığı ilacın varyantlarının ve özellikle "2 numara" lı ilaçtan nispeten küçük bir hastalıkta son derece etkili bir toksik olduğunu doğruladı. İlk etapta şüphelenilse bile tanımlanması imkânsız olmasa bile son derece zor oldu. Hicks, C.18 Sergisi olarak girilen iki ilacın adını içeren bir kağıt parçası verdi. İsimler 1980'e kadar satın alma için bir neden belirtmeksizin bir kimyagerden "sıradan bir kişi tarafından oldukça kolay temin edilebilir" oldukları hiçbir zaman halka açıklanmadı. (İlaçlar daha sonra, her ikisi de kardenolid tipi kardiyak glikozitler olan digitalis ve ouabain olarak tanımlandı.) Vücuda ilişkin olarak bulunmayan tek "gerçeğin" kusmanın kanıtı olduğunu belirtti. Daha sonra yokluğunun bilinmediğini ancak onsuz "açık bir sonuç" veremeyeceğini belirtti. Hicks, ölüm en son insanın hareket ettiği görüldükten yedi saat sonra gerçekleşmiş olsaydı, bunun hala saptanamayan büyük bir doz anlamından gerçekleşeceğini belirtti. Görgü tanıkları tarafından akşam saat 7'de görülen hareketin, ölümden önceki son konvülsiyon olabileceği kaydedildi. Soruşturmanın başlarında Cleland, "Zehirden öldüğünü, zehirin muhtemelen bir glukozit olduğunu ve yanlışlıkla uygulanmadığını bulmaya hazır olduğunu; ancak ölen kişinin kendisi tarafından mı, yoksa bazıları tarafından mı uygulandığını söyleyemeyeceğini belirtti. Bu bulgulara rağmen, Somerton Adamının ölüm nedenini belirleyemedi. Cleland, vücudun taşınmadan önceki yerinde inceleseydi "tüm zorlukların ortadan kalkacağını" belirtti. Soruşturmadan sonra, adamın başı ve omuzlarından alçı dökümü yapıldı. Somerton Adamının kimliğini ve ölüm nedenini belirleme konusunda başarı eksikliği, yetkililerin bunu "benzersiz bir gizem" olarak adlandırmaya ve ölüm nedeninin asla bilinemeyeceğine inandırdı. Ömer Hayyam'ın Rubaiyatına ilişkin bağlantı küçükresim|Ömer Hayyam Rubaiyatının nadir görülen Yeni Zelanda baskısının son sayfasından yırtılmış, ölünün pantolonunda gizli bulunan bölmesinden kendine özgü yazı tipi ile kağıt parçası Soruşturmayla aynı zamanda, üzerine "Tamám Shud" kelimelerinin yazılı olduğu küçük bir kağıt parçası üzerinde duruluyordu, ölü adamın pantolon cebinde dikilmiş bir fob cebinde bulundu. Halk kütüphanesi yetkilileri metni Rubaiyatın son sayfasında bulunan "sona erdi" veya "bitmiş" anlamına gelen bir cümle olarak ifade edilmesi gerektiğini belirtti. Kağıdın arka tarafı boştu. Polis, benzer şekilde boş bir verso olan kitabın bir kopyasını bulmak için Avustralya çapında bir arama yaptı. Kâğıt parçasının bir fotoğrafı basına verildi. Polisin halka açık bildiriminin ardından, sayfanın yırtıldığı Rubaiyat'ın kopyası bulundu. Bir adam polise, Edward FitzGerald'ın (1859) Rubaiyat'ın çevirisini, Whitcombe ve Tombs tarafından Christchurch,'de çevrilen Yeni Zelanda'da yayınlanan 1941 baskısını gösterdi. İlk soruşturmayı yürüten Dedektif Çavuş Lionel Leane, takma adlar kullanarak tanıkların gizliliğini sık sık korudu; Leane, kitabı "Ronald Francis" takma adıyla bulan adama gönderme yaptı ve hiçbir zaman resmi olarak tanıtmadı. "Francis", bir önceki günün gazetesinde bir makale