Uranyum camı

[bullvar_katip]

küçükresim|Ultraviyole ışık altında parlayan uranyum cam eşyalar [[Dosya:Vacuum_capacitor_with_uranium_glass.jpg|küçükresim| Vakum kondansatöründe giriş contası olarak kullanılan uranyum cam]] Uranyum camı, renklendirme için eritilmeden önce bir cam karışımına eklenen, genellikle oksit diuranat formunda uranyum içeren camdır. Oran genellikle eser seviyelerden ağırlıkça yaklaşık %2 uranyuma kadar değişir, ancak bazı 20. yüzyıl parçaları %25'e kadar uranyumla yapılmıştır. İlk olarak 1789'da bir Alman kimyager tarafından tanımlanan uranyum, çok geçmeden floresan etkisi nedeniyle dekoratif camlara eklenmeye başlanmıştır. James Powell'ın Londra'daki Whitefriars cam şirketi, parlak camı ilk pazarlayanlardan biriydi, ancak diğer üreticiler kısa sürede satış potansiyelini fark etmiş ve uranyum camı Avrupa'da ve daha sonra Kuzey Amerika'da üretilmiştir. Uranyum camı bir zamanlar sofra ve ev eşyası olarak üretilmekteydi, ancak 1940'lardan 1990'lara kadar Soğuk Savaş sırasında uranyumun çoğu endüstride kullanılabilirliği keskin bir şekilde kısıtlandığında yaygın kullanımdan düşmüştür. Züccaciye sanatında küçük bir canlanma olmasına rağmen, bu tür nesnelerin çoğu artık antika veya retro dönem koleksiyonları olarak kabul edilmektedir. Bunun dışında, modern uranyum camı artık çoğunlukla bilimsel veya dekoratif yenilikler olarak boncuk veya bilye gibi küçük nesnelerle sınırlıdır. Görünüşü Uranyum camının normal rengi, metal iyonlarının oksidasyon durumunave konsantrasyonuna bağlı olarak sarıdan yeşile değişir, ancak bu, camı renklendirme amacıyla başka elementlerin eklenmesiyle değişebilmektedir. Uranyum camı ayrıca ultraviyole ışık altında parlak yeşil ışık yayar ve yeterince hassas bir Geiger sayacında arka plan radyasyonunun üzerinde görünebilir, ancak çoğu uranyum cam parçasının zararsız olduğu ve ihmal edilebilir seviyede radyoaktif olduğu düşünülmekte ve kabul görmektedir. Vazelin camı Uranyum camının en yaygın rengi soluk, sarımsı yeşildir ve 1930'larda, o sırada formüle edildiği şekliyle Vaseline marka vazelinin görünümüne benzerliği dolayısıyla "Vazelin cam" ismine yol açmıştır. Uzman koleksiyoncular Vazelin camını hala bu özel renkteki şeffaf veya yarı şeffaf uranyum camı olarak tanımlamaktadır. Vazelin camı bazen, özellikle Amerika Birleşik Devletleri'nde, uranyum camı ile eşanlamlı olarak kullanılır, ancak bu kullanım hoş karşılanmaz, çünkü Vazelin markalı vazelin sadece sarıdır, diğer renklerde değildir. Bu terim bazen, karakteristik yeşil floresanı doğrulamak için siyah ışık testi gerektiren gerçek uranyum içeriğine bakılmaksızın, normal ışıktaki yüzeysel görünümlerinin belirli yönlerine dayalı olarak diğer cam türlerine de uygulanır. Birleşik Krallık ve Avustralya'da Vazelin camı terimi, her tür yarı saydam camı ifade etmek için kullanılabilir. Diğer renkler Uranyum camının diğer bazı yaygın alt türlerinin kendi adlandırmaları vardır: Custard (Koyu krema) camı (opak veya yarı opak soluk sarı) Akyeşim (Jadeite) camı (opak veya yarı opak soluk yeşil) Buhran (Depression) camı (şeffaf veya yarı saydam soluk yeşil) Burma camı (pembeden sarıya değişen opak cam) "Vazelin" gibi, "Custard" ve "Jadeite" isimleri de genellikle uranyum içeriğinden ziyade camın görünümünden dolayı verilmiştir. Bununla birlikte, "Buhran camı", görünümü veya formülü ne olursa olsun, Büyük Buhran sırasında üretilen herhangi bir cam eşya parçası için genel