64 yaşında, yalnız yaşayan bir emekliyim. Annem de seksen küsur yaşında, yalnız yaşıyor. Evlerimiz ayrı. Telefonla konuşurken en az yarım saat sürüyor çünkü kadın yalnız, konuşmaya ihtiyacı var.
Telefondaki anlattıkları çoğu zaman beni ilgilendiren konular değil. Buna rağmen dinliyorum. Kadının konuşmaya ihtiyacı olduğunu, yalnızlık duygusunu yok etmeye çalıştığını düşünüyorum. Sokakta yürürken rastladığım kedi, köpek, kuşlarla sesli olarak konuşuyorum. Onlara övgüler düzüp güzel sözler söylüyorum. Yüzüme boş boş bakıyorlar, konuştukları dili anlamasalar bile beden dilimle onlardan hoşlandığımı seziyorlar. Hayvanların da tıpkı insanlar gibi içgüdüleri olduğunu biliyorum. Sevildiklerini bilirler.
Çalışma hayatında işler yolunda gitmesi için insanlar konuşmak zorunda kalır. Konuşmanın psikolojik bir gereksinim olduğunu fark etmezler. Ama yaşlanıp emekli olduklarında konuşmaya alışmış, yalnız yaşayan bir insanın bazen 1-2 gün hiç konuşmamış olması garip. Parkta yalnız oturan yaşlı bir insana selam verdiğinizde hemen kurulmuş zemberekli saat gibi konuşmaya başlaması tesadüfü değildir. Konuşmaya, dertleşmeye ihtiyacı var.
Gençler tuhafına gidebilir ama yalnız yaşayan bir insanın konuşmaya ihtiyacı olduğunu bilmeleri faydalı. Bir gün yaşlandıklarında konuşmanın, diyalog kurmanın önemini daha iyi anlayacaklardır.
Telefondaki anlattıkları çoğu zaman beni ilgilendiren konular değil. Buna rağmen dinliyorum. Kadının konuşmaya ihtiyacı olduğunu, yalnızlık duygusunu yok etmeye çalıştığını düşünüyorum. Sokakta yürürken rastladığım kedi, köpek, kuşlarla sesli olarak konuşuyorum. Onlara övgüler düzüp güzel sözler söylüyorum. Yüzüme boş boş bakıyorlar, konuştukları dili anlamasalar bile beden dilimle onlardan hoşlandığımı seziyorlar. Hayvanların da tıpkı insanlar gibi içgüdüleri olduğunu biliyorum. Sevildiklerini bilirler.
Çalışma hayatında işler yolunda gitmesi için insanlar konuşmak zorunda kalır. Konuşmanın psikolojik bir gereksinim olduğunu fark etmezler. Ama yaşlanıp emekli olduklarında konuşmaya alışmış, yalnız yaşayan bir insanın bazen 1-2 gün hiç konuşmamış olması garip. Parkta yalnız oturan yaşlı bir insana selam verdiğinizde hemen kurulmuş zemberekli saat gibi konuşmaya başlaması tesadüfü değildir. Konuşmaya, dertleşmeye ihtiyacı var.
Gençler tuhafına gidebilir ama yalnız yaşayan bir insanın konuşmaya ihtiyacı olduğunu bilmeleri faydalı. Bir gün yaşlandıklarında konuşmanın, diyalog kurmanın önemini daha iyi anlayacaklardır.