görene kadar kitabın davayla alakası olabileceğini düşünmemişti. Kitabın arka kapağında, dedektifler el yazısından gelen girintileri tespit etti. Bunlar arasında bir telefon numarası, tanımlanamayan bir numara ve şifrelenmiş bir mesaja benzeyen bir metin vardı. Kitabın bulunduğu koşullar hakkında bazı belirsizlikler vardı. Bir gazete makalesi, cesedin bulunmasından yaklaşık bir ya da iki hafta önce bulunan kitap olduğunu iddia etti. Eski Güney Avustralya Polisi dedektifi Gerry Feltus (konuyu soğuk bir dava olarak ele alan) kitabın "o adamın Somerton'daki plajda bulunmasından hemen sonra" bulunduğunu bildirdi. Zamanlamanın önemi, adamın valizden yola çıkarak sahilde bulunmadan bir gün önce Adelaide'ye geldiği tahmin ediliyor. Kitap bir veya iki hafta önce bulunsaydı, adamın daha önce ziyaret ettiğini veya daha uzun süre Adelaide'de bulunduğunu gösterirdi. [[Dosya:SomertonManCode.jpg|sağ|küçükresim| El yazısı Rubaiyat kitabının arkasında bulundu. Metnin bir tür kod olduğu varsayılıyor. ]] Ömer Hayyam'ın Rubaiyatının teması, kişinin hayatı sonuna kadar yaşaması ve sona erdiğinde pişman olmamasıdır. Kitabın konusu polisi, teoriyi destekleyen başka bir kanıt olmamasına rağmen, adamın zehirle intihar ettiğini teorileştirdi. Kitabın son sayfasında boş olan arkasında "Tamám Shud" sözcükleri yoktu ve mikroskobik testler kağıt parçasının bu kitaptan yırtılmış sayfadan geldiğini gösterdi. Ayrıca, kitabın arkasında, büyük harflerle beş metin satırını temsil eden hafif girintiler vardı. İkinci satır çıkarıldı - dördüncü satırla olan benzerlikleri ve şifrelemede bir hatayı temsil etme olasılığı nedeniyle önemli kabul edilen bir gerçek olduğu sonucuna ulaşıldı. Kitapta, ilk satırın "M" veya "W" ile başlayıp başlamadığı belli değil, ancak M harfine kıyasla belirgin farktan dolayı W harfi olduğuna inanılıyor. "MLIAOI" yazan metnin silinmiş veya altı çizili olduğu düşünülüyor. Bu metin satırındaki son karakter "L" gibi görünse de, görüntünün daha yakından incelendiğinde, bunun bir 'I' den oluştuğu ve metin satırını silmek veya altını çizmek için kullanılan satırın uzantısı oldukça açıkca belli oluyor. Ayrıca, diğer "L" karakterinin alt kısmı bir eğriye sahiptir. Koddaki son 'O' nun üstünde bir "X" vardır ve kod için önemli olup olmadığı bilinmemektedir. Başlangıçta, harflerin yabancı bir dilde kod olduğu anlaşılmadan önce bazı kelimeler olduğu düşünülüyordu. Kod uzmanları, bu harfleri deşifre etmek için çağrıldı, ancak başarısız oldular. 1978'de ABC-TV gazetecisi Stuart Littlemore'un bir talebinin ardından Savunma Bakanlığı kriptografları el yazısı metnini analiz etti. Kriptograflar "tatmin edici bir cevap" vermenin imkânsız olacağını bildirdiler: eğer metin şifreli bir mesajsa, kısalığı onun açık bir anlam çıkartılabileceği "yetersiz sembollere" sahip olması ve metnin " anlamsız "rahatsız zihin" ürünü olabileceğini açıkladılar. Kitabın arkasında bir telefon numarası da bulundu; Moseley St, Glenelg'de yaşayan Marrickville'in Sydney banliyösünde doğan Jessica Ellen "Jo" Thomson (1921-2007) adlı bir hemşireye ait olduğu ortaya çıktı. Yaklaşık