Yeni bir semt, yeni bir mekân, yeni bir ortam. Farklı karakterler, farklı bir enerji. Yaklaşık bir ay önce hiç beklemediğim bir anda gelen telefonla, yaşamım değişti. Eğlenceli bir görüşmenin ardından, birkaç ciddi görüşme sonrasında, sekiz yıl geçirdiğim kurumdan ayrılış süreci başladı. Önceki yerlerde de çalışmıştım ama burası önemliydi. Birkaç gün önce, giriş kapısı, bahçesi, palmiyeleri, çiçekleri, merdivenleri, gümüş rengi asansörleri, odama, çalışma masama, bilgisayarına, pencerenin manzarasına son kez bakıp arkadaşlarıma veda ettim. (Bir kısmıyla görüşmeye devam edeceğim.) Buruk bir his var, alışmak zor. İş hayatımız büyük bir bölümümüzü kaplıyor; insanları, dizaynı, enerjiyi, dünyamız oluyor. Mutlu ve huzurlu bir dünya, ya da tam tersi. Ruhsal yolculuğumuzda iş ortamının etkisi büyük. Orada iyi olsak bile, yeni bir ortam yeni bir enerji getiriyor. Yeni iş ortamımdaki ilk günlerde, eski yerimdeki mutluluğu düşünsem de, ruhumdaki tazelenmeyi hissediyorum. Bir pencere açılmış, yepyeni bir manzara. Bu yeni başlangıç, yaşamıma güzel dokunuşlar yapacak gibi. Yeni bir süreç.