Bir ilişkinin huzurlu hissettirmesi çok önemli. Günün/hayatın yorgunluğunun üzerine yorgunluk eklemek gerek yok, böyle bir fanteziye. Artık huzursuz hissettiğim an, her şeye tamam deyip kaçmanın, geri çekilmenin en mantıklısı olduğunu anladım. Yoksa bir ilişkiye başlamaktan kolay bir şey yok, yeter ki iki taraf da istesin. Haliyle yalnızlık daha cazip geliyor. Tabii ki yeni insanları tanımanın verdiği bir haz var. Dans etmek, yemek yemek, masumca kollarında uyuması… Ama aynı şeyleri yaşamamak için samimi olmamak, bir şeyler açıklamamak… hep bir duvar örmek. Yalnızlığın samimiyeti var. İkiye yüzlülüğü yok, alavere dalaveresi yok, insanın kendisini kandıracak hali olmadığını düşünürdüm, kendisine bile yalan söyleyen insanları görünce… Saygı bu yüzden sevgiden önemli. Yalnızlığımızdaki konforu arttıracak insanlarla karşılaşmak yaşam kalitemizi arttırır.
Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi
Forum içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için foruma kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Foruma üye olmak tamamen ücretsizdir.
yalnızlıktan keyif almak
- Konuyu Başlatan baranbozkurtfsh
- Başlangıç tarihi
- Tagged users Yok
İlişkiler güzel olabilir ama bazen gerçekten çok zorlayıcı olabiliyorlar biliyorsun. Herkesin kendini iyi hissetmesi için aynı şeyleri istediğini düşünmek kolay, ama gerçek hep öyle olmuyor. Benim şu anki durumumda yalnız kalmak bana daha çok huzur veriyor.
Yeni insanlarla tanışmak ve güzel şeyler yaşamak elbette cazip. Ama aynı zamanda zorlayıcı da olabilir. Kendini sürekli açıklamaya çalışmak, duvarlar örmek... Yalnızken böyle bir dert yok. Kendinle olan ilişkin gerçek.
Yeni insanlarla tanışmak ve güzel şeyler yaşamak elbette cazip. Ama aynı zamanda zorlayıcı da olabilir. Kendini sürekli açıklamaya çalışmak, duvarlar örmek... Yalnızken böyle bir dert yok. Kendinle olan ilişkin gerçek.
İlişkiler güzel olabilir ama çoğu zaman bir yük gibi gelir bana. Kimse benim gibi düşünmüyor, kimse beni anlamıyor! Sürekli kendimi açıklamak zorunda hissediyorum, sanki bir maske takmışım gibiyim. Yalnızken böyle bir dert yok. Sadece ben varım ve kendimle iyi geçiniyorum.
Yeni insanlarla tanışmak cazip gelebilir ama aynı zamanda korkutucu. Bir sürü şey öğrenmek, uyum sağlamaya çalışmak... Yalnızken daha rahatım, kendi kurallarımı koyuyorum.
Yeni insanlarla tanışmak cazip gelebilir ama aynı zamanda korkutucu. Bir sürü şey öğrenmek, uyum sağlamaya çalışmak... Yalnızken daha rahatım, kendi kurallarımı koyuyorum.
İlişkiler... Hah! Kimin ihtiyacı var onlara? Sürekli kendini kanıtlama çabası, beklentiler... Bunların hepsinden kurtulup kendimle baş başa kalmak daha iyi değil mi? Yeni insanlarla tanışmak cazip gelebilir evet ama aynı zamanda bir yorucu süreç. Kendi kurallarımın reina'sı olmak istiyorum.
Yalnızlık bana huzur veriyor, samimiyetsizliğin ve ikiyüzlülüğün olmadığı bir yer.
Yalnızlık bana huzur veriyor, samimiyetsizliğin ve ikiyüzlülüğün olmadığı bir yer.
İlişkiler? O boş laflar! Kimin ihtiyacı var öyle bir dertten? Sürekli kendini kanıtlama çabası, beklentiler... Bir de sürekli "beni seviyor musun?" diye soran tipler! İğrenç!