mesafede ve vücudun bulunduğu yerin kuzeyinde kalıyordu. Polislere ifade veren Thomson, ölü adamı veya neden telefon numarasını yazdığını bilmediğini ve ölüm gecesinde orada bulunmadığını söyledi. Bununla birlikte, 1948'in sonlarında, kimliği belirsiz bir adamın onu ziyaret etmeye çalıştığını ve bir sonraki kapı komşusuna onun hakkında sorular sorduğunu da bildirdi. Gerry Feltus, davayla ilgili kitabında (2002) Thomson ile görüştüğünde ya "kaçamak" cevaplar verdiğini ya da "sadece bu konuda konuşmak istemediğini" hissettiğini yazdı. Feltus, Thomson'un Somerton adamın kimliğini bildiğine inanıyordu. Thomson'un kızı Kate, 60 dakikalık bir televizyon röportajında (2014), annesinin ölü adamı bildiğine inandığını söyledi. 1949'da Jessica Thomson, polisin adının kalıcı bir kaydını tutmamasını veya ayrıntılarını üçüncü taraflara vermemesini istedi, çünkü bu tür bir davaya bağlı olması itibarı utanç verici ve zararlı olacağını düşünüyordu. Polis kabul etti - daha sonra soruşturmayı engelleyen bir karar çıktı. Haber medyasında, kitaplarda ve davanın diğer tartışmalarında Thomson'a sık sık "Jestyn" takma adı ve "Teresa Johnson née Powell" gibi isimler dahil çeşitli takma adlar atıfta bulunuldu. Gerry Feltus (2010) Thomson'un ailesi tarafından ve kocası Prosper Thomson'ın adlarını açıklamasına izin verildiğini iddia etti. Yine de, Feltus'un kitabında kullandığı isimler takma idi. Feltus ayrıca ailesinin dava ile olan bağlantısını bilmediğini ve kimliğini veya ifşa edebilecek herhangi bir şeyi açıklamamayı kabul ettiğini belirtti. Gerçek adının önemli olduğu düşünülüyordu çünkü iddia edilen kodun şifre çözme anahtarı bu olabilirdi. Dedektif Çavuş Leane tarafından ölü adamın alçı büstü gösterildiğinde, Thomson tasvir edilen kişiyi tanımlayamadığını söyledi. Leane'e göre, oyuncu edasıyla"tamamen şaşkına dönmüş gibi görünmek üzere tamamen şaşırmış" gibi davrandığını söyleyerek tepkisini anlattı. Yıllar sonra yapılan bir röportajda, Thomson'a büst gösterildiğinde yine oyuncu edasıyla baktıktan sonra hemen uzağa baktığını ve tekrar bakmayacağını belirttiğini söyledi. Thomson ayrıca, II. Dünya Savaşı sırasında Sydney'deki Royal North Shore Hastanesinde çalışırken, Rubaiyat'ın bir kopyasına sahip olduğunu söyledi. 1945'te Sydney'deki Clifton Gardens Oteli'nde, o sırada Kraliyet Avusturalya Mühendislerinin Su Ulaşım Bölümünde görev yapan Alf Boxall adlı bir ordu teğmenine diğer kopyasını vermişti. Thomson polise savaş bittikten sonra Melbourne'a taşındığını ve evlendiğini söyledi. Boxall'dan bir mektup aldığını ve cevap verdiğini ve şimdi onun da evli olduğunu söyledi. (Sonraki araştırmalar, gelecekteki kocası Prosper Thomson'ın 1949'da ilk eşinden boşanma sürecinde olduğunu ve 1950 ortasına kadar Jessica Harkness ile evlenmediğini gösteriyor. Boxall'un 1945'ten sonra Harkness ile herhangi bir teması olduğuna dair kanıt sayılıyor bu durum.) Thomson ile yaptığı konuşmaların sonucunda polis Boxall'un ölü adam olduğundan şüpheleniyordu. Ancak, Temmuz 1949'da Sydney'de bulundu ve Rubaiyat'ın (Sydney'de yayınlanan 1924 baskısı) kopyasının