Tribuno Memmo

[bullvar_katip]

Tribuno Memmo (d. ? Venedik - ö. 991 (Venedik). 979 – 991 döneminde Venedik Cumhuriyeti'ne "Doçe" unvanı ile devlet başkanlığı yapan 25'inci dükadır. Hayatı Tribuno Memmo'nun doğum tarihi ve baba ve annesinin isimleri bilinmemektedir. Venedik Cumhuriyeti'nin 22. doçesi olan IV. Pietro Candiano'nun ilk karısından kızı olan Marina ile evlilik yapmıştı. Marina'nın Doçe olan babası ve Candiano sülalesi gayet zengin olduğu için Tribuno Memmo karısının servetinin idaresini eline almış ve Venedik ilerigelenleri arasına girmişti. Çiftin Maurizio adlı bir erkek çocuğu olmuştu. Tribuno Memmo'nun okuryazar olmadığı gayet muhtemeldir. Dükalık döneminden elimize geçen tüm belgelerde dük olarak el yazılı imzası bulunmamakta ve Orta Çağ'da okuryazar olmayanların imza yerine kullandıkları ("signum manus" adlı Latince ismiyle anılan) üzerine isim kazılmış mühür-yüzük kullandığı görülmektedir. Venedik ilerigelenleri IV. Pietro Candiano'nun ölümü ile iki önemli kliğe ayrılmıştı ve Kutsal Roma Germen İmparatoru II. Otto taraftarları olanlar ile onların aleyhinde olup Bizans İmparatoru taraftarı olanlar arasındaki ayrılmalar daha da önem kazanmıştı. IV. Pietro Candiano'ya karşı ayaklanma ve onun öldürülmesi Kutsal Roma Germen İmparatoru II. Otto aleyhtarları tarafından yapıldığı için imparator olan II. Otto ile sonraki birkaç doçenin arası daima açık oldu. IV. Pietro'nun kardesi olan Vitale Candiano'nun Doçe olduğu dönemde bu ayrılığı ortadan kaldırmak için büyük çaba gösterdi. Ama bütün bunlara rağmen bu ayrılığı ortadan kaldırmak mümkün kılmadı. Bu başarısızlığı ve sağlığının gayet kötüye gitmesi dolayısıyla 989'da bir yıl kadar doçelik yaptıktan sonra Vitale Candiano tahttan feragat etti. Venedik'te Sant'İlario Manastırı'na keşiş olup inzivaya çekildi; ama keşiş olarak 4 gün gibi gayet kısa bir zaman yaşadıktan sonra öldü. Tribuno Memmo Venedik ilerigelenleri arasında ikinci sıradan bir siyaset adamı olarak gözükmekteydi. Ama karısı Marina IV. Pietro'nun kızı idi. Bunun için iki tarafın koyu taraftarları arasında uzlaştırıcı bir aday görüntüsü vermekte idi. Karısının IV. Pietro'ya ve imparator II. Otto ailesine yakın akrabalığı da, onun imparatorla Venedik ayrılığını çözebileceği düşüncelerini ortaya çıkartmakta idi. Bu nedenlerle Venedik ilerigelenlerinden oluşan Venedik Asemblesi tarafından Doçe seçildi. Doçe seçildiği zaman Tribuno Memmo Düklük Sarayı olan Palazzo Duçale'ye yerleşemedi. Bu saray IV. Pietro Candiano'ya karşı halk ayaklanması sırasında yakılmıştı ve restore edilmekte idi. Tribuno Memmo 12 yıl kadar süren Doçelik döneminin ancak son yıllarında restorayonu sona eren Düklük Sarayı'nda yaşamaya geçebildi. Tribuno Memmo'nun Doçelik döneminde çıkartılan bir düklük kararnamesi ile San Marco Bazilikası Katolik Hristiyan Kilisesi ve kilise hiyerarşinin kontrolünden çıkartıldı ve bu bazilikanın tüm kontrolü ve sahiplilik hakları Doçe'nin eline devredildi. Bundan sonra San Marco Bazilikası resmen Doçe'nin özel şapeli olup bu şapelde ki tüm dinsel fonksiyonlar Katolik Kilisesi'ne ait olmaktan çıkıp San Marco Bazılıkası'nda bulunan "Primecerio (hükümdar şahısın özel papazı)"'na devredilmiş oldu. Tribuno Memmo düklük döneminin başlarında 7 Haziran 983'de Kutsal Roma Germen İmparatoru II. Otto ayrılım durumu ortaya çıkmadan önce Venedik Doçelerine bahşedilen imparatorluk içindeki ticaret imtiyazları yeni Venedik Doçesi Tribuno Memmo'ya da tanıdığını ilan