bir tanımdır. Tarihi Sanayi öncesi kullanım Uranyum camının kullanımı, 1912 yılında Oxford Üniversitesi'nden R. T. Gunther tarafından Napoli Körfezi'ndeki Posillipo Burnu'nda bir Roma villasında bulunan %1 uranyum oksitli sarı cam içeren bir mozaiğin tarihi olan en az MS 79 yılına kadar uzanmaktadır. Orta Çağ'ın sonlarından itibaren uraninit, Joachimsthal, Bohemya'daki (günümüzdeÇekya'da Jáchymov) Habsburg gümüş madenlerinden çıkarılmış ve yerel cam yapım endüstrisinde renklendirici olarak kullanılmıştır. Uranyumu keşfeden Martin Klaproth (1743–1817), daha sonra elementin cam renklendirici olarak kullanmayı denemiştir. Kullanım Cam imalatı Uranyum camı, bilimsel cam üfleyiciler tarafından "dereceli conta" olarak bilinen birkaç ara camdan biri olarak kullanılır. Bu tipik olarak tungsten ve molibden gibi camdan metale contalarda veya Kovar gibi nikel bazlı alaşımlarda, metal sızdırmazlık camı ile düşük genleşmeli borosilikat cam arasında bir ara cam olarak kullanılır. Modern üretim Uranyum camı, 19. yüzyılın ortalarında popüler hale gelmiş ve en popüler olduğu dönem 1880'lerden 1920'lere kadar olmuştur. Uranyum camından yapılmış eşyaların ilk büyük üreticisi, kızı Anna Maria'nın onuruna camın sarı (Almanca: Gelb) ve sarı-yeşil (Almanca: Gelb-Grün) çeşitlerine sırasıyla "annagelb" ve "annagrün" adını veren Avusturyalı Franz Xaver Riedel olarak bilinir. Riedel, 1830'dan 1848'e kadar Bohemya'daki Unter-Polaun'da (günümüzde Dolni Polubny), üretken bir uranyum camı üfleyicisiydi. 1840'lara gelindiğinde, diğer birçok Avrupa cam fabrikası uranyum camı ürünleri üretmeye ve yeni uranyum camı çeşitleri geliştirmeye başladı. Fransa'daki Baccarat cam fabrikası, kalsedonun bu yeşil formuna benzerliğinden dolayı krizopraz adını verdikleri opak yeşil bir uranyum camı oluşturdu.19. yüzyılın sonunda, cam yapımcıları uranyum camının belirli mineral katkılarıyla yüksek sıcaklıklarda temperlenebileceğini ve değişen derecelerde mikro kristalleşmeye neden olabileceğini keşfettiler. Bu, geleneksel şeffaf sarı veya sarı-yeşilden opak bir beyaza kadar giderek daha opak bir cam yelpazesin oluşmasına katkı sağlamıştır. Buhran yıllarında, daha yeşil bir cam için popüler tercihlere uymak için karışıma daha fazla demir oksit eklenmiştir. Teknik olarak bir cam-seramik olan bu malzeme, vazelin ile sözde benzer görünümünden dolayı "vazelin camı" adını almıştır. Günümüzde Fenton Glass, Mosser Glass, Gibson Glass ve Jack Lorangervazelin cam geleneğini sürdürmektedir. ABD'nin uranyum camı üretimi, hükûmetin 1942'den 1958'e kadar Manhattan Projesi için uranyum tedarikine el koyması nedeniyle II. Dünya Savaşı'nın ortalarında durdurulmuştur. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki kısıtlamalar hafifletildikten sonra, Fenton ve Mosser dahil olmak üzere birkaç firma uranyum cam üretimine yeniden başlamıştır. Soğuk Savaş'ın ardından uranyum camı üzerindeki kısıtlamalar tamamen kaldırılmıştır. Bu süre zarfında birçok eski parça serbest piyasaya girmiş ve 2000'li yıllara kadar küçük miktarlarda yeni parçalar üretilmeye devam etmiştir. Riihimäki Glass, 2. Dünya Savaşı'ndan sonra uranyum camı tasarımcı parçaları üretmiştir. Ayrıca bakınız Buhran camı Sievert Sencer Sarı Kaynakça Dış bağlantılar Uranyum Cam – Cam Derneği Cam Müzesi'nde Davidson English Pressed Glass Sağlık Fiziği Tarihi Enstrümantasyon Müzesi Koleksiyonunda Vazelin ve Uranyum Camı Kategori:Uranyum Kategori:Koleksiyonculuk