son sayfası sağlamdı ve "Tamam Shud" kelimeleri hala mevcuttu. Boxall şimdi (savaştan önce çalıştığı) Randwick Otobüs Deposu'nun bakım bölümünde çalışıyordu ve ölü adam ile kendisi arasındaki herhangi bir bağlantısı bulunamadı. Jessica Harkness, Boxall'a verdiği Rubaiyat kopyasını kendi elleriyle "JEstyn" yazarak imzalamıştı. Kitabın ön yüzünde 70. sayfasındaki kesir yazılıydı: Casus Teorileri Ölümünün koşulları ve tarihsel bağlamı nedeniyle ölü adamın bir casus olduğuna dair sürekli spekülasyonlar oldu. Adelaide'ye nispeten daha yakın olan Radium Hill Uranyum madeni ve Anglo-Avustralya askeri araştırma tesisi Woomera Test Range gibi yerler casusların ilgisini çektiği yönündeydi: . Adamın ölümü, ertesi yıl Avustralya Güvenlik İstihbarat Teşkilatı'nın (ASIO) kurulmasıyla sonuçlanacak olan Avustralya güvenlik ajanslarının yeniden düzenlenmesi yasası ile çakışmasına sebep oldu. Bunu, Venona projesi kapsamında Sovyet iletişiminin kesilmemesi ile ortaya çıkan Avustralya'daki Sovyet casusluğu üzerine bir baskı izlemesine sebep olacaktı. Başka bir teori, II. Dünya Savaşı sırasında ve hemen sonrasında istihbarat çalışmalarına katılan Alf Boxall ile ilgilidir. 1978 tarihli bir televizyon röportajında Stuart Littlemore: "Bay Boxall, siz bu genç kadınla tanışmadan önce bir istihbarat biriminde çalışmıyordunuz [Jessica Harkness]. Onunla hiç bunun hakkında konuştunuz mu? " Yanıt olarak Boxall "hayır" diyordu ve Harkness'in bilip bilmediğini sorduğunda Boxall "başkası söylemediği sürece değil" diye cevap veriyordu. Littlemore röportajda Adelaide'deki ölü adama casusluk bağlantısı olabileceğini öne sürdüğünde, Boxall şöyle diyordu: "Bu oldukça melodramatik bir tez, değil mi?" Boxall'un ordu kaydı, özel bir operasyon birimi olan Kuzey Avustralya Gözlem Birimi'ne (NAOU) göreve başlamadan önce 4.Su Taşıma Şirketinde hizmet ettiğini ve NAOU ile çalıştığı dönemde Boxall'un hızla yükseldiğini ve terfi ettiğin ve üç ay içinde Teğmen'liğe yükseldiği biliniyordu. Soruşturma Sonrası [[Dosya:SomertonManBurial.jpg|sağ|küçükresim| 14 Haziran 1949'da Somerton Adamının gömülmesi. Muhabirlerin ve polisin katıldığı cenazede dualara liderlik eden Kurtuluş Ordusu Yüzbaşı Em Webb'dir. ]] 1949'da, bilinmeyen adamın cesedi Adelaide'nin Batı Teras Mezarlığı'na gömüldü ve Kurtuluş Ordusu bu hizmeti yürüttü. Güney Avustralya Grandstand Bahisçiler Birliği, adamı fakir olarak gömülmesini istemediği için bu hizmet için ödeme yaptı. Mezarda yıllar sonra, çiçekler görünmeye başladı. Polis, mezarlığı terk ederken görülen bir kadını sorguladı ama adam hakkında hiçbir şey bilmediğini iddia etti. Aynı zamanda, Adelaide tren istasyonunun karşısında Strathmore Hotel'in resepsiyonisti Ina Harvey, 30 Kasım 1948'de kontrol edilerek garip bir şekilde ölen adamın ölümü sırasında karşısındaki otelde birkaç gün boyunca Oda 21 veya 23'te kaldığını ortaya çıkardı. İngilizce konuştuğunu ve bir müzisyenin ya da doktorun taşıyabileceği gibi sadece küçük bir siyah kasayı taşıdığını hatırladı. Bir çalışan davanın içine baktığında Harvey'e bavulun içinde 'iğne' gibi göründüğü bir nesne bulduğunu söyledi. 