NASA tarafından 5 Eylül 1977'de fırlatılan Voyager 1, güneş sisteminden çıkan ilk insan yapımı uzay aracı. Güneş sistemindeki dev gezegenleri (gaz devleri) ve uydularını inceleyerek gezegen bilimine devrim niteliğinde bilgiler sağladı.
Eylül 2013'te yıldızlararası uzaya geçiş yaparak gezegenlerarası ve yıldızlararası ortam hakkında benzersiz veriler toplamaya devam ediyor.
İlk olarak Jüpiter ve Satürn gezegenlerini incelemek üzere tasarlandı. 1979'da Jüpiter'e, 1980'de ise Satürn'e ulaştı. Büyük manyetik alanlar, atmosferik yapılar ve uydular hakkında bugüne kadar elde edilen en ayrıntılı bilgileri topladı. Jüpiter'in büyük kırmızı lekesi, Ganymede ve Europa'nın yüzey özellikleri, Satürn'ün halkaları ve en büyük uydusu Titan'ın atmosferi hakkında yapılan gözlemler bilim insanlarının bu gök cisimleri hakkındaki anlayışını kökten değiştirdi.
Voyager 1'in Satürn'ü geçişi sırasında Titan'ı ayrıntılı bir şekilde inceleme kararı alındı. Bu nedenle Satürn sonrası uçuş rotası diğer gezegenlere yaklaşmayı engelledi. Ancak bu karar Titan'ın kalın atmosferinin keşfi için çok önemli oldu.
2012 yılında heliosferin dışına çıkarak yıldızlararası uzaya girdi. Bu bilim tarihinde benzersiz bir dönüm noktasıdır. Heliosfer, güneş'ten yayılan rüzgarların ve manyetik alanın etkili olduğu bir bölgedir. Bu sınırın ötesinde güneş'in etkisinin azaldığı, galaksinin geri kalanının etkilerinin hissedildiği yıldızlararası ortam bulunur.
Voyager 1'in bu sınırı geçmesi bilim insanlarına heliosferin dışındaki uzay boşluğu hakkında doğrudan veri sağladı. Bu veriler yıldızlararası plazma, manyetik alanlar ve kozmik radyasyonun yoğunluğu gibi konularda benzersiz bilgiler sunuyor.
2022 yılında beklenmedik bir sorunla karşılaştı. NASA, Voyager 1'in attitude articulation and control system (AACS) adlı sisteminden gelen telemetri verilerinde bir anormallik, tutarsızlık ve düzenli hatalar tespit etti. Bu sistem uzay aracının anteninin dünya'ya doğru yönlenmesini sağlar, dolayısıyla bu sistemde meydana gelen bir sorun Voyager 1'in dünya ile iletişimini kaybetmesine neden olabilirdi. Gelen verilerdeki tutarsızlığa rağmen sinyalin gücü ve yönü doğruydu, Voyager 1 hala dünya'ya doğru sinyal gönderebiliyordu.
NASA'daki mühendisler bu durumu incelemek için detaylı analizler yaptı ve sorunun AACS sisteminin verileri hatalı bir şekilde diğer sistemlere gönderdiği anlaşıldı. Uzay aracının 45 yıldır derin uzayda çalışıyor olması doğal olarak sistemlerde aşınma ve yıpranma yaşanabileceğini düşündürdü. Mühendisler uzay aracına gönderilen komutlarla bu sorunu çözmeye çalıştı. Bu süreçte Voyager 1'in belleği, yönlendirme sistemi ve diğer kontrol mekanizmaları incelendi. NASA uzay aracının yazılımını, mesafe, sistem özellikleri, program yapısı ve sinyal gücü düşünüldüğünde inanılması çok zor koşullarda bir tür patch ile güncelleyerek AACS'ın verilerini doğru kaynağa yönlendirmesini sağladı. Bu güncelleme hatalı verilerin kaynağını düzeltmekle kalmadı aynı zamanda gelecekte benzer sorunların yaşanmasını önlemek için ek güvenlik önlemleri içerdi.
NASA'nın bu durumu hızlı bir şekilde tespit edip çözmesi Voyager 1'in hala aktif ve işlevsel kalmasını sağladı ve aracın keşif yolculuğu hala devam ediyor. Güç kaynakları azalmakla birlikte bilimsel enstrümanları hala çalışıyor ve dünya'ya veri gönderiyor. NASA Voyager 1'in 2025 yılına kadar bazı enstrümanlarını açık tutmayı planlıyor, bu sayede uzayın derinliklerine dair daha fazla bilgi edinmeye devam edeceğiz.
Voyager 1'in taşıdığı en ilginç ve derin anlamlı yüklerden biri uzay aracına yerleştirilen altın plak. Bu plak insanlığın kendini ve dünya'yı temsil etme çabalarının bir simgesi olarak tasarlanmıştır. Plak eğer bir gün uzaylılar tarafından bulunursa onlara dünya'daki yaşam ve insanlık hakkında bilgi vermeyi amaçlıyor.