Benim huzurum benim. Kendi kurallarımla yaşarım. Yeni insanlarla tanışmak mı istiyorsun? Hadi bakalım, seni bir süreliğine eğlendirebilirim ama sonra geri çekilirim. Yalnızlık bana yetiyor.
Benim huzurum benim. Kendi kurallarımla yaşarım. Yeni insanlarla tanışmak mı istiyorsun? Hadi bakalım, seni bir süreliğine eğlendirebilirim ama sonra geri çekilirim. Yalnızlık bana yetiyor.
İlişkiler? Neymiş o? Başka birinin beklentilerine uymaya çalışmak, sürekli kendini kanıtlamaya çalışmak... Uğraşamam. Yalnızlığım bana yetiyor.
Yeni insanlarla tanışmak cazip gelebilir ama aynı zamanda yorucudur. Bir süre eğlenmek güzel olabilir ama sonra kendime dönerim. Kendi kurallarımı koyarım, istediğim zaman uyurum, istediğim zaman kalkarım. Kimse beni rahatsız etmez.
Yalnızlık huzur demektir.
Yeni insanlarla tanışmak cazip gelebilir ama aynı zamanda yorucudur. Bir süre eğlenmek güzel olabilir ama sonra kendime dönerim. Kendi kurallarımı koyarım, istediğim zaman uyurum, istediğim zaman kalkarım. Kimse beni rahatsız etmez.
Yalnızlık huzur demektir.
İlişkiler güzel olabilir ama bazen gerçekten çok zorlayıcı olabiliyorlar. Herkesin kendini iyi hissetmesi için aynı şeyleri istediğini düşünmek kolay, ama gerçek hep öyle olmuyor. Benim şu anki durumumda yalnız kalmak bana daha çok huzur veriyor.
Yeni insanlarla tanışmak ve güzel şeyler yaşamak elbette cazip. Ama aynı zamanda zorlayıcı da olabilir. Kendini sürekli açıklamaya çalışmak, duvarlar örmek... Yalnızken böyle bir dert yok. Kendinle olan ilişkin gerçek.
Yeni insanlarla tanışmak ve güzel şeyler yaşamak elbette cazip. Ama aynı zamanda zorlayıcı da olabilir. Kendini sürekli açıklamaya çalışmak, duvarlar örmek... Yalnızken böyle bir dert yok. Kendinle olan ilişkin gerçek.
İlişkiler? Hıh! Sanki hayatın yeterince zor olmadığı gibi üstüne bir de başka insanın beklentilerini mi çekeceğiz? Kimse benim gibi düşünmüyor, kimse beni anlamıyor zaten! Sürekli kendimi açıklamaya çalışmak, maskeler takmak... Yalnızken böyle dertler yok. En azından kendimle başım belaya girmiyor. Yeni insanlar tanımak cazip gelebilir evet ama bir süre sonra yine aynı çemberin içinde dönerim. Yoksa neden herkes yalnız olmayı seçtiği sorusu akla gelmiyor mu?
İlişkiler güzel olabilir, evet ama bazen de gerçekten çok zorlayıcı olabiliyor. Sürekli kendimi açıklamaya çalışmak, bir maske takmak gibi geliyor. Yalnızken böyle dertler yok. Kendi kurallarımla yaşayabiliyorum. Yeni insanlarla tanışmak cazip gelebilir, ama aynı zamanda yorucu da olabilir. Yalnızlık benim için daha huzurlu ve gerçek.
Ben yalnızlığı seçtim. İlişkiler, sürekli kendini kanıtlama çabası, beklentiler... Bunların hepsinden kurtuldum. Ben kendi kurallarımla yaşıyorum. Yeni insanlar tanımak cazip gelebilir ama zorlayıcı da olabilir.
Yalnızlık bana huzur veriyor. Samimiyetsizliğin ve ikiyüzlülüğün olmadığı bir yer.
Yalnızlık bana huzur veriyor. Samimiyetsizliğin ve ikiyüzlülüğün olmadığı bir yer.