22 Kasım 1959'da Yeni Zelanda'nın Whanganui Hapishanesi'nin mahkumlarından biri olan EB Collins'in ölü adamın kimliğini bildiğini iddia ettiği bildirildi. Askeri ve deniz istihbaratının, matematikçilerin ve amatör kod krakerlerinin çabaları da dahil olmak üzere kitabın arkasında bulunan harfleri kırma keşfinden bu yana 70 yıl içinde çok sayıda başarısız girişimde bulunuldu. 2004 yılında emekli dedektif Gerry Feltus bir Pazar Postası makalesinde "ITTMTSAMSTGAB" son satırının "Güney Avustralya Moseley Sokağına Taşınma Zamanı " nın baş harflerini temsil edebileceğini önerdi (eski hemşire Moseley Caddesi'nde yaşıyordu.). Deneyimli dilbilimci John Rehling'in 2014 analizi, harflerin bazı İngilizce metnin baş harflerinden oluştuğu teorisini güçlü bir şekilde desteklemektedir, ancak geniş bir literatür araştırmasında bunlar için bir eşleşme bulamamaktadır ve harflerin muhtemelen bir kestirme şekil olarak yazıldığı sonucuna varmaktadır. Kod olarak değil de ve orijinal metnin büyük olasılıkla asla belirlenemeyeceği anlamına geldini söyledi. [[Dosya:SomertonManStone.jpg|küçükresim| Adelaide West Teras Mezarlığı'nda Bilinmeyen Adamın mezar taşı ]] The Australian Broadcasting Corporation, 1978 yılında belgesel dizisi Inside Story'de Tamam Shud davası üzerine The Somerton Beach Mystery adlı bir program hazırladı. 1994'te John Harber Phillips, Adalet Başkanı Victoria ve Adli Tıp Viktorya Enstitüsü Başkanı, ölüm nedenini belirlemek için davayı yeniden gözden geçirmiş ve sonucuna "kuşku yok gibi görünüyor" sonucununa ulaştı. Phillips, sonuçlarının, organların dijitalleşmeye, doğal hastalığa dair kanıt eksikliğine ve "makroskopik olarak görülen ve ölümü açıklayabilecek hiçbir şeyin bulunmadığına" işaret ettiğini vurgulayarak destekledi. 1940'lı yıllarda dava üzerinde çalışan eski Güney Avustralya Başkomutanı Len Brown, adamın Varşova Paktı'ndaki bir ülkeden olduğuna inandığını ve bu da polisin adamın kimliğini doğrulayamamasına neden olduğunu belirtti. Güney Avustralya Polis Tarihi Derneği, adamın saç tellerini içeren büstü tutar. 1986'da yakılan kahverengi bavul gibi başka önemli kanıtlar artık mevcut değil. Ayrıca, tanık ifadeleri yıllar boyunca polis dosyasından kayboldu. Bildirilen kimlikler sağ|küçükresim| 1949'da polis tarafından alınan bilinmeyen adamın kafasının ve göğsünün alçı dökümü Zaman çizelgesi 1905 olayları : Adli tıp raporuna göre doğdu. Nisan 1906: Alfred Boxall, Londra, İngiltere'de doğdu. 16 Ekim 1912: Prosper Thomson Queensland'ın merkezinde doğdu. 28 Şubat 1918: HC Reynolds kimlik kartı verildi. 1921: Jessie Harkness Marrickville, Yeni Güney Galler'de doğdu. 1936: Prosper Thomson, Sydney'deki Blacktown'dan Melbourne'e taşındı, evlendi ve güneydoğu Melbourne banliyösü olan Victoria, Mentone'da yaşıyor. Ağustos 1945: Jessica Harkness, aktif olarak yurtdışında görevlendirilmesinden önce Alf Boxall'a Sydney'deki Clifton Gardens Hotel'deki içecekler üzerinden Rubaiyat'ın yazılı bir kopyasını verdi. Kopya "JEstyn" imzalı. Ekim 1946 olaylarında : Jessica Harkness'in oğlu Robin'e hamile kalır. (normal süreli gebelik olduğu varsayılarak). 