Vahiy ya da tanrısal esin , İslamî terminolojide buyruk veya düşüncelerin Allah tarafından peygamberlere bildirilmesine veya bu bildirinin kendisine denir. İslamî inanışta vahiy peygamberlere gelir ve sadece Cebrail aracılığıyla iner. Vahiy ile gelen her türlü söz Allah'ın sözüdür. İçinde vahiylerin toplandığı kitapların (kutsal kitaplar) Allah’a ait olduklarına inanılır. Müslümanlar, Kur’an dışındaki kutsal kitapların muharref, aslının kaybolup yeniden insan eliyle yazılmış olduğunu iddia ederler. İslamî anlayışta Allah’ın insanlara peygamberleri vasıtası ile vahiy göndermesinin birtakım nedenleri bulunmakta olup bunların en önemlisi Allah’ın insanları uyarmak istemesidir. Müslümanlar Allah’ın, Kur’an’ı bir öğüt olarak ve anlaşılması için indirdiğine inanır. Özet olarak vahiy, insanlığa tek ve gerçek inanç esasları, iyi, doğru ve güzel olanı öğretmek için gönderilmiştir. İslam dışı kaynaklarda kutsal kitapların kaynağı “esin” kavramıyla ifade edilir. Esin, İslamî terminolojideki ilham karşılığı olarak değerlendirilebilir. “İlahî esin” ile yazılan kutsal kitabın İslamî anlayıştan farklı olarak tanrı sözleri yanında askerî ve politik önderlerin söz ve emirlerinin, çobanlar, krallar, esirler ve sâkîler tarafından yazılmış olan tarih, soyağaçları, kanunlar, şiirler, ilahiler ve kehanetlerin bulunduğu, yazılanların yazıldığı döneme ait insanların anlayış ve kavrayışıyla ilgili özellikler taşıdığı vurgulanır. İslam'da vahyin çeşitleri Ehl-i Sünnet’e göre vahyin iki çeşidi vardır: Vahy-i metlüv (tilâvet edilen/ okunan vahiy): Kur’an’ı meydana getiren ayetlerin tamamı. Bu vahiy, İslam’a göre Allah kelamı olup namazda okunur. Vahy-i gayri metlüv (tilâvet edilmeyen/ okunmayan vahiy): Hadislerle bugüne gelen ve lafzı Peygamber’e ait olan vahiy. Ayrıca bakınız Apokalips Hayali anı sendromu Sezgi Vahiy kâtipleri Kaynakça Kategoriinî kavramlar Kategori:Kâhinlik Kategori:Arapçadan Türkçeye geçen sözcükler