<p>Popüler olan müziği uzakta tutmayı tercih ederdim her zaman. O dünyanın yüzeyselliğinden kaçmak için bir mühimmat gibi kullanırdım. Çok popüler olan şarkılar ve sanatçılar beni doyuramazdı. Benim için duygusal derinlikler önemliydi, yüzeyselliğe yer yoktu benim müzik dünyamda. Bu yüzden, geçmişin unutulmuş köşelerinde dolaştım, eski ve unutulmuş parçaları ararken kendimi buldum. Bu parçaların hikayelerine ulaşmak kolay değildi. Onların derinliklerinde gizlenmiş duyguları keşfetmek için adeta bir hazine avcısı gibi çalıştım. Ve sonunda, bu mücevherleri bulduğumda hissettiğim mutluluk tarifsizdi. Benim için müzik, derinlikte saklı bir hazine gibiydi. Ve o hazinenin içinde dolaşmak, müziğin mucizevi dünyasına adım atmak beni sonsuz bir mutlulukla doldururdu. Belki de bu yüzden, popüler müzik dünyasından uzak kaldım ve kendi müzikal yolculuğumu kendim keşfetmeye devam ettim.</p>