Üç Renk: Kırmızı

[bullvar_katip]

Üç Renk: Kırmızı (Özgün adı: Trois Couleurs: Rouge), yönetmenliğini Polonyalı sinema yönetmeni Krzysztof Kieślowski'nin yaptığı, Zbigniew Preisner'in müziklediği bir filmdir. Adlarını Fransız bayrağının renklerinden alan üçlemenin diğer iki filmi ise, Üç Renk Mavi ve Üç Renk: Beyaz'dır. Üç Renk Mavi ve Üç Renk: Beyaz'dan sonra üçlemenin üçüncü ve son filmi olan Üç Renk: Kırmızı'da, üçlemenin ilk filmine göre çok katmanlı öyküler vardır. Bu film, The New York Times tarafından, tüm zamanların en iyi bin filminden biri olarak seçilmiştir. Filmin başlıca oyuncuları Irène Jacob: "Valentine Dussaut" Jean-Louis Trintignant: "Joseph Kern" Jean-Pierre Lorit: "Auguste Bruner" Frédérique Feder: "Karin" Filmin kazandığı ödüller En İyi Yabancı Film Ödülü (ABD Ulusal Film Kurulu) En İyi Yabancı Dilde Film Ödülü (New York Film Eleştirmenleri Ödülü) En İyi Yabancı Dilde Film Ödülü (ABD Ulusal Film Eleştirmenleri Derneği) En İyi Yabancı Film (Los Angeles Film Eleştirmenleri Derneği Ödülü) Sezar Ödülleri, En İyi Müzik Ödülü (Zbigniew Preisner'e) Filmin konusu İsviçre'nin Cenevre kentini mekân olarak kullanan filmde, üçlemenin diğer iki filmine göre daha rahat izlenen, doğrusal anlatımlı çok sayıda öykü vardır. Film, Londra ve Cenevre arasında yarı zamanlı model olarak çalışan üniversite öğrencisi Valentine ile uzakta olmasına karşın onu fazlasıyla sahiplenen erkek arkadaşı arasındaki telefon konuşmasıyla başlar. Ardından, Valentine, köpeğini kazada yaraladığı, yalnız yaşayan emekli yargıç Joseph Kern ile tanışır. Filmde daha sonra Valentine ile yargıç arasında gelişen duygusal yakınlığı gösteren telefon konuşmaları izlenir. Eşzamanlı bir başka öyküde ise, Valentine'nin komşusu hukuk öğrencisi Auguste'nin yaşadıkları anlatılır. Auguste, kız arkadaşı Karin'in ihanetine uğramıştır. Filmin çözümlemesi Filmde bireyler arası ilişkiler incelenmekte, dostluk ve ihanet temaları ele alınmaktadır. Bireylerin birbirini anlamasına, yakınlaşmasına engel olan öğeler mercek altına alınır. Yönetmen, duyguların yeterince ve doğru biçimde aktarılamadığı telefon konuşmalarını filmde bolca kullanır. Pencerelerin ötesinde görülen insanların neler yaşadığına yönelik merak, bir yerdeki sorunlardan kaçarken, öte yandakilere yaklaşarak bir çıkış arayışı filmin örüntüsünü oluşturur. Film boyunca, telefon sinyallerinde, lokanta sahnesinde, otomobil sahnelerinde, reklam panolarında hep kırmızı renk kullanılmıştır. Fransız bayrağının renklerinden biri olan kırmızının, aynı zamanda insanları birbirine bir şekilde bağlayan sevgiyi simgelediği ve bu nedenlerle filme egemen olduğu söylenebilir. Kategori:1994 çıkışlı filmler Kategori:Fransa filmleri Kategori:Krzysztof Kieslowski'nin yönettiği filmler Kategori:Zbigniew Preisner'in müziğini yaptığı filmler Kategori:Marin Karmitz'in yapımcısı olduğu filmler Kategori:En İyi Yabancı Film Bağımsız Ruh Ödülü sahipleri Kategori:1990'larda Fransızca filmler Kategori:New York Film Eleştirmenleri Birliği Yabancı Dilde En İyi Film Ödülü sahipleri