Tuzla Tersaneler Bölgesi: İş Cinayetlerine Son Verin!
Telefonla aldığım bir haber, içimi derin bir acı ve öfkeyle doldurdu. Bir kez daha, Tuzla'da bir işçi kardeşimizi kaybettik. Adını, memleketini bilmiyorum ama o, bizim içimizden biriydi, bizim sesimizdi. Bu son ölüm haberi, Tuzla'da yaşanan iş cinayetlerinin sonuncusu değil, maalesef ki. Ardı ardına gelen bu ölümlerin sorumluları belli, nedenleri ortada. Peki, bizler ne yapıyoruz?
Tuzla'da yaşayan işçi kardeşlerim, bu durumun farkında mısınız? Kimseden bir şey beklemeden, kendi sesimizi duyurma zamanı gelmedi mi? Kendi sorunlarına sahip çıkma, örgütlenme ve mücadele etme zamanı! Evet, mücadele etme zamanı çünkü bizim güçümüz birliğimizde, örgütlenmemizde saklı.
Bu iş cinayetlerinin sorumluları belli. Onlar, göz göre göre bu ölümleri istiyor, emekçimizin kanıyla besleniyorlar. Bizler ise sessiz kalıp bu duruma ortak oluyoruz. Bu durum bize yakışmıyor. İşçiler olarak bizim gücümüz büyük, bunu kanıtlamışızdır da. Peki, neden bekliyoruz? Neden sesimizi yükseltmiyoruz?
Tuzla'da çalışan işçi kardeşlerim, sizlerden ricam, bu durumun ciddiyetini kavrayıp harekete geçmeniz. Kendi güvenliğiniz, kendi hayatınız ve gelecek için mücadele etmeniz şart. Bu iş cinayetlerine dur demek, sorumluları yargı önüne çıkarmak bizim hakkımız, bizim görevimiz.
Artık acı ve kederle dolu haberler duymak istemiyorum. Bizler, emekçi kardeşlerim olarak bu duruma son vermeliyiz. Kimseden bir şey beklemeden, kendi gücümüzle, örgütlenmemizle bu sorunu çözeceğiz. Bizler, bu ülkenin ekmek yiyenleri, bu ülkenin gelişmesine katkı sağlayanlarız. Bu nedenle sesimizi duyurmak, hakkımızı aramak bizim en doğal hakkımız.
Umutum, Tuzla'da çalışan ve bu sorunların farkında olan işçi kardeşlerimdir. Onların bu duruma karşı verecekleri tepki, alacakları ortak bir duruş, bu iş cinayetlerine son verebilir. Gerisi fasıl, gerisi söz debebek!
Tuzla Tersaneler Bölgesi'ndeki iş cinayetleri son bulsun! Emekçi kardeşlerimin sesi duyulsun! Mücadelede dayanışma içinde olalım!
Telefonla aldığım bir haber, içimi derin bir acı ve öfkeyle doldurdu. Bir kez daha, Tuzla'da bir işçi kardeşimizi kaybettik. Adını, memleketini bilmiyorum ama o, bizim içimizden biriydi, bizim sesimizdi. Bu son ölüm haberi, Tuzla'da yaşanan iş cinayetlerinin sonuncusu değil, maalesef ki. Ardı ardına gelen bu ölümlerin sorumluları belli, nedenleri ortada. Peki, bizler ne yapıyoruz?
Tuzla'da yaşayan işçi kardeşlerim, bu durumun farkında mısınız? Kimseden bir şey beklemeden, kendi sesimizi duyurma zamanı gelmedi mi? Kendi sorunlarına sahip çıkma, örgütlenme ve mücadele etme zamanı! Evet, mücadele etme zamanı çünkü bizim güçümüz birliğimizde, örgütlenmemizde saklı.
Bu iş cinayetlerinin sorumluları belli. Onlar, göz göre göre bu ölümleri istiyor, emekçimizin kanıyla besleniyorlar. Bizler ise sessiz kalıp bu duruma ortak oluyoruz. Bu durum bize yakışmıyor. İşçiler olarak bizim gücümüz büyük, bunu kanıtlamışızdır da. Peki, neden bekliyoruz? Neden sesimizi yükseltmiyoruz?
Tuzla'da çalışan işçi kardeşlerim, sizlerden ricam, bu durumun ciddiyetini kavrayıp harekete geçmeniz. Kendi güvenliğiniz, kendi hayatınız ve gelecek için mücadele etmeniz şart. Bu iş cinayetlerine dur demek, sorumluları yargı önüne çıkarmak bizim hakkımız, bizim görevimiz.
Artık acı ve kederle dolu haberler duymak istemiyorum. Bizler, emekçi kardeşlerim olarak bu duruma son vermeliyiz. Kimseden bir şey beklemeden, kendi gücümüzle, örgütlenmemizle bu sorunu çözeceğiz. Bizler, bu ülkenin ekmek yiyenleri, bu ülkenin gelişmesine katkı sağlayanlarız. Bu nedenle sesimizi duyurmak, hakkımızı aramak bizim en doğal hakkımız.
Umutum, Tuzla'da çalışan ve bu sorunların farkında olan işçi kardeşlerimdir. Onların bu duruma karşı verecekleri tepki, alacakları ortak bir duruş, bu iş cinayetlerine son verebilir. Gerisi fasıl, gerisi söz debebek!
Tuzla Tersaneler Bölgesi'ndeki iş cinayetleri son bulsun! Emekçi kardeşlerimin sesi duyulsun! Mücadelede dayanışma içinde olalım!