etti. Fakat imparator II. Otto'nun bu kararı ile bir yakınlaşma politikası uygulamaya başladığını göstermesi Venedik Cumhuriyeti içinde imparator lehinde olan klik ile imparator aleyhinde olan klik arasındaki gerilimleri ve hatta çatışmaları ortadan kaldırmadı. Venedik ilerigelenleri yine de iki ayrı kliğe bölünmüş olmakta devam ettiler. Kutsal Roma Germen İmparatoru taraftarı olan kliğin başında Coloprini sülalesi mensupları bulunmaktaydı. Kutsal Roma Germen İmparatoru aleyhtarı ve Bizans İmparatorluğu lehinde olan kliğin liderliğini ise Morosini sülalesi yapmakta idi. Bu gerilimlerle dolu siyasi atmosfer içinde Bizans İmparatorluğu lehinde olan kliğin başındaki Morosini ailesini önemli üyesi olan Domenico Morosoni bir suikasta kurban giderek öldürüldü. Bu katil öcünün tüm sülaleden alınacağından korkan Coloprini ailesi mensupları da Venedik şehrinden kaçtılar ve Verona'ya gidip orada yerleştiler. Aynı bahane ile Cavarzere kentinde Venedik aleyhinde bir ayaklanma çıktı ve Belluno piskoposu Venedik Dükalığının sahip olduğu bazı menkullere el koydu. Venedik şehrinde ise şehirden kaçan Coloprini ailesinin mensuplarının sahip oldukları menkullere halk güruhları toplu halde saldırılarda bulunup, bunları yakıp yıkıp büyük ziyanlar verdirdiler. 7 Aralık 983'de Roma'da bulunan Kutsal Roma Germen İmparatoru II. Otto 10 yıl süren imparatorluktan sonra ve hiç beklenmedik şekilde öldü. Bunun üzerine Venedik'ten Verona'a kaçıp burada sürgüne gitmiş olan Coloprini ailesi mensupları Venedik'ten af diledi ve bu Doçe tarafından kabul edilince Venedik'e geri döndüler. Fakat Venedik halkı bunu kabul etmedi ve birbiri arkasından Coloprini ailesi mensupları katiller tarafından öldürülmeye başlandı. Bunun üzerine Coloprini ailesinin lideri olan, Stefano, Toskana Dükü'nün arazilerine kaçtı ve hükümdarı Karölenj hanedaninden olan Toskana Düklüğüne sığındı. Tribuno Memmo oğlu olan Maurizio'yu Konstantinopolis'e Venedik Cumhuriyeti le Bizans İmparatorluğu arasındaki ilişkileri tekrar iyileştirmek ve böyle Kutsal Roma Germen İmparatorluğu'nun Venedik Cumhuriyeti üzerindeki politik baskısını biraz hafifletmek amacı ile İmparator Bulgarkıran II. Basileios ve Bizans yetkilileri ile görüşmeler yapmak ve bir yeni müttefiklik kurmak için gönderdi. Fakat bu görüşmelerde Venedik için hiçbir başarı sağlanamadı. 991'de Tribüno Memmo başarısızlıkları nedeni ile Doçelik tahtından feragat etmek zorunda kaldı. Doçeliği sona erdikten sonra keşiş oldu. Venedik'te bulunan ya San Zaccarıa Manastri ya da San Giorgio Manastırı'nda keşiş olarak inzivaya çekildi. Fakat keşiş olarak fazla yaşamadı ve tahttan feragat ettiği 991 yılında vefat ettiği bilinmektedir. Mezarı Venedik'te San Giorgio Maggiore bazilikasında bulunmaktadır. Ayrıca bakınız Venedik Cumhuriyeti Venedik doçeleri listesi Kaynakça Bu madde kısmen İtalyanca Wikipedia "Tribuno Memmo" maddesi kaynaklıdır: Dış kaynaklar Norwich, John Julius (1999) A History of Venice. New York: Vintage Books, ISBN 0-679-72197-5 da Mosto, Andrea (1983), Dogi di Venezia nella vita pubblica e privata. Floransa:A. Martello (İtalyanca) Dumler, Helmut (2001), Venedig und die Dogen. Düsseldorf:Artemis & Winkler ISBN 978-3538071162 (Almanca) Dış bağlantılar "Tribuno Memmo" maddesi, Enciclopedie on line Yayıncı:Treccani, la Cultura Italiana, Online: Kategorioğum tarihi bilinmeyenler Kategori:991 yılında ölenler Kategori:10. yüzyılda Venedik doçeleri Kategori:10. yüzyılda İtalyanlar