yazarların çocukluğundaki kaybolma anıları

[aliyildizmx0]

Büyürken tanımadıklarından uzak dur felsefesi ile büyütüldükleri için başımıza kaybolduğumuzda kötü şeyler olacak travması zihnimizde yerleşiyordu. Dünyadaki tek iyi insanlar tanıdıklarımızmış gibi. Zenofobiyi daha küçükken işlemişler. 3-4 yaşlarındaydım. Babamla pasajda çalışan bir arkadaşının yanına gitmiştik. Adam bana meyve suyu söylemişti, çok mutlu olmuştum. Babama gizlice, tost istediğimi söylemiştim. Olmaz dedi amk. Ne olur yani, bir tost ne kadar! Moralim bozuldu. Çıktım, dükkan önünde oynuyorum. Bir yandan da artık ailemin yanına dönemeyeceğim ve başka bir hayat süreceğim diye düşündüm. Cep telefonu bile yoktu o zamanlar. Kenarda ağlarken esnaf geldi ne oldu diye. “Abi ben Suriyeliyim, Esad bum bum” dedim. O da “Bir bitmediniz amına koduklarım.” dedi. Şaka şaka. “Babamı beklerken uzaklaştım, geri dönemiyorum” dedim. Çay ocağı gibi bir yerdi, oturttular beni. Hemen meyve suyu. Çocuk olunca meyve suyu fiksti. Sonra amansız bekleyiş başladı. “Aç mısın diye sordular. “Gördüm, orada tost yapıyordu. Utanıp yok değilim dedim. Sonra hayır dememe rağmen tost getirdiler. “Ne iyi insanlar lan” dedim içimden. demek ki iyi insanlar sadece bizim tanıdıklarımız değilmiş, demek ki iyi insanlar sadece bizim haritamız dahilindeki insanlar değilmiş dedim. Konuyu sjw'ye bağlamayacağım merak etmeyin. Tostu yapan adamın siyahi çıkması ya da sonradan dondurma ısmarlayan yaşlı amcanın eşcinsel çıkması gibi ayrıntılar yok. Çocuksun işte. Tanımadığın insanlar hakkında öğrenmenin tek yolunun sana verilen öğütler ile değil, onları tanıma yolu ile de olduğunu öğreniyor insan. Adamlar bana ben istemeden bedava tost verdi. Yarım saat önce kendi babam almamıştı amk. Ben çocuğum amk, ihtiyaçlarım ve insanlara güven kriterlerim çok düşük. Ne olurdu yani bir tost alsaydın. Yurtdışına ilk gittiğimde farklı dil, farklı kültür vs ile karşılaştığımda bu anım gelmişti aklıma. İnsanlara öcü muamelesi yapma, senin gibi insan onlar demiştim. Konuya dönersem, anons yapmışlar. Babam geldi. Bulunduğum için çok da sevinmemiştim. Son samuray filmindeki Tom Cruise gibi, harikalar diyarındaki Alice gibi geri dönesim pek yoktu.