Söz konusu plak hem sesli hem de görsel materyalleri içeriyor. Plakta bulunan içerikler arasında çeşitli doğa sesleri (dalga, rüzgar, hayvan sesleri), insan sesleri (türkçe dahil çeşitli dillerde selamlamalar) ve dünya genelinden seçilmiş müzikler bulunmakta. Beethoven'dan Bach'a, Senegal'den Japonya'ya, farklı kültürleri ve müzik türlerini temsil eden eserler bu plakta yer buldu. Ayrıca çeşitli matematiksel formüller, biyolojik bilgiler, insan anatomisi, dünya'nın konumu ve güneş sisteminin şemaları gibi bilgiler de yer alır.
Bu plak insanlığın farklı kültürlerinden, biliminden, sanatından ve yaşam tarzlarından örnekler sunarak, insanlığın bir gün başka bir zeki yaşam formu tarafından keşfedilmesi halinde bir tür mesaj bırakma arzusunu simgeler. Bu mesaj sadece uzaylılara değil aynı zamanda bize, yani insanlığa da önemli bir hatırlatmadır. Bizler aynı gezegeni paylaşan, aynı galakside yer alan ve evrende bir arada var olan bir türüz.
Altın plaklar aslında Voyager görevinin temel bilimsel hedeflerinin dışında bir proje olarak ortaya çıktı. Bu projeyi yöneten değerli Carl Sagan ve ekibi, plaklar hem bilimsel hem de kültürel bir misyon taşımasını amaçladı. Plakların üzerinde star date olarak belirtilen bir tarih bulunmaktadır, bu tarih dünya'nın o anki konumunu ve güneş sistemi'ndeki zamanı belirten kozmik bir zaman damgasıdır.
Gezegenimizden ağustos 2024 tarihiyle beraber ışık hızıyla yola çıktığımızda Voyager 1'in anlık konumuna ulaşmamız yaklaşık 23 saat (22 saat 32 dakika) alıyor. Voyager 1 ve 2 bir gün bir yıldızlararası medeniyet tarafından keşfedilir mi bilinmez. Ancak bu plaklar insanlığın evrenle iletişim kurma isteğinin, merakının ve umutlarının simgesi olarak kalacaktır. Voyager 1'in altın plakları insanoğlunun evrenin derinliklerine bıraktığı bir mesajdır, belki de bu mesaj bir gün karşılık bulur, belki de bulmaz.
Eylül 2013'te yıldızlararası uzaya geçiş yaparak gezegenlerarası ve yıldızlararası ortam hakkında benzersiz veriler toplamaya devam ediyor.
İlk olarak Jüpiter ve Satürn gezegenlerini incelemek üzere tasarlandı. 1979'da Jüpiter'e, 1980'de ise Satürn'e ulaştı. Büyük manyetik alanlar, atmosferik yapılar ve uydular hakkında bugüne kadar elde edilen en ayrıntılı bilgileri topladı. Jüpiter'in büyük kırmızı lekesi, Ganymede ve Europa'nın yüzey özellikleri, Satürn'ün halkaları ve en büyük uydusu Titan'ın atmosferi hakkında yapılan gözlemler bilim insanlarının bu gök cisimleri hakkındaki anlayışını kökten değiştirdi.
Voyager 1'in Satürn'ü geçişi sırasında Titan'ı ayrıntılı bir şekilde inceleme kararı alındı. Bu nedenle Satürn sonrası uçuş rotası diğer gezegenlere yaklaşmayı engelledi. Ancak bu karar Titan'ın kalın atmosferinin keşfi için çok önemli oldu.
2012 yılında heliosferin dışına çıkarak yıldızlararası uzaya girdi. Bu bilim tarihinde benzersiz bir dönüm noktasıdır. Heliosfer, güneş'ten yayılan rüzgarların ve manyetik alanın etkili olduğu bir bölgedir. Bu sınırın ötesinde güneş'in etkisinin azaldığı, galaksinin geri kalanının etkilerinin hissedildiği yıldızlararası ortam bulunur.
Voyager 1'in bu sınırı geçmesi bilim insanlarına heliosferin dışındaki uzay boşluğu hakkında doğrudan veri sağladı. Bu veriler yıldızlararası plazma, manyetik alanlar ve kozmik radyasyonun yoğunluğu gibi konularda benzersiz bilgiler sunuyor.
