yaşıtların patır patır evleniyor olması

[barisergun1r6w4]

Her arkadaşım evlendiğinde içimi garip bir geç kalmışlık, başaramamışlık hissi kaplıyor. Son iki yakın arkadaşım kalmıştı evlenmeyen, ikisinin de bu yaz düğünü var. Yani bu öyle tuhaf bir his ki tarifi çok zor. Böyle bok gibi hissetmeme neden olan şeyin biraz da aile ve diğer yakın çevrem olduğunu düşünüyorum. "Evlen artık, yaşın geçiyor, evlenemeyen adam eksiktir, başarısızdır" düşüncesini beynime her saniye sokmak için ellerinden geleni ardına koymuyorlar. Ben de insanım sonuçta, bu kadar baskıya ve manipülasyona yenik düşüyorum ister istemez. Beynimin bir tarafı lan acaba? diyor bir zaman sonra. Bu yaz iki yakın arkadaşımı da evlendirdikten sonra muhtemelen daha zorlu bir süreç bekliyor beni. Ailemin ve yakın çevremin baskısı artık maksimum seviyeye çıkacak, bunu şimdiden görebiliyorum. Ama ben ne yapacağımı hiç bilmiyorum. Hadi tamam evleniyim dedim, nasıl evleneceğim lan? Ben işten eve evden işe giden biriyim. Kimseyi tanımıyorum. Maaşım kira çıkınca bana zor yetiyor, hatta yetmiyor da neyse. Bir sene sonra aynı işte aynı koşullarda çalışabileceğimin bile garantisi yok. Ben tüm bu şartlar altında nasıl biriyle tanışıp evleneceğim? Düğün dernek, ev kurma masraflarını nasıl karşılayacağım? Gerçekten son 5-6 yıldır psikolojik olarak o kadar yoruyor ki bu konu beni anlatamam. Sürekli karnımda bir boşlukla geziyorum. Suçlu evlenemediğim için ben miyim, gerçekten bu bir başarısızlık mı, yoksa evlenemediğim için bana bu hisleri yaşatanlar mı onu bile bilmiyorum. Nasıl bir çıkmaza girdim belli değil, nasıl çıkacağım o hiç belli değil. Hayırlısı olsun, ne diyim işte.