Türk Kimliğinden Uzaklaşma Duygusu

[emrearslannw9]

edit 3: Daha önce söylediklerime ek olarak, lütfen şu başlıklara bir göz atın, rica ediyorum. Belki ne demek istediğimi anlayacaksınız. (<a href="sile'de-plajda-fis-isteyince-dayak-yiyen-adam">sile'de plajda fis isteyince dayak yiyen adam</a>)(<a href="turkiye'de-en-cok-nefret-edilen-sey">Türkiye'de en çok nefret edilen şey</a>)(<a href="bedelli-askerlik">Bedelli askerlik</a>)(<a href="gay-biriyle-arkadas-olmak-istemeyen-erkek">Gay biriyle arkadaş olmak istemeyen erkek</a>)edit 2: Aşağıda eklediğim maddelere bir tane daha ekleyeyim. - Başkalarının özel hayatına karışmak veya burnunu sokmak: Ben gerçekten Türkler kadar başkalarının hayatına burnunu sokan başka bir millet daha görmedim. İnsanların cinsel yönelimi, hayatı, işi, hayatındaki kişi, doğduğu yeri vs. kısacası daha tanadığı veya yeni tanıştığı kişi hakkında sorular sorarak o kişinin hayatına dahil olmaya çalışmak veya daha ağır bir tabirle hayatına burnunu sokmak çoğu Türk'ün vazgeçilmez zevklerinden biridir. Örneğin, bunca yazdığım şey üzerine yazarlardan biri girdiğim entryleri bayağı bir stalklamış ve hakkımda bulabileceği her şeyi bulup yazmış. Üstüne bana bir de tavsiyede bulunuyor. Ahahaha!! Ulan sen kimsin de benim hayatım hakkında bana tavsiyede bulunuyorsun? Bana psikiyatriste görün demiş. Hani şöyle bir şey vardır ya; bakkala girersin mesela. Adamla 1-2 kelime konuştuktan sonra sana “memleket nere yeğenim?” diye birden hayatına girmeye başlar. İşte bundan bahsediyorum. Neresiyse neresi, sana ne? Ya da parmağına çok beğenip de aldığın bir yüzüğü takmışsındır. Komşunuz Ayşe teyze görür ve “aa sen nişanlı mısın? Ne ara nişanlandın?” Hayır nişanlanmadım, o yüzden takıyorum deyince de “çıkar evladım parmağından o yüzüğü, kısmetin kapanır.” der sana... Sana ne teyze?! Sana ne? İster parmağıma takarım, ister sıkıma takarım sana ne oluyor?!edit: Onlarca mesaj aldım. Küfredeni var, benimle aynı hisleri olanlar var, açıklayanlar var, anlayamayanlar var. Genel olarak mesajlarda Türk insanını görüyorum. Gerçekten tam da bu aşağıda yazdıklarımı görüyorum ve bir kez daha anlıyorum. Kendimi haklı buluyorum. Benim hayatım ve benim yaşadıklarım bunlar. Bu söylediğiniz olumsuz şeylerle ancak benim hislerimi desteklersiniz. Ben bagel demişim, mısır gevreği demişim ama millet neler anlamış söylediklerimden. Gerçekten çok komiksiniz. Biraz olsun anlamaya çalışacağınıza damarınızdaki Türk kanının baskısına uğrayıp küfrediyorsunuz. Hele birisi var çok komik ya. Üşenmemiş eski entrylerime bakmış. New York'ta yaşıyormuşum. Gay'mişim falan. Millet ağzına geleni yazıp bir de üstüne umursamıyormuş gibi, çok cool'muş gibi hareketler yapıyor filan. Harbiden tam Türksünüz. Biraz anlamaya çalışacağınıza bodoslama küfrediyorsunuz ahahahah.—————————————- Sizler de hissettiniz mi bunu? Hani Türkiye'de yaşıyorsunuz yıllarca ve insanları görüp duruyorsunuz her gün ancak çoğu zaman gördüğünüz insanları aşağılama ve yerin dibine sokmak istemekle birlikte fazlaca bir aitlik hissedersiniz ya... İşte ben de bundan muzdaribim yıllardır. Muzdaribim demeyelim, bunu aslında bir bakıma seviyorum. Bu sebeple doğumumdan bu yana 25 sene Türkiye'de yaşadıktan sonra daha fazla dayanamayıp yurt dışında yaşamaya başladım. Yaklaşık 3 yıldır yurt dışında yaşıyorum. Öncelikle size neler hissettiğimden bahsedeyim. 1) Türk halkının içinde bulunduğu yaşam stiline hiçbir zaman alışamadım. İnsanlar sabah poğaça simit yerken ben evde kendime mısır gevreği yapardım, pancake yapardım. Bulabilsem bagel filan alıp yiyecektim yani. 2) Türk insanından nefret ediyorum. Çokça sebeplerim var bunun için. Sebeplerimi aşağıda sıralıyorum.- Türk insanı çok cahil. Elimi atsam cahile çarpıyor. Kendini geliştirmiş, genç, bilinçli nesilden bahsetmiyorum ancak herkes mutlaka bu bahsettiğim kesimi görmüştür eminim. Benim dayılarım ve bazı halalarımla birlikte anne ve babamın ebeveynleri bu kategorideler benim için. Bu sebeple onlarla çok fazla görüşmüyorum. Zaten yurt dışına taşındıktan sonra hepsiyle iletişimimi kestim.