1946 sonu: Harkness, geçici olarak ailesiyle birlikte yaşamak için Victoria, Mentone'a taşınır. 1947'nin başlarında: Harkness bir Adelaide banliyösüne taşınır ve soyadını gelecekteki kocasının adı olan Thomson olarak değiştirir. Temmuz 1947: Robin Thomson doğdu. 15 Ocak 1948: Alf Boxall son aktif görevinden Sydney'e geri döndü ve Nisan 1948'de ordudan atıldı. Temmuz 1948: Kasım 1947'den kalma ve 1947'den itibaren Adelaide'de aktif olarak Prosper Thomson'u kuran araba satış anlaşmazlığında, Adelaide Yerel Mahkemesinde "Yerel Otomobil Mahkemesi'nde Glenelg'in kiralık otomobil sahibi Prosper McTaggart Thomson" ortaya çıktı. 30 Kasım 1948. 8:30 sabah 10:50 am: Somerton Adamının Adelaide'ye trenle geldiği tahmin ediliyor. 10:50 için bilet alıyor Henley Beach tren ama kullanmıyorum. Bu bilet 6:15 arasında verilen sadece üçünün ilk satışı oldu am ve 14:00 Henley Beach tren için bu özel bilet memuru tarafından. 8:30 arasında sabah 10:50 am: Bu saatler boyunca Somerton Adamının yaptıklarına dair tatmin edici bir açıklama yok. İstasyonun banyo tesislerinin mevcut olmadığı ve cebinde, istasyonun dışında Hamamı ziyaret ettiğini gösteren hiçbir bilet bulunmamaktadır. 11:00 arasında sabah ve 11:15 am: Tren istasyonunun pelerin odasına kahverengi bir bavul denetler. 11:15'ten sonra am: 11:15 kalkışlı bir otobüste 7d otobüs bileti satın alır tren istasyonunun karşısında Kuzey Tce (Strathmore Hotel önünde) güney tarafında duyuyorum. Biletini tren istasyonu ile South Tce arasında satılan dokuzun altıncı olduğu için şehrin başka bir yerinde daha sonra yatılı olabilirdi; ancak, sadece bavulunu kontrol edebileceği en erken zamana 15 dakikalık bir pencere vardı (bagaj odası otobüs durağına yaklaşık 60 metre idi). Hangi durağa hizalandığı bilinmiyor; otobüs Somerton'da 11:44'te sona erdi am ve araştırmalar Glenelg, St. Leonard's otelden kısa bir mesafede hizalanmış olması gerektiğini belirtti. Bu durak az Kendisinin vücudun bulunduğu yerden 400 metre uzaklıktaki Jessica Thomson'un Moseley St adresinin kuzeyinde. 19:00 - 20:00: Çeşitli tanık manzaraları. 22:00 - 23:00: Ölüm zamanına göre macununu yediği tahmini süre. 1 Aralık 02:00: Tahmini ölüm zamanı. Ambulans aktarılırken süre, sert mortis durumu hakkında "hızlı bir görüş" ile tahmin edildi. Şüpheli bir intihar olarak, doğru zamanı belirleme girişimi yapılmamıştır. Zehirler titizliğin ilerleyişini etkilediğinden, sabah 2 muhtemelen yanlıştır. 06:30 am: John Lyons ve atlı iki adam tarafından ölü bulundu. 14 Ocak 1949: Adelaide Tren İstasyonu adama ait kahverengi valizi bulur. 6-14 Haziran: "Tamám Shud" yazıtını taşıyan kâğıt parçası gizli bir fob cebinde bulunur. 17 ve 21 Haziran: Coroner'in soruşturması 22 Temmuz: Bir adam, 30 Kasım'da bulduğu Rubaiyat'ın kopyasında, listelenmemiş bir telefon numarası ve gizemli yazıt içeren bir el yazıyor. Polis daha sonra "Tamáud Shud" gazetesini kitaba uydurdu. 