Çok zor bir şey bu hafta. Bakıcı arayarak geçti. Yatılı bakıcı bakıyorum. Türkler fiyat olarak çok yüksek. Özbek veya Türkmen kadınlar ile görüşüyorum. Evde annem olacak, yemek yapmayacak. Basit ev ve market işleri ve babamla ilgilenecek ama gel gör ki babam 190 boyunda 90 kg diye biz bakamayız diye uzaklaşıyorlar. Dün gece ben yanındaydım, yemeğini yedirdim, altını değiştirdim, ilaçlarını verdim. Gece 3te kalkalım oturalım dedi. Kollarım kopuncaya kadar uğraştım. Bir de size kuş gibi bakışı var ki o işte sizi yıkabiliyor. Bunca zorlukla, ihanetle, insanlarla savaştım vurulmadım ama babamın bir bakışına nefesim kesiliyor, gözlerim doluyor. O sebeple zor iş hakkıyla yapana saygım sonsuz. Aldıkları her kuruş helal olsun.