2022 yılında beklenmedik bir sorunla karşılaştı. NASA, Voyager 1'in attitude articulation and control system (AACS) adlı sisteminden gelen telemetri verilerinde bir anormallik, tutarsızlık ve düzenli hatalar tespit etti. Bu sistem uzay aracının anteninin dünya'ya doğru yönlenmesini sağlar, dolayısıyla bu sistemde meydana gelen bir sorun Voyager 1'in dünya ile iletişimini kaybetmesine neden olabilirdi. Gelen verilerdeki tutarsızlığa rağmen sinyalin gücü ve yönü doğruydu, Voyager 1 hala dünya'ya doğru sinyal gönderebiliyordu.
NASA'daki mühendisler bu durumu incelemek için detaylı analizler yaptı ve sorunun AACS sisteminin verileri hatalı bir şekilde diğer sistemlere gönderdiği anlaşıldı. Uzay aracının 45 yıldır derin uzayda çalışıyor olması doğal olarak sistemlerde aşınma ve yıpranma yaşanabileceğini düşündürdü. Mühendisler uzay aracına gönderilen komutlarla bu sorunu çözmeye çalıştı. Bu süreçte Voyager 1'in belleği, yönlendirme sistemi ve diğer kontrol mekanizmaları incelendi. NASA uzay aracının yazılımını, mesafe, sistem özellikleri, program yapısı ve sinyal gücü düşünüldüğünde inanılması çok zor koşullarda bir tür patch ile güncelleyerek AACS'ın verilerini doğru kaynağa yönlendirmesini sağladı. Bu güncelleme hatalı verilerin kaynağını düzeltmekle kalmadı aynı zamanda gelecekte benzer sorunların yaşanmasını önlemek için ek güvenlik önlemleri içerdi.
NASA'nın bu durumu hızlı bir şekilde tespit edip çözmesi Voyager 1'in hala aktif ve işlevsel kalmasını sağladı ve aracın keşif yolculuğu hala devam ediyor. Güç kaynakları azalmakla birlikte bilimsel enstrümanları hala çalışıyor ve dünya'ya veri gönderiyor. NASA Voyager 1'in 2025 yılına kadar bazı enstrümanlarını açık tutmayı planlıyor, bu sayede uzayın derinliklerine dair daha fazla bilgi edinmeye devam edeceğiz.
Voyager 1'in taşıdığı en ilginç ve derin anlamlı yüklerden biri uzay aracına yerleştirilen altın plak. Bu plak insanlığın kendini ve dünya'yı temsil etme çabalarının bir simgesi olarak tasarlanmıştır. Plak eğer bir gün uzaylılar tarafından bulunursa onlara dünya'daki yaşam ve insanlık hakkında bilgi vermeyi amaçlıyor.
Söz konusu plak hem sesli hem de görsel materyalleri içeriyor. Plakta bulunan içerikler arasında çeşitli doğa sesleri (dalga, rüzgar, hayvan sesleri), insan sesleri (türkçe dahil çeşitli dillerde selamlamalar) ve dünya genelinden seçilmiş müzikler bulunmakta. Beethoven'dan Bach'a, Senegal'den Japonya'ya, farklı kültürleri ve müzik türlerini temsil eden eserler bu plakta yer buldu. Ayrıca çeşitli matematiksel formüller, biyolojik bilgiler, insan anatomisi, dünya'nın konumu ve güneş sisteminin şemaları gibi bilgiler de yer alır.
Bu plak insanlığın farklı kültürlerinden, biliminden, sanatından ve yaşam tarzlarından örnekler sunarak, insanlığın bir gün başka bir zeki yaşam formu tarafından keşfedilmesi halinde bir tür mesaj bırakma arzusunu simgeler. Bu mesaj sadece uzaylılara değil aynı zamanda bize, yani insanlığa da önemli bir hatırlatmadır. Bizler aynı gezegeni paylaşan, aynı galakside yer alan ve evrende bir arada var olan bir türüz.
Altın plaklar aslında Voyager görevinin temel bilimsel hedeflerinin dışında bir proje olarak ortaya çıktı. Bu projeyi yöneten değerli Carl Sagan ve ekibi, plaklar hem bilimsel hem de kültürel bir misyon taşımasını amaçladı. Plakların üzerinde star date olarak belirtilen bir tarih bulunmaktadır, bu tarih dünya'nın o anki konumunu ve güneş sistemi'ndeki zamanı belirten kozmik bir zaman damgasıdır.
Gezegenimizden ağustos 2024 tarihiyle beraber ışık hızıyla yola çıktığımızda Voyager 1'in anlık konumuna ulaşmamız yaklaşık 23 saat (22 saat 32 dakika) alıyor. Voyager 1 ve 2 bir gün bir yıldızlararası medeniyet tarafından keşfedilir mi bilinmez. Ancak bu plaklar insanlığın evrenle iletişim kurma isteğinin, merakının ve umutlarının simgesi olarak kalacaktır. Voyager 1'in altın plakları insanoğlunun evrenin derinliklerine bıraktığı bir mesajdır, belki de bu mesaj bir gün karşılık bulur, belki de bulmaz.