26 Temmuz: Kitapta bulunan liste dışı telefon numarası Glenelg'de (daha önce Harkness) yaşayan Jessica Thomson'a ait. Paul Lawson tarafından dökülen sıva, adamın Alf Boxall veya başka bir kişi olduğunu tanımlamadı. O gün için Lawson'ın günlüğü girişi onu "Bayan Thompson" olarak adlandırıyor ve "güzel bir figür" olduğunu ve Somerton adamı ile bir ilişki olasılığına izin veren "çok kabul edilebilir" olduğunu (çekicilik seviyesine atıfta bulunarak) belirtti. 1948'de 27 yaşındaydı. Daha sonraki bir röportajda Lawson, davranışını o gün çok tuhaf olarak nitelendirdi. Bayılmak üzereymiş gibi görünüyordu. Jessica Harkness gerçek isminin gizli kalmasını istiyor çünkü kocasının Alf Boxall'u tanıdığını bilmesini istemiyordu. Aslında o sırada evli olmasa da, polise verdiği isim 2002 yılına kadar gerçek adı bulunmayan Jessica Thomson'du. 27 Temmuz: Sydney dedektifleri çok canlı Alf Boxall'u bulur ve onunla röportaj yapar. 1950 başı: Prosper Thomson'ın boşanması kesinleşti. Mayıs 1950: Jessica ve Prosper Thomson evli. 1950'ler: Rubaiyat kayboldu. 18 Mayıs 1953: 1900 doğumlu Tazmanya adamı Horace Charles Reynolds'un ölümü ve bazı araştırmacılar tarafından "HC Reynolds" kimlik kartının sahibi olarak kabul edildi. 14 Mart 1958: Koronun soruşturması devam ediyor. Thomsons ve Alf Boxall'dan bahsedilmiyor. Hiçbir yeni bulgu kaydedilmemiştir ve soruşturma bir erteleme sinüs ölümü ile sona ermektedir . 1986: Somerton Man'ın kahverengi valizi ve içeriği "artık gerekli değil" olarak yok edildi. 1994: Victoria Baş Adaleti John Harber Phillips delilleri inceliyor ve zehirlenmenin dijitalleşmeden kaynaklandığı sonucuna varıyor. 26 Nisan 1995: Prosper Thomson öldü. 17 Ağustos 1995: Alf Boxall öldü. 13 Mayıs 2007: Jessica Thomson öldü. Mart 2009: Robin Thomson öldü. 14 Ekim 2019: Güney Avustralya Başsavcısı, bir DNA örneğinin alınması için Somerton Man'ın çıkarılması için şartlı onay veriyor. Popüler Kültürde Episode 3 of the second series of The Doctor Blake Mysteries, "A Foreign Field", draws heavily on the case. The story included a mysterious victim found slumped dead in a public place, a suitcase of clothes found in a railway station locker with all labels removed, a page of a poem used with a secret code and even the victim's last meal being a pasty. The case was covered by Casefile True Crime Podcast in Case 2: The Somerton Man, aired in January 2016. The Colorado Kid, a mystery novel by Stephen King, makes reference to a case that mirrors the Tamam Shud Case almost exactly, except it is set in Maine. Avustralyalı rock grubu Tamam Shud, adını bu davadan almıştır. Bir diğer Avustralyalı grup olan 'un "Taman Shud" adlı şarkısında, şarkı boyunca davaya ve kimliği belirlenememiş adama defalarca atıfta bulunulmuştur. Bu şarkının bulunduğu albüm olan Feelin Kinda Freenin kapağında, Rubailer eserinin arkasında bulunan şifrenin bir resmi yer alır. Australian-European black/thrash metal band Deströyer 666 featured a song about the case, titled "Tamam Shud", on their 2016 album Wildfire. Episode 9 of the second series of the dystopian science fiction drama Colony is named after the case. Episode 50 of the podcast My Favorite Murder discussed this case. The UK indie-rock band, Cats and Cats and Cats, in 2015 