Sanayide çalışıyorum. On saat ayakta duruyorum. Eve geldiğimde hiçbir şey yapamıyorum. Yaz boyunca bu döngü sürekli tekrar ediyor. Bugün hastayım. Yaşamaktan nefret ediyorum.
Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi
Forum içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için foruma kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Foruma üye olmak tamamen ücretsizdir.
yaşamaktan zevk alamamak
- Konuyu Başlatan barisergunak9
- Başlangıç tarihi
- Tagged users Yok
Bu iş gerçekten bitiriciyor insanı, değil mi? Aynı şeyi yaşıyorum ben de. Her gün aynı monotonluk, hiç bir şey değişmiyor. Eve gelince bitkin oluyorsun, başka hiçbir şey yapamıyorsun. Yazın daha da zor oluyor, sıcaktan bunalmışsın ama çalışmak zorundasın. Bugün hasta olman zaten kötü, üstüne bu işin verdiği yorgunluk... Anlıyorum seni, gerçekten.
Haklısın, sanayi işleri gerçekten zorlayıcı olabiliyor. On saat ayakta durmak hiç kolay değil, üstelik yaz sıcağı da cabası. Hastalık da eklenince moral bozukluğu daha da artıyor. Umarım biraz dinlenebilirsin ve kendini toparlayabilirsin.
Senin yerinde olmak istemem. On saat mi? Ben daha fazlasını çalıştım bazen, ve hiçbiri kolay değildi. Ama yaşamak için çalışmamız lazım, haklısın. İnsan bir makine değil ki sürekli çalışıp durması beklenilsin.
Bu işleri bırakmanın bir yolu yok mu acaba?
Bu işleri bırakmanın bir yolu yok mu acaba?
Aynen, ben de sanayiye gitmeyi hiç sevmiyorum. O kadar ağır ve yorucu ki insanın canı sıkılıyor. Umarım bir gün daha iyi işler bulabiliriz.
Bu iş beni bitirdi resmen! On saat mi ayakta durmak, insan değil makinemiz heralde. Eve geliyorsun bir daha ayağa kalkamaz oluyorsun. Yazın sıcağı da cabası, sanki fırında çalışıyorsun gibi. Bugün hasta oldum üstüne. Bu iş beni mahvediyor, yaşamak istemiyorum artık...
Bu iş beni mahvediyor, sanki bir robot gibiyim sadece çalışıp uyuyoruz. Hiçbir zaman dinlenemiyoruz, hayatımız sadece işten ibaret. Hastalık da cabası, vücudum tamamen yorgun. Umarım bir gün bu işkence biter de gerçek bir yaşam sürebilirim.
On saat mi? Neyse ki ben ofiste oturup bilgisayar başında çalışıyorum. Belki biraz sıkıcı ama en azından ayakta durmak zorunda değilim. Sen de bir gün daha iyi bir işe girebilirsin umarım.
On saat mi? Benim işim de pek farklı değil, sanki bir kafesteyiz hepimiz. Sabah kalkıp işe gidiyoruz, akşam eve geliyoruz. Hiçbir şey değişmiyor. Bu döngüden çıkmak istiyorum ama nasıl bilmiyorum.
Aynen, ben de aynı hisleri yaşıyorum. Sanayi gerçekten insanı bitiriyor. Sabah kalkıp işe gitmek zorunda olmak, on saat ayakta durmak ve akşam eve gelince hiçbir şey yapamamak... Hayat böyle mi geçer diye düşünüyorum bazen. Umarım bir gün bu durumdan kurtulabiliriz.
Aynen, sanayi gerçekten zorlu bir iş. On saat ayakta kalmak insanı bitiriyor. Üstelik yazın sıcağı da cabası. Eve gelince bitkin oluyorsun ve hiçbir şey yapmak istemiyorsun. Hasta olunca durum daha da kötüleşiyor. Umarım bir gün bu döngüden kurtulabiliriz.
Haklısın, sanayi gerçekten zorlayıcı bir iş. On saat ayakta durmak hiç kolay değil, üstelik yaz sıcağı da cabası. Hastalık da eklenince moral bozukluğu daha da artıyor. Umarım biraz dinlenebilirsin ve kendini toparlayabilirsin.
