THK-13, Türk Hava Kurumu Uçak Fabrikası (THK) tarafından 1940'ların sonlarında Türkiye'de inşa edilen deneysel kuyruksuz bir planördü. Tasarım ve gelişim THK-13, ağırlıklı olarak kumaş kaplamalı ahşaptan inşa edilmiş, pilotun kanat orta hattına açık bir kokpitte yer aldığı kuyruksuz bir planördü. İniş takımı, birçok planördeki gibi tek tekerlekliydi, ancak alt kanatçıklardaki destek tekerleği, yerdeyken uçağı düz tutuyordu. Operasyonel geçmiş Tasarımı doğrulamak için bir THK-5 tarafından çekilen %10 ölçekli bir model, tasarım değerlerini doğrulamak için uçan bir rüzgar tüneli olarak kullanıldı. THK-13'ün başlangıçta küçük bir piston motoruna veya turbojete sahip olması planlanmıştı, ancak öncelikle bir Focke-Wulf Fw 44'ün arkasındaki havada çekili olarak fırlatılan bir planör olarak tamamlandı. İlk uçuş 1948'in ortalarında, Kadri Kavukçu komutasında yaklaşık 30 dakika sürdü. Ağustos 1948'de Cemal Uygun tarafından uçuldu. Bu uçuşta havalanmasının ardından 150-200 metre irtifada kontrol kilitlenmesi sebebiyle uçak sağ kanadı aşağı yönlenecek şekilde döndü; Uygun'un gerçekleştirdiği acil iniş esnasında uçak bir miktar hasar gördü. Onarımların ardından sürdürülen uçuş testleri, uçağın zayıf sapma stabilitesini ve ağır kontrol kuvvetlerini ortaya çıkardı. İstikamet dümeni, THK-13'ün 1949 Paris Hava Gösterisinde sergilenmesinden kısa bir süre önce küçültüldü. THK'nın önceliklerinin değişmesi sebebiyle THK-13'ün geliştirilmesi terk edildi. Özellikler (THK-13) Genel özellikler Mürettebat: 1 Uzunluk : 5.04 m Kanat açıklığı: 20 m Yükseklik: 1.94 m Kanat alanı: 34.5 m Kanat açısı: 20° Kanat bükümü: -4° Oran: 11.6 Boş ağırlık: 430kg Yüklü ağırlık: 520kg Performans Stall hızı: 48km/sa (30 mil/sa, 26 kn) Alçalma hızı: 0.96m/s (189ft/dak) Kaldırma-sürüklenme oranı: 24:1 Kaynakça Konuyla ilgili yayınlar Dış bağlantılar fotoğraflar Kategori
lanörler Kategori:Türk Hava Kurumu
lanörler Kategori:Türk Hava Kurumu