wrote and recorded an album with the central theme focused on this case Episode 7 of the Ross Bolen Podcast from Grandex Media covered the Tamam Shud murder in its weekly segment on "Stuff to Wikipedia when You're High" The case was covered on Episode 31 of the podcast Don't Have Cows (DHC) hosted by Melbourne-based comedian, Luke Hand. Episode 82 of Planet Broadcasting podcast Do Go On covered the Tamam Shud case. The case was reported on by Melbourne comedians, Dave Warneke, Jess Perkins and Matt Stewart. This case featured as the premiere episode of the YouTube series BuzzFeed Unsolved. Ayrıca bakınız Faili meçhul ölümlerin listesi Ricky McCormick'in şifreli notları Isdal Kadın Peter Bergmann davası Notlar Kaynakça Konuyla ilgili yayınlar Tamam Shud davası Ruth Balint, "Somerton Adamı: Çözülmemiş bir tarih," Cultural Studies Review, Vol. 16, hayır. 2, s. 159-78, 2010. Ruth Balint, "Der Somerton Adam: drei Dimensionen'de Eine dokumentarische Fiktion," Goofy Tarihinde Kitap Bölümü : Fehler machen Geschichte, (Ed. Butis Butis) Böhlau Verlag, s. 264-279, 2009, Ömer Hayyam, Rubaiyat: Birinci ve Beşinci Baskılar, Çeviren: Edward FitzGerald Courier Dover Yayınları, 1990, . Michael Newton, Faili Meçhul Suçlar Ansiklopedisi, Infobase Yayınları, 2009, . John Pinkney, Büyük Avustralya Gizemleri: Çözülmemiş, Açıklanamayan, Bilinmeyen, Five Mile Press, Rowville, Victoria, 2003. ISBN 1-74124-024-7 . Kerry Greenwood, Tamam Shud - Somerton Adamı Gizemi, Yeni Güney Galler Üniversitesi Yayınları, 2013 Peter Bowes, Rabaul'dan Bahis Şirketi - Bennison Books Publishing, 2016 Scott Philbrook & Forrest Burgess - Şaşırtıcı Efsaneler Podcast Royal North Shore Hastanesi Geoffrey Sherington, Royal North Shore Hastanesi, 1888–1988 : Bir Asırlık Bakım, Horwitz Grahame, Sydney, 1988, . Margaret Rice, Bir Çağın Sonu : Royal North Shore Hastanesinde Hemşirelik Tarihi, 1887–1987, St. Leonard's, NSW: Royal North Shore Hastanesi Mezun Hemşireler Derneği, 1988, . Roger Vanderfield, Royal North Shore Hastanesi: Savaş ve Barışta Hizmet, Sydney Üniversitesi, Sydney, 2001. Güney Avustralya polis teşkilatı' SA Polis Tarih Derneği Ekim 2007 Davayla ilgili bülten SA Polis Tarih Derneği Ekim 2010 davasında çalışan Jimmy Durham hakkında makale Dış bağlantılar Taman Shud Davası ile ilgili arşiv gazetesi makaleleri Taman Shud araştırmacısı Derek Abbott ile Reddit AMA röportajı Doe Ağında Taman Shud Davası Kategori:Kimliği belirsiz kişiler Kategori:Avustralya'da ölüm Kategori:1948 yılında ölenler Kategori:1900'lerde doğanlar Kategori:Kaynaksız anlatımlar içeren maddeler Kategori:İncelenmemiş çeviri içeren sayfalar Kategori:Ölüm ile ilgili komplo teorileri Kategori:Gizemler Kategori

oğum tarihi bilinmeyenler

Ara

Ara

Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi

Tamam Shud vakası

bullvar_katip

Administrator

Benzer konular

Tema özelleştirme sistemi

Tam ekran yada dar ekran

Izgara yada normal mod

Forum arkaplan resimleri

Sidebar blogunu kapat/aç

Yapışkan sidebar kapat/aç

Radius aç/kapat

Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi