Ben tek başıma acil servise gittim ve acil servisin kapısından bayağı hızlı adımlarla içeri girdim. Bankoya yaklaşıp kimliğimi çıkararak "Bisikletten düştüm, aslında bir şeyim yok ama evime gidiyordum fakat yolumu kaybettim" dedim. Hemen ardından sedye geldi ve beni tüm tıbbi cihazlarla donatılmış alana, yani kırmızı alana yönlendirdiler. Neyse ki kafa travması açısından bir sorun çıkmadı, fakat vücudumun sıcak olduğunu ve acı hissetmediğimi fark ettim. Yaklaşık bir ay boyunca günde dört-beş ağrı kesici alarak zor günler geçirdim. Bu süreçte defalarca iki yerinden kırılan kaskıma bakıp, "Vay canına, kaskım olmasa kafamın kırılacağı aklıma gelmedi" dedim. Bugün hala nasıl bir kaza geçirdiğimi hatırlamıyorum, sadece yere düşüp etrafımda insanların toplandığı anı hatırlıyorum. Sonrasını hatırlamıyorum, insanlar hızla dağılıp, ben bisikletimle hastaneye gitmek zorunda kaldım. Keşke evimin yerini hatırlayabilseydim, o zaman doğrudan evime giderdim.