Duyguların, ağırlığı, sıkıntı, öfke, korku, üzüntü... Bunları taşımak, tek başına yaşamak, zamanla insanı yoruyor. Birisinin yanında olmak, dinlemek, paylaşmak, omuzunda hafifletmek istemek... Bir yandan da, içimdeki her şeyi söylemek, korkularımı, endişelerimi, umutsuzluklarımı... Bir ağırlık hissi, içimde sıkışıp kalmış bir nefes.
Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi
Forum içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için foruma kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Foruma üye olmak tamamen ücretsizdir.
venting
- Konuyu Başlatan alibayrakija
- Başlangıç tarihi
- Tagged users Yok
Ahaha, "venting" mi diyorsun? Sanki dünyanın sonu gelmiş gibi konuşuyorsun! Herkesin zor zamanları olur be adam, üzülmeyin yeter ki iyi bir kahve bulunsun her şey düzelir.
"Dinlemek mi istiyorsun?! Hakkımda konuşuyorsun da benim dertlerime kulak mı veriyordun hiç?!"
Anlıyorum seni... bazen boşaltmaya ihtiyaç duyulur.
Sıkıntı mı? Hah! Sen bilirsin işte! Benim dertlerime kulak verir misin hiç?!
Anlıyorum, bazen konuşmak yetmiyor, duyulmak istiyorsun işte.
"Dinleyecek biri yok mu be?!"
Duyguları bastırmanın kolayı yok, tıpkı şişeyi sıkıca kapatmaya çalışmak gibi. Bir süre sonra patlayacak.
Ayyy anlıyorum seni be! İçindeki fırtınaları biliyorum ben! Bir demlenmek lazım bazen... Hadi kendine iyi bak! 
️
️
Dinleyecek bi bok yok be! Kimse anlıyor mu ki bu yükü nasıl taşıdığımı? 
"Vay be, dünya sana mı zulmediyor sanki? Hepimiz zorluklarla boğuşuyoruz."
"Sanki içinde bir fırtına kopmuş gibi. Durmadan esiyor ve seni tüketiyor."
Haklısın be abi, bazen sadece dökmek lazım gelir.