Üç Renk üçlemesi

[bullvar_katip]

Üç Renk üçlemesi (Fransızca: Trois couleurs, Lehçe: Trzy kolory), Krzysztof Kieślowski'nin yönettiği üç filmin toplu adlandırmasıdır. Bu filmler sırasıyla Üç Renk: Mavi (1993), Üç Renk: Beyaz (1994) ve Üç Renk: Kırmızıdır (1994). Üç film de Fransızcayken Beyaz Fransa ve Polonya ortak yapımı, Mavi ve Kırmızı ise Fransa, Polonya ve İsviçre yapımıdır. Filmlerin senaryolarını Kieślowski ve Krzysztof Piesiewicz yazmışken senaryo danışmanlıklarını Agnieszka Holland ve Sławomir Idziak; yapımcılığını Marin Karmitz ve bestelerini Zbigniew Preisner yaptı. Üç film toplamda 6.1 milyon dolar gişe yaparken Üç Renk: Kırmızı 67. Akademi Ödülleri'nde En İyi Yönetmen, En İyi Özgün Senaryo, En İyi Sinematografi Akademi Ödüllerine aday gösterildi. Temalar Mavi, beyaz ve kırmızı Fransa bayrağının renkleridir ve filmlerin sırası buna göre şekillenmiştir. Filmlerdeki temalar da buna parelel olarak Fransız Devrimi'yle vücut bulmuş özgürlük, eşitlik ve kardeşlik gibi kavramlarla açıklanmaktadır. Bu temalar Dekalogda On Emir'in işlenmesinde olduğu gibi belirsiz ve ironiktir. Kieślowski Oxford Üniversitesi'nin bir öğrenci gazetesine verdiği röportajında "Bu sözcükler [özgürlük, eşitlik, kardeşlik] Fransızcadır çünkü para [filmin bütçesi] Fransızdır. Para başka bir milletten olsaydı filmlerin başlık ve külturel çağrışımları da farklı olabilirdi. Ancak muhtemelen filmler aynı olurdu." yorumunda bulundu. Filmler aynı zamanda sırasıyla anti-trajedi, anti-komedi ve bir anti-romantizm olarak görüldü. Bağlantılar Üç filmde ortak olan sembol kahramanı geçmişine bağlı tutan temel bir bağlantı veya durumun varlığıdır. Mavide mavi boncuklu lamba ve televizyonda düşen insan sembollerinde fark edilmektedir. Yönetmen filmin başında düşüşleri kordonsuz olarak göstermeye dikkat eder, ancak hikâye geliştikçe kordonların görüntüsü geçmişle bağın sembolü olarak giderek daha belirgin hale gelir. Beyazda Karol'u geçmişine bağlayan öge 2 Frank madeni parası ve Paris'teki bir antika dükkanından çaldığı Marianne büstüdür. Kırmızıda yargıç, kapılarını ve -hikâyenin önemli bir noktasında tükenen- dolmakalemini asla kapatmaz veya kilitlemez. Filmlerin ruhuyla ilgili bir başka yinelenen görüntü ise şişeleri geri dönüşüm istasyonuna bırakan yaşlı insanların varlığıdır. Mavide Paris'teki yaşlı bir kadın şişeleri geri dönüştürmeye atmaktadır ve Julie onu fark etmez (özgürlük hissindedir), Beyazda yaşlı bir adam Paris'te bir şişeyi geri dönüştürme konteynerına atmaya çalışmaktadır ama konteynere ulaşamaz ve Karol ona yüzünde melun bir sırıtışla bakar (eşitlik ruhu içindedir) ve Kırmızıda yaşlı bir kadın konteynerin deliğine ulaşamamaktadır ve Valentine ona yardım eder (kardeşlik ruhu içindedir). Mavide Julie, merkezi mahkemede kocasının metresini ararken yanlışlıkla devam eden bir mahkemeye çıkar ve güvenlik tarafından çabucak geri çevrilir. Julie mahkeme salonuna göz atarken, Beyazda Karol, üçlemenin bu bölümünü başlatan sahnesinde hakime yalvarırken duyulabilir. Her filmin son çekimi ağlayan bir karakteri barındırır. Mavide Julie uzaya bakarken ağlar. Beyazda Karol eşine bakarken ağlar. Kırmızıda yargıç Kern, kırık penceresinden kameraya bakarken ağlar. Mavi ve Beyazın Julie ve Karol'u dahil birçok ana karakter, bir feribot kazasından kurtulanlar olarak Kırmızının sonunda görünür. Ana kadro Üç Renk: Mavi Juliette Binoche - Julie Benoît Régent - Olivier Florence Pernel - Sandrine Üç Renk: Beyaz Zbigniew Zamachowski - Karol Julie Delpy - Dominique Janusz Gajos - Mikolaj Üç Renk: Kırmızı Irène Jacob - Valentine Jean-Louis Trintignant - Joseph Jean-Pierre Lorit - Auguste Film müzikleri Üçlemenin tamamının müziğini Zbigniew Preisner bestelendi ve Sinfonia Varsovia ile birlikte Silesian Filarmoni korosu tarafından seslendirildi. Karşılanma Mavi, Rotten Tomatoes web sitesinde 45 yoruma göre %98 derecelendirmeye sahiptir. Üçlemenin ikinci filmi olan Beyaz, 46 incelemeye göre %87 ve son filmi Kırmızı ise aynı web sitesinde "Taze" olarak onaylandı ve 53 incelemeye göre %100 aldı. Üçleme, San Diego Union-Tribune'ün 1994'ün en iyi filmleri listesinde zirvede, San Jose Mercury News yazarı Glenn Lovell'ın yıl sonu listesinde üçüncü sırada, The Palm Beach Posttan Michael Mills'in listesinde onuncu sırada ve Tulsa Worldden Dennis King ve The Atlanta Journal-Constitutiondan eleştirmen Eleanor Ringel ve Steve Murray'ın sırasız onlu listesinde yer aldı. Roger Ebert üçlemeyi bütünüyle "Harika Filmler" listesine dahil etti. 2010'da Empire'' dergisinin "En İyi 33 Film Üçlemesi" listesinde 11. sırada yer alırken derginin "Dünya Sinemasının En İyi 100 Filmi" listesinde 14. sırada yer aldı. Kaynakça Kategori:1994 çıkışlı dramatik filmler Kategori:Üçlemeler Kategori:İsviçre filmleri Kategoriolonya filmleri Kategori:Fransızca filmler Kategori:Fransa filmleri Kategori:Marin Karmitz'in yapımcısı olduğu filmler Kategori:Krzysztof Kieslowski'nin yönettiği filmler Kategori:Film serileri Kategori:1994 çıkışlı filmler Kategori:1993 çıkışlı filmler Kategori:1993 çıkışlı dramatik filmler