İstiklal Caddesi'nde bir arkadaşımla yürüyorduk; bir pasajın önünde oturmuş oldukça hoş denebilecek iki kızla göz göze geldik. Karşılıklı gülüşmeler, bakışmalar derken yanlarına gidip gitmemekte kararsız kaldık, neyse boşver diyip yolumuza devam ettik. Tam Galatasaray Lisesi'nin önüne geldiğimizde bir bakıştık, kızlar yanımızda. Sonrası kızlar: "Hiiiii" Ben: "Hi" Arkadaş: "Hi, biz yabancı değiliz, Türk'üz. (Hehehe)" Ben: "E, n'apıyoruz?" Birkaç saniye süren sessizlik. Kızlar: "Hic takılıyoruz öyle." Ben: "Biz de tünele gidiyoruz, gelin bir şeyler ısmarlayalım size." Yine o sessizlik. Kızlar: "Tamam, gidelim." 10 adım atılmış ya da atılmamıştır, kızlar kendi aralarında konuşmaya başlarlar ve sonunda "Ya bizim bir işimiz çıktı" diyip uzaklaşırlar. Arkadaşın arkalarından, "Kızlar istiyorsanız İngilizce de konuşabiliriz" demesi de sonucu pek değiştirmez.