Her toplumun daha iyi bir seviyeye ulaşması için çözmesi gereken problemler olabilir. 2024 yılı Türkiye'sine baktığımızda, bu problemlerin listesinin uzun olduğunu görebiliriz. Ancak, çoğunun kısa vadede çözülebilecek ve faydalarının orta ve uzun vadede görülebilecek nitelikte olduğunu söylemek gerekir. Önemli olan, bu sorunların öncelikle farkında olmaktır. Sorunları tariflemeden, bunların çözümünü uygulamak ve başarı elde etmek zordur.
Gelir eşitsizliği artıyor. Emek ile sermaye elde etmenin zorlaştığı veya buna olan inancın azaldığı bir dönemdeyiz. Çocuk sahibi olmaya yönelik olan isteğin ekonomik nedenler ile azaldığını görüyoruz. Tabela üniversitelerinin sayısı artıyor, eğitim içeriği yeterli olmaktan uzak. Eğitim müfredatında toplumsal mutabakat, bilim ve kültür unsurları göz önüne alınmadan yapılan sürekli değişiklikler mevcut. Adalet sisteminden çürük elmalar ayıklanmıyor. Kamu pozisyonlarında görev alan ve işini düzgün yapmayan kişilere görevlerinden el çektirilmiyor. Siyasette sürekli aynı kişilerin yer alıyor, siyasete gelir elde amaçlı girildiğine inanılıyor. Devlet yapılarında bağımsız denetim yapısının işlememesi ve şeffaflığın olmadığına inanılıyor. Vergilere adaletsizce uygulanıyor, vergi denetimleri işe yaramıyor. İnsanlar hata yaptıklarını kabullenmiyor, bilmedikleri konularda "bilmiyorum" deme alışkanlığı yok. Başkalarının yorumlarını copy/paste kendi bakış olarak kabul ediyorlar. Barınma krizi önüne geçilemiyor. İklim değişikliğine bağlı olarak büyük metropollerin kuraklık riski ile mücadele politikaları belirlenmiyor. Toplu taşıma yetersiz. İnsanlar 1 saatten fazla ev-iş yeri arasında tek yön zaman harcıyor. Yaz/kış saati uygulamasına geri dönülmesi konusu hiç tekrar değerlendirilmiyor. Büyük şehirlerde yeşil alan yok oluyor. Sokaklardaki ve ormanlardaki köpek çeteleri problemi çözüme kavuşturulmuyor. Servet aktarımındaki vergiler düşük. Servetin ölüm sonrası murislere dağıtılması sonucunda ailevi problemler yaşanıyor. Ekilebilir alanların paylaşılması sonucunda toprak büyüklüğü verimsiz boyutlara iniyor. Gayrimenkul yatırım aracı olarak görülür ve bu algı değişmiyor. Esnek çalışma/evden çalışma şekilleri bırakılıp tekrar insanların ofislere tıkılması oluyor. Trafik ve otopark sorununa çözüm bulunmuyor.
Gelir eşitsizliği artıyor. Emek ile sermaye elde etmenin zorlaştığı veya buna olan inancın azaldığı bir dönemdeyiz. Çocuk sahibi olmaya yönelik olan isteğin ekonomik nedenler ile azaldığını görüyoruz. Tabela üniversitelerinin sayısı artıyor, eğitim içeriği yeterli olmaktan uzak. Eğitim müfredatında toplumsal mutabakat, bilim ve kültür unsurları göz önüne alınmadan yapılan sürekli değişiklikler mevcut. Adalet sisteminden çürük elmalar ayıklanmıyor. Kamu pozisyonlarında görev alan ve işini düzgün yapmayan kişilere görevlerinden el çektirilmiyor. Siyasette sürekli aynı kişilerin yer alıyor, siyasete gelir elde amaçlı girildiğine inanılıyor. Devlet yapılarında bağımsız denetim yapısının işlememesi ve şeffaflığın olmadığına inanılıyor. Vergilere adaletsizce uygulanıyor, vergi denetimleri işe yaramıyor. İnsanlar hata yaptıklarını kabullenmiyor, bilmedikleri konularda "bilmiyorum" deme alışkanlığı yok. Başkalarının yorumlarını copy/paste kendi bakış olarak kabul ediyorlar. Barınma krizi önüne geçilemiyor. İklim değişikliğine bağlı olarak büyük metropollerin kuraklık riski ile mücadele politikaları belirlenmiyor. Toplu taşıma yetersiz. İnsanlar 1 saatten fazla ev-iş yeri arasında tek yön zaman harcıyor. Yaz/kış saati uygulamasına geri dönülmesi konusu hiç tekrar değerlendirilmiyor. Büyük şehirlerde yeşil alan yok oluyor. Sokaklardaki ve ormanlardaki köpek çeteleri problemi çözüme kavuşturulmuyor. Servet aktarımındaki vergiler düşük. Servetin ölüm sonrası murislere dağıtılması sonucunda ailevi problemler yaşanıyor. Ekilebilir alanların paylaşılması sonucunda toprak büyüklüğü verimsiz boyutlara iniyor. Gayrimenkul yatırım aracı olarak görülür ve bu algı değişmiyor. Esnek çalışma/evden çalışma şekilleri bırakılıp tekrar insanların ofislere tıkılması oluyor. Trafik ve otopark sorununa çözüm bulunmuyor.