Tevbe Suresi

[bullvar_katip]

Tevbe Suresi (Arapça: سورة التوبة) veya Berâe Suresi, Kur'an'ın dokuzuncu suresidir. Sure 129 ayetten oluşur. Tamamı Medine'de indirilen(son iki ayet hariç) indiriliş sırasıyla 113. suredir. Sure ismini, Allah'ın kendisine samimiyetle inanan ve tövbe edenleri affedeceğini bildirdiği 104. ayetinden almaktadır. Diğer surelerin aksine bu surenin başında 'besmele' bulunmamaktadır. İslam alimleri bunu Enfal Suresi'nin devamı niteliğinde olduğunu belirtse de diğer alimlere göre inkarcılara bir uyarıyla başladığı için içinde Allah'ın 'rahmet' isimleri geçen besmelenin konmadığı yönündedir. Tevbe Suresi, Mekkeli paganlara bir uyarı niteliğindedir. Keza ilk ayeti de bu yönde bir uyarıyla başlamaktadır: "Allah ve Resûlünden, kendileriyle antlaşma yapmış olduğunuz müşriklere bir ültimatomdur." Surede yaptıkları antlaşmalara bağlı kalmayan puta tapanlara "haram aylar"ın bitmesine kadar süre verildiği, süre bitiminde nerede bulunurlarsa yakalanıp öldürülecekleri, antlaşmalara bağlı kalanlara karşı ise antlaşmalara bağlı kalınmasının gerekliliği ifade edilir. Tevbe Suresi'nin başında besmele bulunmaması hakkında İslam bilimcileri iddialar öne sürmüşlerdir. Ali'nin bir rivayetine dayandırılan iddiaya göre surenin yaptıkları antlaşmaları bozan paganlara bir uyarı niteliği taşımasından dolayı başına besmele yazılmamıştır. Besmelede Allah'ın şefkat ve affedici sıfatını vurgulayan iki isim olmasından dolayı paganlara affın ve şefkatin söz konusu olmamasıdır. Bir diğer iddiaya göre ise bu sure Enfal Suresi'nin devamı niteliğinde olduğundan ayrı bir sure olarak algılanmamış ve Müslümanlar tarafından besmelesiz olarak yazılagelmiştir. Diğer iddia ise bu âyetteki kıtal (öldürme) emrinin bulunmasıdır. Dokuzuncu ayetine kılıç ayeti ismi verilen Tevbe suresinde savaştan bahsedilir. Kaynakça Dış bağlantılar Diyanet İşleri Başkanlığı'na göre Tevbe Suresi Kategori:Sureler