- İğrençler, kişisel bakımdan haberleri yok. Diş fırçasını, deodorantı, parfümü, bir kalıp sabunu hayatında görmemiş insanlar var. Hijyenik ped yerine iç çamaşırına havlu gibi bez yerleştiren kadınlar var. - Türk insanı bağnazdır. LGBT Onur Yürüyüşü başlığına girdim, biraz okudum da keşke okumaz olaydım. Lütfen bu başlığa bakın, ne dediğimi ilk entryleri okuduktan sonra anlayacaksınız. - Türk insanı oldukça içten pazarlıkçı, yalancı, önüne geleni kazıklama gibi hislere sahip. - Türk insanı başkasının işine burnunu sokmada dünya birincisi. İstediğimle istediğimi yaparım, bundan kime ne? Ama olur mu oyle sey?!! Türk insanı donumdaki sikimi kime sokacağıma kadar karışır. Escinseller sapik ve dinsiz, lezbiyenler daha iyidir. Araba alırım “Neden bu arabayı aldın, çok kötü bu araba”. Ev alırım “Başka bir yerden ev alsaydın buralar pek iyi değil”. Sana ne ulan esşeğin siki?! Sana ne? Seni ne ilgilendiriyor benim ne bok yediğim, ne yaptığım?! Git sen kendi hayatına bak, hadi!- Türk insanı her zaman kendini en akıllı gören kişidir. Bu da cahilliginden ve kurnazlığından geliyor. - Türk insanı kendi hakkında dindar olduğunu söyleyip önüne gelen her türlü iğrenç şeyi yapma lüksüne sahip hissediyor. Çocuk pornosu, tecavüz, çocukları taciz etme gibi iğrençliklerde ve sapıklıklarda rakip tanımıyorlar ama sorsan cumaya gidiyorlar. Bu dindar olmak için yeterli bir olay. Hayvanlara tecavüzü unutmayalım. İğrenmemek elde değil resmen. - Türk insanı kendi menfaati için ayıya dayı der, elinden gelen her şeyi yapar. 3 yıldır ülkeden ayrı yaşıyorum. Geçenlerde neredeyse 5 yıldır görüşmediğim kuzenim ulaştı bana. Numaramı babamdan almış. Bana söylediği şey çok komikti. Diyor ki “biz burada bir tane mont aldık, 700 liraya. Eşimin arkadaşı senin yaşadığın ülkede aynı monttan 3 tanesini 700 liraya yakın bir fiyata almış. Biz sana göndersek para bize de alır mısın?”. Ulan mont ya, mont. Mont istiyorlar ülkeden. Telefon istiyorlar benden. Daha vahimi ne biliyor musunuz? Bu kişi ve diğer akrabalarım, bir kere olsun bana bir ihtiyacım var mı yok mu diye sormadılar. Evet, sormadılar. Demediler ki ya sen 3 yıldır oradasın, bir şeye ihtiyacın var mı? Zaten sormasınlar da, insanlık bilmeyen insanlardan bir şey istemem de. Şimdi bu söylediklerime ve gördüklerime dayanarak, Türk insanına olan nefretimi belirttikten sonra kendimden bahsedeyim. - Çocukluğumdan beridir yabancı dil biliyorum. Okulda ve kendi çabalarımla öğrendim. Ayrıca biraz Yunanca ve Fransızca biliyorum. - İslam'dan çok diğer dinleri biliyorum. - Türkiye’de kutlanan dini ve milli bayramlardan çok yaşadığım ülkenin dini ve milli bayramlarını kutlamayı seviyorum. - Tamamen yaşadığım ülkenin kültürüne adapte oluyorum ve %95 adapte olduğumu söyleyebilirim. Unutabilsem şu an yazdığım dili bile unutmak isterim. - Çocukluğumdan beri yurt dışında yaşama özlemiyle yanıp tutuştum. Kendimi hiçbir zaman İslama ve Türklere ait hissetmedim. Çok komiktir, kurban keserlerken edilen duayı söylemeye utanıyorum. Bunun bir açıklaması yok. Mesela dedem kurban keserdi. Keserken herkesin okuduğu duayı duydugumda utanırdım, ben okumazdım onu. - Dini anlamda seküler bir aileden geliyorum. Babamla karşılıklı bira içerdim beraber yaşadığımızda.- Her zaman Türklük haricinde ne bulduysam öğrenmeye çalıştım. - 10 farklı dilde şarkı söyleyebiliyorum. - Çocukluğumdan beri her zaman araştırdım, her zaman öğrenmeye çalıştım ve yurt dışında insanları nasıl yaşıyorlarsa o şekilde yaşamaya çalıştım. Örneğin, kahvaltı tarzım, hayat tarzım vs. hepsini çok rahatlıkla değiştirdim. Zaten bundan sonra ülkeye ve ülke insanına ayak uyduramamaya başladım. Sonrasında bu da Türk insanından utanma, onlardan nefret etme olayına kadar gitti. Çoğu insan yurt dışına çıkınca ayak uyduramaz ya hani, ben yurt dışına çıktığımda yıllardır gitmediğim ve görmediğim ülkeme kavuşmuşum gibi hissettim. Benim gibi hisseden başka birileri var mı diye çok merak ediyorum.tanım: Kendini Türk gibi hissetmeyen ama Türkiye'de doğmuş birinin haykırısı *